Η αγάπη για το τριφύλλι κυριαρχεί ξανά!

Ενημερώθηκε στις 24 Σεπ 2018 - 09:59 Κανένας Αλαφούζος και κανένας ανεπαρκής διοικητικός παράγοντας, δε νοείται ν' αποκόψει την ομάδα από τον κόσμο της.

Συντάκτης: Χρήστος Δημόπουλος Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Ο Παναθηναϊκός έχει περάσει πολλά. Βασικά ακόμα περνάει. Όμως μέσα σ’ όλα, σαν αχτίδα φωτός, λάμπει αυτή ομαδάρα. Αυτό το υπέροχο σύνολο του Γιώργου Δώνη, που κάθε Σαββατοκύριακο έχει βαλθεί να τρελάνει όλο και περισσότερο κόσμο.

Σ’ ένα μεγάλο βαθμό τα έχει καταφέρει ήδη. Ποιος να περίμενε άλλωστε ότι στο ξεκίνημα της σεζόν, όταν σχεδόν όλοι (φίλοι κι εχθροί) λοιδορούσαν την προσπάθεια που γινόταν, πως θα φτάναμε σ’ ένα ματς αντιεμπορικό, όπως αυτό με τον Λεβαδειακό, να βλέπουμε 20 χιλιάδες και πλέον κόσμου στις εξέδρες του ΟΑΚΑ.

Η ατμόσφαιρα το βράδυ της Κυριακής στο Μαρούσι εξέπνεε ΥΓΕΙΑ. Υπήρχαν και κάποια υβριστικά συνθήματα με αποδέκτες τον Γιάννη Αλαφούζο και όχι μόνο, ωστόσο κατά βάση το τραγούδι που ηχούσε το Ολυμπιακό Στάδιο ήταν το εξής: «Πα-να-θη-ναϊ-κός, Πα-να-θη-ναϊ-κός, Πα-να-θη-ναϊ-κός»!

Γυρνούσες το κεφάλι σου δεξιά-αριστερά και έβλεπες χαμογελαστά πρόσωπα. Μικρά παιδιά, με το κασκόλ στο χέρι. Ακόμα και στη διαδρομή προς το «Σπύρος Λούης», υπήρχαν αυτοκίνητα με κρεμασμένα πράσινα κασκόλ στους καθρέφτες! Κι όλα αυτά, επαναλαμβάνουμε, σ’ ένα… άσημο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό!

Όταν η πρωταθλήτρια ΑΕΚ δεν μαζεύει ούτε δεκαχίλιαρο με τον ΠΑΣ Γιάννινα, τρεις μέρες μετά την πρόκρισή της στο Champions League, ο Παναθηναϊκός φέρνει για πλάκα 20 χιλιάδες. Η απάντηση στο «γιατί;» είναι απλή. Διότι η αγάπη του κόσμου για το τριφύλλι κυριαρχεί ξανά. Και υπερτερεί όλων! Κανένας Αλαφούζος και κανένας ανεπαρκής διοικητικός παράγοντας, δε νοείται ν’ αποκόψει την ομάδα από το λαό της.

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού αντιδρά. Και αντιδρά με την αμέριστη στήριξή στον Γιώργο Δώνη και τα παιδιά του. Παρεμπιπτόντως, κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήταν η αποθέωση στον Έλληνα τεχνικό. Ο Δώνης έχει έρθει για να δώσει ψύχη και σώμα, στην ομάδα που αγαπά. Και είναι σχεδόν λυτρωτικό για τον ίδιο, ν’ αναγνωρίζεται τόσο γρήγορα η σπουδαία δουλειά που κάνει στο Κορωπί.

Μην ξεχνιόμαστε όμως. Θα έρθουν και αναποδιές. Κι εκεί είναι που χρειάζεται ακόμα περισσότερο χειροκρότημα. Εκεί είναι που θα χρειαστεί ακόμα μεγαλύτερη αγκαλιά…