Την ίδια στιγμή που συζητάμε για την παραγωγή του ελληνικού μπάσκετ, στην Basket League επέστρεψε το θέμα του 7ου ξένου στις ομάδες.
Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, κάθε ομάδα της Basket League (με βάση την πρόταση) θα έχει τη δυνατότητα να δηλώνει επτά ξένους στο ρόστερ της αλλά θα χρησιμοποιούνται μόνο οι έξι.
Αυτό λοιπόν έχει ως αποτέλεσμα να μη χάνεται θέση εργασίας για τους Έλληνες (αφού πάλι έξι minimum θα βρίσκονται υποχρεωτικά στη δωδεκάδα) και αποτελεί το πρώτο επιχείρημα όσων είναι υπέρ αυτής της αλλαγής.
Ταυτόχρονα όμως καταρρίπτει και το δεύτερο επιχείρημά τους που είναι ότι «θα μειωθούν οι απαιτήσεις των Ελλήνων που έχουν ξεφύγει». Από τη στιγμή κατά την οποία ΠΑΛΙ θα είναι υποχρεωτική και αναγκαία η παρουσία έξι (τουλάχιστον) γηγενών στη δωδεκάδα, δεν τίθεται θέμα διαφοροποίησης σε κάτι.
Προσωπικά, έχω εκφράσει και σε παλαιότερα άρθρα τη θέση μου σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα. Κατά πρώτο λόγο θα μου επιτρέψετε να μη «δαιμονοποιήσω» τους ξένους και να μη θεωρώ ότι οι Έλληνες πρέπει να παίζουν μόνο και μόνο από την ταυτότητά τους. Εκτιμώ ότι πρέπει να παίζουν με βάση τη δουλειά τους. Κι αυτή είναι η σημαντική διαφορά που πρέπει να προσέξουμε.
Για να είμαι ειλικρινής το μοντέλο που μου αρέσει περισσότερο είναι το ισπανικό: Δύο ξένοι με υποχρεωτική παρουσία τεσσάρων γηγενών (όπου συμπεριλαμβάνονται και μη Ισπανοί που έχουν αγωνιστεί τουλάχιστον για μια τριετία σε τμήματα υποδομής σε ομάδα της χώρας), έξι κοινοτικοί ή cotonou παίκτες. Δεν εμπόδισε τους Ισπανούς ούτε ανάπτυξη να έχουν, ούτε και κακές Εθνικές ομάδες. Αλλά ακολουθούν ένα πλάνο.
Στην Basket League το πρόβλημά μας δεν πρέπει να είναι η ποσότητα αλλά η ποιότητα. Δηλαδή δεν πρέπει να μας απασχολεί ο αριθμός των ξένων αλλά τι παίκτες θα έρθουν.
Τα «λαυράκια» είναι πλέον ελάχιστα, οι αλλαγές είναι συνεχείς και συνηθισμένες (ως κωμικές) και η ποιότητα σίγουρα χαμηλή.
Θα μπορούσε μια λύση να είναι τέσσερις ξένοι αλλά ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ και όχι οι «καραβιές» που έρχονται κατά καιρούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο αγωνιστικά αλλά και από πλευράς συμπεριφοράς. Διότι- ξεκάθαρα- σε ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο δεν πληρώνεις μόνο αγωνιστική αξία.
Επί της ουσίας, η είσοδος έβδομου ξένου στην Basket League ευνοεί μόνο τις δύο ομάδες της Euroleague αν και ο Ολυμπιακός ακόμα δεν έχει εκφράσει άποψη επί του θέματος ενώ ο Παναθηναϊκός επιμένει στη θέσπισή του. Και ταυτόχρονα είναι τελείως λάθος να το συνδέουμε με την ανάπτυξη που αποτελεί συνάρτηση του πλάνου και όχι του αριθμού των ξένων ή των Ελλήνων.
Ήδη αρκετές ομάδες διαφωνούν αλλά το θέμα θα τεθεί σε ψηφοφορία και θα γνωρίζουμε σύντομα τι πρόκειται να γίνει.