Είναι τρομερό αυτό που κάνει ο φετινός Παναθηναϊκός. Όχι, δεν αναφερόμαστε στο γεγονός πως η ομάδα, απλώς, παραμένει αήττητη. Μα κυρίως, στο ότι οι ποδοσφαιριστές του Γιώργου Δώνη αρνούνται, πεισματικά, να χάσουν. Τα τρία τελευταία παιχνίδια, αποδεικνύουν περίτρανα τούτο.
Με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ οι «πράσινοι» έκαναν την ανατροπή και γύρισαν το εις βάρος τους 1-0. Στον Αγρίνιο, κόντρα στον Παναιτωλικό, παρότι το ματς πήγαινε ολοταχώς στην ισοπαλία, τελικά το «τριφύλλι» κατάφερε να το πάρει στο 84′ με τον Μακέντα. Και εσχάτως στην Τρίπολη σώθηκε ο βαθμός στις καθυστερήσεις. Σκόρερ πάλι ο Ιταλός στράικερ, από τα 11 βήματα αυτή τη φορά.
Το να παρουσιαζόταν ο φετινός Παναθηναϊκός γρήγορος, το περιμέναμε. Το να βγάζει αυτοματισμούς και να παράγει όμορφο στο μάτι ποδόσφαιρο το περιμέναμε, από τη στιγμή που στον πάγκο βρίσκονται άνθρωποι σαν τον Γιώργο Δώνη και τους συνεργάτες του. Αλλά το να βγάζει η ομάδα τέτοιο χαρακτήρα, τέτοιο μέταλλο νικητή, αποτελεί το μεγαλύτερο επίτευγμα όλων.
Στην αρκαδική πρωτεύουσα οι «πράσινοι» δεν ήταν καλοί. Ο Αστέρας είχε την ευκαιρία να τελειώσει μ’ ένα δεύτερο γκολ τον αγώνα, αλλά απέτυχε. Ακόμα και στο κακό του βράδυ, όμως, ο Παναθηναϊκός δεν θα σταματάει να μάχεται. Δεν θα σταματάει να παλεύει. Κι αυτός που προσπαθεί, κάποια στιγμή θα δικαιωθεί. Και το «τριφύλλι» στην Τρίπολη δικαιώθηκε.
Ο Δώνης «έσπασε» το κεφάλι του, για να βρει μία άκρη. Μετέτρεψε το 3-5-2 σε 3-4-3, μετά το γύρισε σε 4-3-3 και τελείωσε το ματς με 4-4-2. Ό,τι μπορούσε να κάνει για να δώσει ώθηση στους παίκτες του, το έπραξε. Δείγμα, του ότι ο άνθρωπος αυτός είναι αποφασισμένος. Αποφασισμένος να πετύχει με την ομάδα που αγαπάει, πέρα και πάνω από τον κυνικό επαγγελματισμό.
Μετά από κάτι βράδια σαν κι αυτά, φαίνεται πως τα πιτσιρίκια του Παναθηναϊκού, όπως τα αποκαλούμε, είναι άντρες με τα όλα τους! Δεν παίζουν σαν παιδιά, δεν μάχονται σαν παιδιά. Παλεύουν, όπως αρμόζει στο πραγματικό (τεράστιο) μέγεθος του συλλόγου.
Ξέρετε γιατί αυτός ο Παναθηναϊκός έχει πολύ μέλλον; Γιατί όταν τελείωσε το παιχνίδι, δεν υπήρχε ανακούφιση για την ισοπαλία. Αλλά «σπάσιμο», που η ομάδα δεν έφτασε σ’ ακόμη ένα τρίποντο. Έργο Δώνη και Νταμπίζα η επιβολή αυτής της νοοτροπίας.