Μόνο ως Θεία Δίκη και ως Νέμεσις μαζί μπορεί να ερμηνευτεί το ασύλληπτο τρίποντο που πέτυχε ο Βασίλης Τολιόπουλος, χάρη στο οποίο ο Άρης απέκλεισε τον Προμηθέα και προκρίθηκε (δικαίως) στην 4άδα της Basket League.
Ήρθε σχεδόν στο μηδέν, όταν οι τρεις διαιτητές δεν μπορούσαν να κάνουν πλέον τίποτα άλλο για να αλλοιώσουν μια νίκη την οποία ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του άξιζαν σε όλο το ματς.
Τα όσα είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο μπορούν να συγκριθούν μόνο με διαιτησίες τις οποίες συνήθως έχουν υπέρ τους Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Για την ακρίβεια η κατάσταση θύμισε τον τελικό του Κυπέλλου στο Λίντο με τον Παναθηναϊκό, στην πιο ηχηρή αλλοίωση αποτελέσματος που έχουμε δει ποτέ πιθανότατα στο ελληνικό μπάσκετ.
Δεν είναι τυχαίο οτι ο Άρης «τρένταρε» στο Twitter για αρκετές ώρες μετά το ματς, φτάνοντας ακόμη και στο Νο1. Κι όχι μόνο από αναρτήσεις Αρειανών. Χιλιάδες ήταν οι αγανακτισμένοι ουδέτεροι φίλαθλοι του μπάσκετ με αυτό που έβλεπαν.
Η δε αγανάκτηση έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν προέκυψε η είδηση οτι η ΚΑΕ Προμηθέας έκανε και ένσταση από πάνω(!!!) για δήθεν βήματα του Τολιόπουλου και ότι το παιχνίδι δεν έληξε, αλλά ότι απέμεναν 0.2 δέκατα για τη λήξη.
Πρώτον βήματα δεν υπάρχουν. Αν και το ριπλέι δεν είναι τόσο καθαρό, φαίνεται ότι η μπάλα στην προσπάθεια του Τολιόπουλου να πάρει το ριμπάουντ, χτυπάει στιγμιαία στο σώμα (χέρι, αγκώνα) του Κόνιαρη και κατόπιν ξαναφτάνει στην κατοχή του γκαρντ του Άρη. Συνεπώς αν περπάτησε λίγο το έκανε χωρίς κατοχή και στη συνέχεια που ξαναπιάνει τη μπάλα έχει πλεόν το δικαίωμα να κάνει την κίνηση που κάνει. Δηλαδή να επιχειρήσει το fadeaway τρίποντο.
Δεύτερον οι Πατρινοί έχουν βάλει τεχνηέντως στην ένσταση τους και το θέμα του χρόνου μήπως κι έχει μεγαλύτερη τύχη. Κι αυτό γιατί παραβάσεις τύπου βήματα ή φάουλ δεν αλλάζουν στο challenge, συνεπώς θα πέσει στο κενό. Μόνο που μετά το εύστοχο σουτ του Τολιόπουλου ο χρόνος που φαίνεται να απομένει όταν η μπάλα εξέρχεται από το διχτάκι είναι 0,2 δέκατα και όχι 0.4 όπως ισχυρίζονται οι γηπεδούχοι. Με 0.2 δεν προλαβαίνεις να κάνεις σουτ ή εστω κάποιο φόλοου (tip in).
Σε κάθε περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιωθεί ο Προμηθέας. Το χειρότερο για εκείνον είναι οτι εκτίθεται σε όλη την Ελλάδα με αυτή την κίνηση. Δείχνει οτι δεν ξέρει να χάνει. Με όσα έγιναν σε όλο το προηγούμενο παιχνίδι, το να κάνεις ένσταση αποτελεί θράσος.
Όταν όμως έχει συνηθίσει να σουτάρεις σε κάθε παιχνίδι 30+βολές και να κερδίζεις με κάθε τρόπο, είναι λογικό να έχεις αποκτήσει «νοοτροπία Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού».
Τα όσα είδαμε στο 3ο δεκάλεπτο ήταν πραγματικά απίστευτα. Φάουλ, καλάθια και φάουλ, αντιαθλητικά φάουλ, τεχνικές ποινές σε παίκτες και προπονητές και διάφορες παραβάσεις. Σχεδόν όλα εναντίον του Άρη.
Πώς γίνεται μια ομάδα που κέρδιζε με 15-18 πόντους να φορτώνεται συνεχώς φάουλ και η άλλη που πρέπει να παίξει «ξύλο» να τη «βγάζει λάδι» ας μας το εξηγήσουν.
31 φάουλ κατά του Άρη με Σανόγκο, Μποχωρίδη και Ντε Σόουζ να αποβάλλονται με 5, και τον Σταρκ να έχει 4. Την ίδια ώρα ο Προμηθέας είχε μια «μοιρασμένη» κατάσταση με μοναδικό παίκτη του που αποβλήθηκε να είναι ο Ετσενίγκε που πρέπει να έκανε καμια… 10αριά φάουλ.
Οι παίκτες του Άρη αναγκάστηκαν να μαρκάρουν με τα… μάτια μπας και σε κάποια επίθεση γλιτώσουν το φάουλ ή το καλάθι και φάουλ. Αντιθέτως εκείνοι του Προμηθέα από μια στιγμή και μετά ήξεραν οτι κάνοντας μπάσιμο θα πάνε και στη γραμμή. Αρκεί να έκαναν οτι τους έγινε φάουλ και το φρρρ ακουγόταν εν ριπή οφθαλμού.
Κάπως έτσι η διαφαινόμενη επιβλητική επικράτηση του Άρη μετατράπηκε σε ματς-ντέρμπι σε λίγα λεπτά. Το +18 έγινε -5!
Βεβαίως διαιτησία συνέχισε να είναι κακή και στο 4ο δεκάλεπτο, αν και εκεί μειώθηκε κάπως η ένταση της αδικίας. Κι αυτό πιθανότητα τεχνηέντως καθώς θεωρήθηκε οτι αφού το ματς «γύρισε» και εύκολα ή δύσκολα η ομάδα της Πάτρας θα έπαιρνε το παιχνίδι.
Και έτσι θα γινόταν αν δεν ερχόταν το «χέρι του Θεού ή του Βασίλη Τολιόπουλου» στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Εν τέλει ο Άρης επέστρεψε σε… mode Φεβρουαρίου και παίρνοντας την πρόκριση στην 4άδα έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σεζόν ιδιαίτερα πετυχημένη, αν προσθέσει σε αυτό και την εξαιρετική πορεία στους 12 του EuroCup. Από εδώ και πέρα πάει χωρίς καθόλου άγχος και ό,τι παραπάνω πετύχει, ακόμη καλύτερα.
ΥΓ: Η κίνηση της ΚΑΕ να άρει την εμπιστοσύνη στον Βαγγέλη Λιόλιο και να το πει δημοσίως είναι πολύ σωστή. Τελικά τίποτα δεν άλλαξε επί της ουσίας στο μπάσκετ μετά τη φυγή Βασιλακόπουλου. Ευνοούνται πάλι οι δύο αιώνιοι, όπως και κάποιες συγκεκριμένες ομάδες (Προμηθέας, Περιστέρι και άλλες ακόμη μικρότερες) και ο Άρης, αλλά και κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζονται με εχθρικότητα. Βλέπεις παιχνίδι Προμηθέας-Άρης και η πρεμούρα των διαιτητών είναι μη τυχόν και τους ξεφύγει κάνα σφύριγμα εις βάρος των Θεσσαλών.
ΥΓ1: Το ελληνικό μπάσκετ δεν μπορεί να πάει μπροστά με ομάδες όπως ο Προμηθέας που δεν έχουν οπαδούς. Δεν είναι ούτε καν ομάδα «γειτονιάς», όπως πχ ο Πανιώνιος και το Περιστέρι που έχουν μια παράδοση, μια ιστορία και μια βάση φιλάθλων σε Νέα Σμύρνη και Περιστέρι αντίστοιχα.
ΥΓ2: Η ΚΑΕ Προμηθέας είπε οτι το περιστατικό με τον οπαδό που κλώτσησε τον Καλόγηρο ήταν μεμονωμένο κάτι που είναι ψέμα. Λίγο νωρίτερα ο συνάδελφος Δημήτρης Οσσανλής είχε δεχθεί υβριστική επίθεση στα δημοσιογραφικά μπουθ, με τα «γαλλικά» να ακούγονται και στον «αέρα» της μετάδοσης. Μάλιστα ήταν η δεύτερη φορά που δέχεται τέτοια (ευτυχώς μόνο) φραστική επίθεση. Άρα ούτε ασφαλές δεν είναι το γήπεδο της ομάδας του προέδρου της ΕΟΚ.
ΥΓ3: Οσο για τον μεσήλικα αυτό κύριο, η ΚΑΕ Άρης πρέπει να το κυνηγήσει με κάθε τρόπο και κυρίως να αξιώσει αποζημίωση εφόσον γίνεται. Μόνο έτσι θα αποτελέσει παράδειγμα.
