Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 76 ετών ο Κώστας Πολίτης, σκορπώντας θλίψη σε όλο το ελληνικό μπάσκετ.
Ο θρυλικός προπονητής της ομάδας του ’87 που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό, κάνοντας όλους τους πιτσιρικάδες εκείνης της εποχής να παίξουν μπάσκετ, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1942 στην Καισαριανή.
Άμεσα η σχέση του με το μπάσκετ γίνεται σχέση ζωής και από μικρή ηλικία ασχολείται με την πορτοκαλί θεά, καταλήγοντας μετά από διάφορες ακαδημίες, στον Παναθηναϊκό, όπου κατακτά και το πρωτάθλημα το 1966-1967.
Με την μεγάλη του αγάπη, την Εθνική Ελλάδος, συμμετέχει στο στο Ευρωμπάσκετ του 1961, του 1965 και του 1967, ενώ έχει αγωνιστεί και ως παίκτης σε ένα Προ-ολυμπιακό Τουρνουά (1964), σε ένα Βαλκανικό Πρωτάθλημα (1964), αλλά και σε στους Μεσογειακούς Αγώνες (1967).
Με την Χούντα των Συνταγματαρχών, μπαίνει τέλος στην καριέρα του μόλις σε ηλικία 25 ετών, λόγω των αριστερών του φρονημάτων και αποχωρεί τόσο από τους «πράσινους», αλλά και από την Εθνική.
Ο πάγκος της Εθνικής
Το 1982 του γίνεται η πρόταση και αναλαμβάνει την Εθνική Ανδρών, έχοντας κάνει πέρασμα από τους Παίδες και τους Εφήβους.
Μόλις το 1983, η Ελλάδα βρίσκεται σε τελική φάση Ευρωμπάσκετ, κάτι που για την εποχή ήταν πολύ μεγάλη επιτυχία. Εκεί κατακτά την 11η θέση, σημειώνοντας μόλις 2 νίκες και 5 ήττες.
Επόμενη μεγάλη στιγμή για τον Πολίτη ήταν φυσικά η πρόκριση στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας το 1986. Η Εθνική κατακτά την 10η θέση, ανάμεσα στις 24 ομάδες του τουρνουά με τον Νίκο Γκάλη να είναι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.
Το έπος του ‘87
Το 1987 ο Κώστας Πολίτης σημειώνει αναμφίβολα την σημαντικότερα επιτυχία του Ελληνικού μπάσκετ, αλλά και της καριέρα του.
Έχοντας μπροστάρηδες τους Γκάλη και Γιαννάκη, οδηγεί την ομάδα στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας την, κερδίζοντας την τεράστια δύναμη ΕΣΣΔ στον τελικό της διοργάνωσης με 103-101.
Ένα χρόνο αργότερα (1988) αποφασίζει να κλείσει το κεφάλαιο Εθνική και αποχωρεί, αφήνοντας όμως μία τεράστια παρακαταθήκη.
Η ζωή μετά την Εθνική
Αμέσως μετά την αποχώρηση από την «επίσημη» αγαπημένη, ο Πολίτης αναλαμβάνει τους ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, καταφέρνοντας με τους «πράσινους» να βρεθεί στον Final 4 της Euroleague το 1994, χάνοντας στον ημιτελικό από τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη.
Σίγουρα η απουσία του είναι τεράστια για το ελληνικό μπάσκετ. Καθώς πρόκειται για έναν από τους βασικούς λόγους, των μεγάλων επιτυχιών σε συλλογικό αλλά και εθνικό επίπεδο, που ήρθαν μετά το 1987.
Έναν από τους βασικούς λόγους, που κάθε παιδί εκείνης της εποχής αποφάσιζε να πιάσει την πορτοκαλί μπάλα στα χέρια του.