Οι… αναμνήσεις ξαναγυρίζουν στο ΣΕΦ
Μια βόλτα στα social media στο ημίχρονο του αγώνα που είχε ο Ολυμπιακός με την Εφές, ένα πράγμα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς. Την… αγωνία μήπως η ομάδα ζήσει την ξεφτίλα του 2004 όταν και είχε χάσει από τους Τούρκους με 110-59. Μια τέτοια ήττα δεν ήρθε, αλλά πλέον η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα 2004 στον Ολυμπιακό....Μια βόλτα στα social media στο ημίχρονο του αγώνα που είχε ο Ολυμπιακός με την Εφές, ένα πράγμα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς. Την… αγωνία μήπως η ομάδα ζήσει την ξεφτίλα του 2004 όταν και είχε χάσει από τους Τούρκους με 110-59.
Μια τέτοια ήττα δεν ήρθε, αλλά πλέον η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα 2004 στον Ολυμπιακό. Και όσοι είχαμε ζήσει από κοντά εκείνη την περίοδο, δεν γίνεται να μην δούμε τα σημάδια.
Όποιος βρισκόταν στο γήπεδο εκείνο το βράδυ του Δεκέμβρη, θα θυμάται πως για πρώτη φορά είχαν ακουστεί συντονισμένα συνθήματα εναντίον του Σωκράτη Κόκκαλη! Πράγμα από μόνο του εντυπωσιακό. Βλέπετε ο Ολυμπιακός, που μόλις είχε επιστρέψει από τον Κορυδαλλό στο ΣΕΦ, ήταν μια ομάδα χαμηλής δυναμικότητας, σάκος του μποξ στην Ελλάδα (στην πρεμιέρα είχε χάσει στο ΣΕΦ από τον Ιωνικό Αμαλιάδας), με ξένους χαμηλού επιπέδου (Μαρκί Πέρι, Λαβόρ Ποστέλ, Έλβιρ Όβτσινα, Τζεφ Νόρντγααρντ κοκ), τον Καζλάουσκας να προσπαθεί να φτιάξει ομάδα και τον κόσμο τελείως ξενερωμένο.
Σας θυμίζει κάτι αυτό το σκηνικό; Αρκετά θα έλεγα. Ακόμα και σε ότι έχει να κάνει με το κομμάτι της διοίκησης, μιας και πληθαίνουν οι φωνές που θα ήθελαν (και) το τμήμα μπάσκετ σε άλλα, συγκεκριμένα, χέρια.
Ο κόσμος και το βράδυ της Πέμπτης στο ΣΕΦ ήταν λίγος. Η ομάδα για ένα ακόμα παιχνίδι παραπατούσε, η ήττα ήρθε φυσιολογικά και τελικά ένα ακόμα βράδυ ο Ολυμπιακός χάθηκε στην ανυποληψία.
Ολυμπιακός: Άλλο τι θέλουν άλλο τι μπορούν
Ας δούμε και λίγο τα αγωνιστικά. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή θέλει να παίξει ένα συγκεκριμένο μπάσκετ. Και έχει μια “πεντάδα” με πολύ ταλέντο που όμως δεν μπορεί να το υπηρετήσει, και μια άλλη “πεντάδα” με λιγότερο ταλέντο που όμως κολλάει.
Στην τρίτη περίοδο, για παράδειγμα, οι «ερυθρόλευκοι» προσπάθησαν να γυρίσουν το παιχνίδι με τη δεύτερη πεντάδα τους. Και ως ένα σημείο τα κατάφεραν έχοντας στο παρκέ τον Τσέρι, τον Πάντερ, τον Ριντ κοκ. Όταν όμως πέρασαν οι «βασικοί» ή η… ευρωπαϊκή πεντάδα (με Σπανούλη, Μιλουτίνοφ, Πρίντεζη κοκ) ο Ολυμπιακός μπλόκαρε. Μπορεί αμυντικά να εμφανιζόταν καλύτερος όπως στην επίθεση δεν έμπαινε… γκολ με τίποτα. Και αυτό δεν πρόκειται να διορθωθεί όσες αλλαγές και αν γίνουν μέσα στη χρονιά. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να ζήσει και να πεθάνει με αυτή την κακή στελέχωση, γι αυτό που θέλει να παίξει…
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook