Ο Δέδας και το μεγάλο «αν»!

Το καλοκαίρι του 2021 ο Στέφανος Δέδας ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ σε μια περίοδο διόλου ευνοϊκή.

Στην ουσία ο Δέδας κλήθηκε (κι αποδέχθηκε) να χτίσει επάνω σε συντρίμμια. Μα κυρίως επάνω στην αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα. Δε φοβήθηκε, ανέλαβε την πρόκληση και είναι αλήθεια ότι ουδέποτε χρησιμοποίησε δικαιολογίες.

Παρότι υπήρχαν προβλήματα, υπαρκτά, φανερά και άκρως επικίνδυνα αφού η ΑΕΚ δίνει καθημερινό αγώνα επιβίωσης. Κι όταν λέμε «καθημερινό» το εννοούμε. Όσοι «παλεύουν» να κρατήσουν όρθιο τον Οργανισμό, μπορούν να το βεβαιώσουν.

Το πώς οδηγήθηκε η ΑΕΚ σε αυτό το σημείο είναι γνωστό καθώς μια σύνθεση αιτιών δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα. Από άσκοπες σπατάλες, μέχρι «υποθετικά» έσοδα αλλά και παράλογο μπάτζετ την τελευταία διετία, που «τίναξε» τα πάντα στον αέρα. Η απώλεια του Final-8 στο ΟΑΚΑ συνδυαστικά με την πανδημία και τον παραλογισμό στο μπάτζετ οδήγησαν την ΑΕΚ στο χείλος του γκρεμού.

Αυτή τη στιγμή έχει σημασία να βγει η Ένωση απ’ αυτό το τέλμα. Όμως θα πρέπει να υπολογίσουμε και κάτι άλλο.

Πολλά τα χρέη, μετακόμιση (με χίλια ζόρια) στο κλειστό των Άνω Λιοσίων ώστε να έχει το σπίτι της. Τα ban να δημιουργούν ένα μεγάλο πρόβλημα (που προφανώς θα το βρει μπροστά της η ΚΑΕ ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου), τα οικονομικά να είναι περιορισμένα και ο Δέδας να προσπαθεί να φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο.

Και σκεφτείτε τι προέκυψε: Από τραυματισμοί που «αποδεκάτισαν» την ομάδα, μέχρι το δραματικό περιστατικό του θανάτου του Γέλοβατς. Στον Οργανισμό δεν ήθελαν και πολύ για να καταρρεύσουν. Θα έπρεπε να βρουν και ψυχική δύναμη να προχωρήσουν.

Σε μια χρονιά που ήταν αβέβαιη, ο Δέδας αποχωρεί για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας κι αφού πρώτα άφησε την ΑΕΚ αξιοπρεπή αγωνιστικά. Με 8 νίκες σε 17 αγώνες και με συμμετοχή στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου, τα προβλήματα παραμένουν αλλά η ομάδα έμεινε συσπειρωμένη και μέσα από τις δυσκολίες βρήκε κίνητρο και δύναμη.

Και κάπως έτσι ο κόουτς Δέδας αποχωρεί με το μεγάλο «αν». Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η ΑΕΚ τον είχε στο τιμόνι της την τελευταία διετία με το μπάτζετ στα ύψη; Προφανώς κι αυτό είναι το ερώτημα που δε θα απαντηθεί ποτέ αλλά πάντα θα απασχολεί.