Ο Άρης πέτυχε την πρώτη του νίκη στη σεζόν, με αυτό το άνετο 92-74 επί της Λιετκαμπέλις στη Λιθουανία να έρχεται μέσα από βελτίωση ατομική και ομαδική.
Σίγουρα η Λιετκαμπέλις δεν ήταν κάποια σπουδαία ομάδα, ωστόσο μια νίκη εκτός έδρας και μάλιστα στο EuroCup, δεν είναι ποτέ ούτε εύκολη, ούτε σίγουρη.
Ο Άρης έχει ακόμη αρκετά ζητήματα και στη γραμμή των γκαρντ και των ψηλών να λύσει, ωστόσο ένα πράγμα που θα βελτιωνόταν σίγουρα ήταν η χημεία και οι αυτοματισμοί.
Ακόμη και στο ματς με την ΑΕΚ που η εμφάνιση ήταν γενικά κακή, υπήρξε βελτίωση στις συνεργασίες σε κάποιο κομμάτι του παιχνιδιού. Ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση υπήρξε απόψε στη Λιθουανία για αυτό βγήκαν και ωραία ομαδικά καλάθια (οι ), αλλά και πετυχημένες ατομικές ενέργειες.
Επιπλέον υπήρξε βελτίωση στη διάρκεια και τη διαχείριση της καλής απόδοσης που ήταν σχεδόν σε όλο το ματς. Με την ΑΕΚ, όποτε ο Άρης πάρει τον έλεγχο ακολούθησε ένα «μπλακ άουτ» και εν τέλει κατάρρευση που στοίχισε και τη νίκη.
Στη Λιθουανία η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη, ήταν πολύ εύστοχη σε όλους τους τομείς, έχοντας 23/32 δίποντα (71,9%), 13/15 βολές (86,7%) και 11/21 τρίποντα (με 52/4%).
Σημαντικό και οι 20 ασίστ που μοίρασαν οι κιτρινόμαυροι καθώς στα προηγούμενα παιχνίδια έφταναν με το ζόρι σε διψήφιο αριθμό (5 ο Γούντμπερ και από 4 Ντε Τζούλιους, Μποχωρίδης).
Το θέμα είναι οτι ο Άρης έχει «γεμίσει» με γκαρντ που περισσότερο θέλουν τη μπάλα στα χέρια τους για να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους παρά για να δημιουργήσουν για τους άλλους. Και ο Άλκινς που προστέθηκε δείχνει να έχει περισσότερο διάθεση να εκτελέσει αν και στη Λιθουανία στα σχεδόν 11 λεπτά που έμεινε στο παρκέ, ήταν εμφανές οτι είχε εντολή περισσότερο να μοιράζει τη μπάλα. Εν αναμονή πάντως και του Χοτζ που κι αυτός όμως είναι περισσότερο σουτέρ.
Ένα δεύτερο θέμα είναι οτι οι ψηλοί που διαθέτει ο Άρης εκτός και αδυναμία στο ριμπάουντ (απόψε είχαν συνολικά 3 όλοι μαζί, ξένοι κι Έλληνες!) έχουν και έλλειψη ικανότητας στο να ποστάρουν. Ειδικά οι Μπανκς και Ρόμπερτς που είναι και ξένοι και περιμένεις περισσότερα. Πρέπει οι γκαρντ ή τα φόργουορντ να τους περάσουν τη μπάλα σε ένα σημείο κοντά στο καλάθι ώστε να τελειώσουν με κάρφωνα ή λέι απ. Να ποστάρουν και να κάνουν κίνηση με πλάτη δεν το «έχουν» και τόσο πολύ. Ούτε και κάποιο σουτάκι από μέση απόσταση διαθέτουν. Γι αυτό και οι αντίπαλοι κλείνουν μέσα και περιμένουν. Ο Λαζέφσκι που έχει καλό σουτ θα μπορέσει να ανοίξει κάποιους διαδρόμους.
Πέρα από αυτά στη Λιθουανία ο Άρης νίκησε κυρίως με τους Έλληνες αφού από τους ξένους (με εξαίρεση ίσως τον Ντε Τζούλιους που ήταν θετικός) οι υπόλοιποι δεν βοήθησαν ιδιαίτερα. Ειδικά ο Νόλεϊ ήταν και πάλι εκτός κλίματος και προβληματίζει ιδιαίτερα.
Βγήκαν μπροστά όμως: Πρώτος ο Τολιόπουλος που πέτυχε 26π. και το θέμα δεν είναι οι πολλοί πόντοι που πέτυχε, αλλά το οτι σιγά σιγά βρίσκει την ενέργειά του μετά το «μακρύ» καλοκαίρι λόγω της Εθνικής. Δεύτερος ο Μποχωρίδης που βοήθησε και στις δύο μεριές του παρκέ και όπως με την ΑΕΚ έπαιξε πολύ παθιασμένη άμυνα. Το 0/15 τρίποντα που είχαν οι Λιθουανοί ήταν και δική του δουλειά. Τρίτος ο Χατζηδάκης που είναι μαχητικός έχε καλές τοποθετήσεις στη ρακέτα (footwork) και δουλεύει καλά την προσποίηση φθείροντας τους αντίπαλους ψηλούς. Από την άλλη δεν έχει και τα καλύτερα τελειώματα.
Ο Άρης θα βελτιωθεί κι άλλου στους αυτοματισμούς οσο τα ματς θα κυλούν ωστόσο ο Καστρίτης πρέπει να βρει τρόπο να «καμουφλάρει» όσο γίνεται το θέμα που είπαμε με τη δημιουργία στα γκαρντ και την αδυναμία των ψηλών. Παράλληλα πρέπει να βρει ρόλους στον Άλκινς, τον Γούντμπερι, τον Άλκινς και τον Μαντζούκα καθώς ειδικά οι δύο τελευταίοι μπορούν να προσφέρουν σημαντικά στο σκοράρισμα και το «άνοιγμα» των αντίπαλων άμυνών.
Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό ο Άρης έχει μπροστά του παιχνίδια που μπορεί να κερδίσει και να ανέβει κι άλλο και βαθμολογικά και ψυχολογικά. Χάποελ Ιερουσαλήμ και Τσεντεβίτα εντός για το EuroCup και Προμηθέα εντός, Κολοσσό εκτός και Περιστέρι εντός για τη Basket League.