Όταν ο Θανάσης ήθελε να φτιάξει το μπάσκετ

Για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στο ελληνικό μπάσκετ, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να αναλύσεις. Το καθεστώς της άρνησης συνεργασίας, ειδικά ανάμεσα στους δύο μεγάλους, δεν είναι τωρινό φαινόμενο με τη μοναδική διαφορά ότι πλέον δεν υπάρχει κανένα μέτρο, ούτε και όριο.

Κάποτε μπορούσαν να συζητήσουν στο ίδιο τραπέζι. Ενίοτε να συμφωνήσουν. Τώρα ακόμα και όταν βρίσκονται στην ίδια αίθουσα είναι είδηση.

Είναι φανερό ότι τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή ρίχνουν μεγαλύτερο βάρος (ίσως παραπάνω κι απ’ όσο πρέπει) στο επικοινωνιακό πεδίο με απώτερο σκοπό να ενισχύσουν τους δεσμούς με τους οπαδούς. Οσο για το ποιους προσδιορίζουν ως «οπαδούς» είναι μια άλλη κουβέντα, πολύ μεγάλη και δεν έχει νόημα να την κάνουμε.

Υπάρχει μια παλιά ιστορία, όμως, ξεχασμένη από τους πολλούς και άγνωστη σε ακόμα περισσότερους. Είχε συμβεί στη διάρκεια ενός Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΣΑΚΕ με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Θανάση Γιαννακόπουλου, ο οποίος έτσι κι αλλιώς είχε τη φήμη του παράγοντα που έβλεπε μπροστά από την εποχή του.

Παράγοντας παλαιάς κοπής, άλλης εποχής αλλά πολύ σύγχρονος στις αντιλήψεις του.

Ηταν λοιπόν, το 2004. Ο Ολυμπιακός εισέπραττε την αδιαφορία του Σωκράτη Κόκκαλη ενώ ακόμα δεν είχε περάσει στα χέρια των Αγγελόπουλων. Η ΑΕΚ βρισκόταν σε πολύ δύσκολη περίοδο καθώς ο Γιάννης Φιλίππου είχε… κλείσει την κάνουλα. Ο Αρης έκανε μια προσπάθεια αλλά απείχε αρκετά, ο ΠΑΟΚ μαραζωμένος (….), το πάλαι ποτέ εύρωστο Περιστέρι έτοιμο να καταρρεύσει, ο Μακεδονικός σε άσχημη θέση λόγω των προβλημάτων του αείμνηστου Κώστα Μεσάικου. Το Μαρούσι του Αρη Βωβού ήταν στην αμέσως καλύτερη θέση μετά τον Παναθηναϊκό, στο οικονομικό κομμάτι.

Τότε λοιπόν αν και ο Παναθηναϊκός ήταν η μοναδική ομάδα που… έριχνε χρήμα (έστω και «μειωμένο» λόγω του ότι το ΟΑΚΑ ετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακού και έδρα ήταν το κλειστό του Σπόρτιγκ) η ομιλία του Θανάση Γιαννακόπουλου σε ΔΣ του ΕΣΑΚΕ έχει μείνει στην ιστορία…

«Θα πρέπει να βάλουμε salary cap, μισθοδοτικό όριο δηλαδή, αυτή είναι η πρότασή μου. Γιατί με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίσουμε τον ανταγωνισμό, θα βοηθήσουμε τις μικρότερες ομάδες ώστε να μην ανοίξει η ψαλίδα και θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για κάτι οργανωμένο. Δεν θα χρειάζεται να ματώνει μονίμως ένας παράγοντας αλλιώς θα χάνονται όλα»!

Ο αείμνηστος παράγοντας του Παναθηναϊκού έκανε μια «γενναία» πρόταση η οποία- μαντέψτε- έπεσε στο κενό! Δεν προχώρησε…Μέσα στο πλάνο του φυσικά ήταν η κεντρικοποίηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων κι ασφαλώς η δημιουργία ομάδας εργασίας για την εμπορική αξιοποίηση του πρωταθλήματος.

Μπορείτε να μαντέψετε τι έγινε απ’ αυτά; Τίποτα…

Την ίδια στιγμή, η Ευρωλίγκα πρότεινε στην ελληνική λίγκα δύο εγγυημένα τριετή συμβόλαια κι ένα μονοετές. Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος είχε πει: «Θέλω να παίρνω το πρωτάθλημα για να βγαίνω στην Ευρωλίγκα, δεν είναι έντιμο απέναντι στις άλλες ομάδες». Τα τριετή εγγυημένα πήγαν στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ…

Χρειάζονται περισσότερα σχόλια;