Άρης: Νίκη πολλαπλής σημασίας ήταν για τους «κίτρινους» η χθεσινή (29/9) κόντρα στον ΠΑΟΚ. Πρώτα από όλα μιλάμε για μια ομάδα λίγων ημερών, που μόλις την περασμένη Τετάρτη έκανε προπόνηση με όλους τους παίκτες μαζί.
Δεύτερον ήρθε με ανατροπή, καθώς το παιχνίδι «στράβωσε» και έτσι οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου κλήθηκαν να δείξουν ψυχικά αποθέματα, νοοτροπία νικητή και «μέταλλο». Και τα έδειξαν, αφήνοντας έκπληκτό ακόμη και τον ίδιο τον πολύπειρο Έλληνα τεχνικό ο οποίος δεν περίμενε η ομάδα του να αντέξει 45 λεπτά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Μόρις: Έπαθε πλάκα με τον κόσμο του Άρη
Τα κατάφερε όμως διότι φέτος διαθέτει ξένους που ξέρουν μπάσκετ, που είναι έμπειροι, που έχουν παραστάσεις από αξιόλογες ομάδες και πρωταθλήματα. Καμία σχέση με τους περσινούς που ήταν οι χειρότεροι στην ένδοξη ιστορία του «Αυτοκράτορα».
Ο Άρης του Σούλη Μαρκόπουλου, θα παίξει ελκυστικό μπάσκετ, θα έχει αρχές και όμορφες συνεργασίες που δεν είχε πέρσι. Και γενικότερα θα είναι ομάδα με προσωπικότητα. Και αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας ματς.
Αυτά που μου άρεσαν: Ο έμπειρος τεχνικός έχει στα χέρια του ψηλούς που ξέρουν το άθλημα. Ντραγκίσεβιτς, Γκάγκιτς και Μιλόσεβιτς, ξέρουν να κινηθούν με ή χωρίς τη μπάλα, να πάρουν θέσεις, να τοποθετήσουν σωστά τα κορμιά τους. Έχουν μπασκετικό IQ και ειδικά η πρώτος, που έκανε και τη διαφορά στο ντέρμπι.
Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους: Με τον Λιθουανό οι «κίτρινοι» απέκτησαν έναν σουτέρ που επίσης δεν είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Ούτε ο Μπελ, ούτε ο Τζένκινς ούτε κάποιος άλλος είχε το κρύο αίμα και ταυτόχρονα το την εμπειρία του πρώην παίκτη του Ολυμπιακού. Και στα 31 του βρίσκεται σε πολύ καλή ηλικία.
Τζέιλεν Μόρις: Ο Αμερικανός, πρώην συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μπακς, ήρθε να δώσει το… απρόβλεπτο. Με ικανότητα στη διείσδυση θα δημιουργεί ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες, όπως έκανε χθες κόντρα στον ΠΑΟΚ, προσφέροντας πόντους και αρκετά κερδισμένα φάουλ. Παράλληλα δείχνει να μπορεί να απειλήσει και από την περιφέρεια, ευστοχώντας σε ένα μεγάλο τρίποντο.
Λευτέρης Μποχωρίδης: Περίμενα ότι με τον Σούλη στον πάγκο θα παρουσιαστεί «μεταμορφωμένος», αυτό που δεν περίμενα, ήταν να το κάνει τόσο γρήγορα. Ενας Μποχωρίδης, με αυτοπεποίθηση πάνω από όλα και ο οποίος παίζοντας κυρίως στη θέση «2» (που είναι η φυσική του) έχει όλο το έδαφος ώστε να βγάλει το πραγματικό του ταλέντο.
Γι’ αυτό ακριβώς και ο Μαρκόπουλος κράτησε τόσο πολύ τον Τάλτον στο παρκέ δίνοντας τους τον ρόλο του πλέι μέικερ. Ο αρχηγός απελευθερώθηκε από το «φορτίο» της οργάνωσης και έκανε όσα έκανε βγαίνοντας MVP της αγωνιστικής.
Πλέον δίπλα του έχει παίκτες που του διευκολύνουν το παιχνίδι, όπως ο σουτέρ Γκετσεβίτσιους, ο σκόρερ Σακελλαρίου, αλλά και ο κινητικός Τάλτον. Άλλωστε και τα πικ εντ ρολ που θα βγάζει ο Άρης με τους ψηλούς θα δημιουργήσουν έξτρα χώρους για τον Μποχωρίδη, αλλά και τους υπόλοιπους κίτρινους.
Φυσικά υπήρχαν και τα αρνητικά. Είναι εμφανές ότι από την ομάδα λείπει η αθλητικότητα ειδικά στους ψηλούς. Επίσης δεν υπάρχει το κατάλληλο βάθος στην θέση «3» και εκεί θα πρέπει να γίνονται «αλχημείες» με τον «βαρύ» Μιλόσεβιτς, τον Σλαφτσάκη (πολύτιμο εργαλείο, ωστόσο στερείται επιθετικής ποιότητας), τους γκαρντ, ενώ υπάρχει και ο νεαρός Κουρτίδης.
Για να λειτουργήσει το πλάνο του Μαρκόπουλου βεβαίως, απαιτείται να υπάρχει και ο κατάλληλος «εγκέφαλος». Δεν είμαι σίγουρος ότι ο Γκάρι Τάλτον είναι τόσο οργανωτής όσο εκτελεστής και σκόρερ.
Ο Αμερικανός διαθέτει πάντως ταχύτητα, πολύ καλό χειρισμό της μπάλας, γεγονός που κάνει δύσκολο το μαρκάρισμά του. Πάντως ακόμη και στην κακή επιθετικά μέρα που βρέθηκε χθες, στα 36 λεπτά στα οποία έμεινε στο παρκέ υπέπεσε σε μόλις 2 λάθη και μοίρασε 6 ασίστ.
Αν μάλιστα βάλει σε προτεραιότητα την αξιοποίηση των συμπαικτών του και πάρει τις προσπάθειες που χρειάζεται τότε όλα όσα έχει στο μυαλό του ο Σούλης θα «βγουν» και στο παρκέ.
Το πιο αισιόδοξο είναι ότι ο Άρης έχει αρκετά περιθώρια βελτίωσης, καθώς το πρώτο δείγμα ήταν κάτι παραπάνω από ελκυστικό.
ΥΓ: Στον κόσμο του Άρη αξίζουν συγχαρητήρια. Με μια ομάδα που φτιάχτηκε στο και… 5 και ειδικά μετά από ένα οδυνηρότατο αποτέλεσμα το Σάββατο στο ποδόσφαιρο, γέμισε και πάλι το Παλέ. Παλμός και ατμόσφαιρα που πιστοποίησαν για μία ακόμη φορά τη δυναμική αυτού του συλλόγου.