Την ιστορία την γράφουν (πάντα και μόνο) οι παρόντες
Κάθε νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Σίγουρα η εικόνα που έχει η Εθνική ομάδα στα γήπεδα της Κίνας, μέχρι τώρα, δεν ήταν η αναμενόμενη. Αλλά αυτή είναι η μία όψη. Η άλλη, είναι και αυτή που θα πρέπει να μας απασχολεί σε αυτή τη φάση. Ποια είναι; Πως η Ελλάδα βρίσκεται μια νίκη (….και 12...Κάθε νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Σίγουρα η εικόνα που έχει η Εθνική ομάδα στα γήπεδα της Κίνας, μέχρι τώρα, δεν ήταν η αναμενόμενη. Αλλά αυτή είναι η μία όψη.
Η άλλη, είναι και αυτή που θα πρέπει να μας απασχολεί σε αυτή τη φάση. Ποια είναι;
Πως η Ελλάδα βρίσκεται μια νίκη (….και 12 πόντους) μακριά από τις οκτώ καλύτερες ομάδες του κόσμου.
Κάποιοι το θεωρούν πως είναι απλό πράγμα κάτι τέτοιο. Για μία χώρα που συνεχίζει να ζει με την ανάμνηση του 2006 και η τελευταία επιτυχία χάνεται στην προηγούμενη δεκαετία. Για μια Ελλάδα που από το 2009 είναι συνεχώς στην… αποτυχία σε κάθε μεγάλη διοργάνωση.
Γι αυτό, ας ανακεφαλαιώσουμε.
Η Εθνική είναι στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Και η Εθνική, διεκδικεί την είσοδό της στις 8 καλύτερες ομάδες του κόσμου.
Και αυτό το έχει καταφέρει και το διεκδικεί με τον (θέλετε, συγκεκριμένων δυνατοτήτων; Οκ) Θανάση Σκουρτόπουλο στον πάγκο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ο άνθρωπος που εδώ και δύο χρόνια έχει αναλάβει την ομάδα. Εκείνος που μάζεψε τις «ρεζέρβες» και τους έκανε ομάδα που πήρε τρένο την πρόκριση. Είναι κι εκείνος που έχει να διαχειριστεί το μεγαλύτερο μπασκετικό πρότζεκτ αυτή την περίοδο στον κόσμο. Τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Η Εθνική ομάδα είναι στην Κίνα, βρίσκεται στους 16 του κόσμου και παλεύει για την οκτάδα (θα το λέμε μέχρι να γίνει κατανοητό). Και αυτή η ομάδα είναι υποχρεωμένη να νικήσει πρώτα απ’ όλα την ελληνική παθογένεια.
ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΟΜΠΑΣΚΕΤ 2019
Όλους αυτούς, που είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα. Όλους εκείνους που έβριζαν τον Διαμαντίδη που σταμάτησε νωρίς αλλά και την ομοσπονδία που είχε αφήσει εκτός του Παπαλουκά, τον Μαυροκεφαλίδη, τον Σχορτσανίτη. Όλους αυτούς που αναγάγουν σε ήρωα τον Σπανούλη που έπαιζε τραυματίας το 2016, αλλά θεωρούν άχρηστους όλους τους προπονητές που έχουν περάσει από τον πάγκο της ομάδας.
Δυστυχώς δεν πάει έτσι. Η Εθνική ομάδα είναι πάνω απ’ όλα. Και όλους.
Και ο υπογράφων θεωρεί πως η ηγεσία της ομοσπονδίας είναι αναχρονιστική, κρατάει το μπάσκετ πίσω και πρέπει να αλλάξει… χθες. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να υπονομεύουμε την προσπάθεια της ομάδας που φέρει το Εθνόσημο.
Στην Κίνα δεν παίζει ο Βασιλακόπουλος. Στην Κίνα δεν παίζει ο Καλάθης του Παναθηναϊκού και ο Πρίντεζης του Ολυμπιακού. Στην Κίνα αγωνίζεται ότι καλύτερο έχει αυτή τη στιγμή το ελληνικό μπάσκετ.
Είναι όλοι εκείνοι που για ένα ακόμα καλοκαίρι ιδρώνουν τη γαλανόλευκη.
Είναι η ομάδα μας και είναι εκεί. Παρούσα…