Φασούλας: Αναφέρθηκε στην πανδημία, τις εκλογές της ομοσπονδίας, το ελληνικό μπάσκετ και άλλα ζητήματα.
Αρχικά, ο βετεράνος άσος είπε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ: «Είμαι συνηθισμένος στην καραντίνα. Όταν είσαι σπίτι και δεν αντιμετωπίζεις κανένα πρόβλημα, ο ίδιος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς σου και πρέπει να είσαι μέσα, σίγουρα θα δημιουργεί προβλήματα στον κόσμο. Και σε μένα, αλλά και σε όλους. Όταν δεν μπορείς να δεις πέντε φίλους, να φας ένα φαγητό, σου φαίνεται κάπως, σε δυσκολεύει.
Ο Γιώργος Πρίντεζης είπε τις προάλλες στην τηλεόραση της ΕΡΤ, ότι το «μένουμε σπίτι είναι λίγο ειρωνικό για εμάς, που έχουμε μεγάλα σπίτια, γυμναστήρια κλπ. Σκεφτείτε μια οικογένεια σε μικρότερα σπίτια»…
«Δίκιο έχει. Τεράστια προβλήματα μπορεί να δημιουργηθούν. Τσακώνονται αδέρφια μεταξύ τους για παράδειγμα, ή ό,τι άλλο. Παρόλα αυτά, ας ελπίσουμε ότι έγινε για καλό. Και τελικά θα δικαιωθεί αυτή η επιλογή και θα νικηθεί ο ιός. Δεν μπορώ να ξέρω πότε θα τελειώσει, δεν είμαι ειδικός. Αλλά και πριν από εκατό χρόνια, με την ισπανική γρίπη, καταπολέμησαν τον ιό με την ίδια μέθοδο. Με το να μείνουν σπίτι. Τώρα το γιατί ο μόνος τρόπος καταπολέμησης είναι αυτός, είναι κάτι που πρέπει να το δούμε μεταξύ μας αργότερα, ως κοινωνία. Αντιμετωπίζουμε δηλαδή έναν ιό, με τη λογική που το έκαναν πριν εκατό χρόνια.
Να αναγνωρίσουμε την αξία του συστήματος υγείας περισσότερο; Να δοθούν περισσότερα χρήματα για μελέτες κι έρευνες; Ας το δει η Παγκόσμια κοινότητα αυτό, γιατί είναι κάτι που δεν κοιτά χρώμα, φύλο, κυβερνήσεις ή κάτι άλλο. Αφορά όλους. Είχε προειδοποιήσει ο κύριος Τσιόρδας κι όχι μόνο αυτός, πριν δύο χρόνια αν δεν κάνω λάθος, ότι θα έρθει μια παγκόσμια επιδημία, ότι έρχεται μια πανδημία, αλλά η παγκόσμια κοινότητα, φάνηκε ανέτοιμη.
Το αν θεωρούμαστε καλό ή κακό παράδειγμα, θα το δούμε τον Σεπτέμβριο. Τα νούμερα είναι πάρα πολύ καλά, με όλο το σεβασμό στους ανθρώπους που έχουν χάσει ή θα χάσουν δικά τους άτομα, φαίνεται ότι τα έχουμε πάει καλά. Ας ελπίσουμε ότι έρχεται ένα καλοκαίρι, στο οποίο τουλάχιστον το θέμα υγείας, θα το έχουμε ξεπεράσει. Τώρα τα άλλα, ζητήματα, οικονομία και άλλα, μένει να το δούμε.
Πολλοί άνθρωποι πέρασαν αγωνία με δικούς τους ανθρώπους που ήταν μακριά. Έτσι κι εμείς με τα παιδιά μας. Στην Αμερική το πρόβλημα είναι η οικονομική αναταραχή που μπορεί να ακολουθήσει. Θυμάμαι όταν ήμουν εκεί με τον τυφώνα Κατρίνα, υπήρχαν άνθρωποι που βγήκαν κι έκαναν πλιάτσικο στα μαγαζιά. Χιλιάδες άνθρωποι. Η κοινωνική αναταραχή θα είναι αναπόφευκτη νομίζω, όχι μόνο στην Αμερική, αλλά κι αλλού.
Πιο πολύ αυτό μας φόβισε με τον γιο μου, τον Γιάννη, τον φέραμε πίσω. Η Μαριέλλα είναι η τελευταία της χρονιά, δεν ξέραμε τι διαστάσεις θα πάρει και να δούμε αν κάτσει για την αποφοίτηση. Έπρεπε μετά να περάσει από διάφορα αεροδρόμια, οπότε αποφασίσαμε να το περάσει στο Νάσβιλ στο Τενεσί, που έχει νούμερα περίπου σαν τα δικά μας.
Η ζωή δε σταματά επειδή υπάρχει ένας ιός, η ζωή συνεχίζεται. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν το καλοκαίρι του 2021, το πρωτάθλημα της Ιταλίας, λένε να το ξεκινήσουν στις 27 Μαΐου και πάει λέγοντας. Τα σχολεία της Δανίας άνοιξαν, χωρίς να έχω άποψη αν είσαι σωστό ή λάθος, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Η αλήθεια είναι ότι είναι υπερβολικό να προσπαθείς να πείσεις τον κόσμο, ότι υπάρχει λόγος να συζητάμε για μπάσκετ, για ποδόσφαιρο».
Για τη συνέντευξη Τύπου του Μπερτομέου: «Δεν κατάλαβα κι εγώ, αν θα συνεχιστεί ή όχι η Ευρωλίγκα. Εγώ θεωρώ ότι πράγματι είναι το πιο τηλεοπτικό γεγονός του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το πώς λειτουργεί πρέπει να το κοιτάξουν μεταξύ τους. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να γυρίσει στην κανονικότητα ο αθλητισμός, έστω και χωρίς φιλάθλους στην αρχή. Να υπάρξουν αθλητικά δρώμενα στον κόσμο, ο οποίος διψάει για διασκέδαση τέτοιου είδους. Ο Μπερτομέου είναι αυτός που αποφασίζει ουσιαστικά.
Δεν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις πάνω σε ενδεχόμενα. Εγώ αναρωτιέμαι αν θα έχει ξεπεραστεί ο ιός. Μιλάμε για κεκλεισμένων των θυρών, αλλά μιλάμε και για αθλητές, που πρέπει να κάνουν προπόνηση και να «ακουμπάει» ο ιδρώτας του ενός πάνω στον άλλο. Θα είναι ακίνδυνο για τους παίκτες; Δεν ξέρω, είναι κι αυτό ένα ζήτημα. Είναι άθλημα επαφής. Κι όχι απλή επαφή.
Υπάρχουν ζητήματα για να γίνει οποτεδήποτε. Διάβαζα προχθές, ότι το ιταλικό πρωτάθλημα θα ξεκινήσει 27 Μαΐου. Μα σοβαρολογούμε; Έχει πεθάνει τόσος κόσμος. Θα περνάει το λεωφορείο μιας ομάδας, ανάμεσα από τα αντίσκηνα που έχουν μέσα ανθρώπους διασωληνωμένους; Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί αν γίνει. Παύλα στη σεζόν δεν μπορεί να μπει όμως. Έχουν δώσει έναν αγώνα οι ομάδες.
Να ανέβουν, να μείνουν κατηγορία κλπ. Ίσως να μην πρέπει να γίνει το σύνολο των αγώνων. Να γίνουν μόνο οι αγώνες που υπάρχει αμφιβολία. Μια διαδικασία πλέι οφ για αυτούς που είναι να ανέβουν για παράδειγμα, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Αλλά όχι ότι δεν υπήρξε η χρονιά εντελώς. Μιλάω και για τα εγχώρια πρωταθλήματα. Α1, Α2 και κάτω. Κι όχι μόνο για το μπάσκετ, αλλά για όλο τον αθλητισμό και παντού. Πόσα παιχνίδια να γίνουν τον Ιούλιο δηλαδή».
Για το ενδεχόμενο να γίνουν τα παιχνίδια της Euroleague σε μια πόλη κι ενδεχομένως στην Αθήνα: «Προσωπικά δεν θα το ήθελα. Κεκλεισμένων των θυρών μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. Από την άλλη, αν γινόταν στην Ελλάδα, θα ήταν μια ένδειξη εμπιστοσύνης, ότι η χώρα τα κατάφερε καλά στην αντιμετώπιση του ιού. Θα προτιμούσαμε όμως, να γίνει μια τόσο μεγάλη διοργάνωση στην Αθήνα, σε εποχή χωρίς κρίση, όπως ένα φάιναλ 4 ή ένα Final 8».
Για το ενδεχόμενο να ξαναπάρουμε μια καλή διοργάνωση στην Ελλάδα: «Ναι απλά θεωρώ ότι βγαίνοντας από την οικονομική κρίση αυτή η χώρα, θα μπορούσε σιγά σιγά να αποκτά την εμπιστοσύνη διοργάνωσης μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων χωρίς να είναι πολυέξοδες για τη χώρα. Το βασικό που κερδίζουμε σαν χώρα, με την ιστορία του ιού, είναι ότι δύσκολα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα τραγικά πράγματα.
Κολυμπάς στις θάλασσες και δεν σου επιτίθενται ηλεκτροφόρα χέλια ή κροκόδειλοι (γέλια). Είναι μια χώρα ασφαλής και μια χώρα στην οποία θέλεις να περνάς το χρόνο σου και να ζεις. Αξίζει να εισπράξει κάτι η Ελλάδα για αυτό, εδώ ταιριάζει ότι μπορούμε να γίνουμε το καλό παράδειγμα κι ασφαλής προορισμός».
Για το ότι έχουμε καιρό να πάρουμε διοργάνωση εθνικών ομάδων στην κατηγορία των Ανδρών: «Στην περίοδο της κρίσης, αυτό ήταν το τελευταίο που θα μπορούσε να σκεφτεί ο οποιοσδήποτε. Άρα και γι’ αυτό δεν έγινε. Πιστεύω όμως ότι είναι η ώρα. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε να δούμε καινούριο γήπεδο μπάσκετ από το 2004. Μόνο ανακαινίσεις από ιδιώτες.
Είναι μια καλή ευκαιρία, να σκεφτούμε ότι μια μεγάλη διοργάνωση, μπορεί να αποφέρει θετικό πρόσημο στη χώρα, σε αντίθεση με τα αντιθέτως λεγόμενα ή γενόμενα, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ας βρούμε κάποια στιγμή, τον τρόπο με τον οποίο οι αθλητικές διοργανώσεις στη χώρα μας θα έχουν κέρδος. Δεν είναι ηλίθιοι αυτοί στο Γουίμπλεντον για παράδειγμα. Ούτε όσοι διοργανώνουν τα Ευρωμπάσκετ και τα Μουντομπάσκετ τα τελευταία χρόνια.
Οτιδήποτε γίνεται, γίνεται με στόχο να κερδίσει η διοργάνωση, η χώρα, το άθλημα και η Ομοσπονδία. Κι όχι στο να υπάρχει ένα κράτος που θα χώνει λεφτά. Να δίνουμε βαρύτητα στο εμπορικό κομμάτι. Εγώ είδα ένα 3 on 3 on στην Ελβετία, στην Λοζάνη, σε μια μη μπασκετική χώρα ένα καλοκαίρι, με όλα τα …κομφόρ και ήταν αξιοζήλευτη. Σίγουρα θα είχε κέρδος. Ό,τι δεν γίνεται πρόχειρα, αφήνει κέρδος».
Για το αν θα πάνε πιο πίσω οι αρχαιρεσίες για τις εκλογές της ομοσπονδίας: «Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε προεκλογικός αγώνας, είναι επιζήμιος και βλάπτει την κουλτούρα της χώρας και του στόχου. Όταν γίνεται χωρίς προγραμματική συζήτηση κι εποικοδομητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Θέλω να κατέβω υποψήφιος για τις εκλογές του ΔΣ της ΕΟΚ κι έχω πει κατά καιρούς διάφορες απόψεις, που μπορεί κάποιες να είναι σωστές, κάποιες πολύ προχωρημένες ή και πίσω. Θέλω να γίνει μια συζήτηση.
Λόγω, φαντάζομαι, της πανδημίας και του εγκλεισμού στα σπίτια, δεν μπορεί να γίνει η συζήτηση αυτή, το να μιλάω μόνος μου δεν έχει αξία. Αλλά θα πω ότι οι αρχαιρεσίες της ΕΟΚ είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο.
Έχει το δικαίωμα η ομοσπονδία να τις κάνει μέχρι τον Δεκέμβριο. Άρα αν μιλάμε για έναρξη των πρωταθλημάτων τον Ιούνιο, που λέγαμε πριν, νομίζω ότι είναι αρκετός ο χρόνος των τριών μηνών για τις εκλογές της ομοσπονδίας. Στη λογική ότι οι εθνικές εκλογές μπορεί να διεξαχθούν, μέχρι και 21 μέρες μετά τον ορισμό τους.
Και μάλλον οι εκλογές της ομοσπονδίας δεν είναι πιο σημαντικές από τις εθνικές… Δεύτερον, δεν εξαρτάται από την Ολυμπιακή προετοιμασία και τους Ολυμπιακού Αγώνες. Δεν κρίνεται καμία ομοσπονδία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κρίνεται από το σύνολο της τετραετίας».
«Δεν υπάρχει διάθεση αντιπολίτευσης και κριτικής. Πρέπει να δούμε ότι το τρένο του μπάσκετ έχει πάει μέχρι εδώ. Άρα δεν πρέπει να κρίνουμε την ομοσπονδία με βάση το πώς θα πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες αν θα πάει. Για αυτό κρίνεται η Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία έχει ως βασικό καθήκον την προετοιμασία και τη συμμετοχή της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αυτοί μπορούν πιθανότατα να κάνουν εκλογές μετά τους Ολυμπιακούς, οι οποίο ενώ γίνονται το 2021, θα λέγονται 2020. Το παλαβό θα είναι η μία διοίκηση να κάτσει για πέντε χρόνια και η επόμενη για τρία. Δεν καταλαβαίνω γιατί, αλλά θα το κατανοήσω αν γίνει κι έτσι. Για μένα πάντως, πρέπει να γίνουν οι εκλογές, εντός του 2020. Επίσης, ποιος είναι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας;».
Ήταν η επόμενη ερώτηση…
«Δεν ξέρω. Εγώ θεωρώ ότι ήταν μια καλή κίνηση της ομοσπονδίας ο Πιτίνο. Το έχω ξαναπεί. Αλλά βλέπω ότι δεν έχει γίνει συζήτηση. Μήπως να τον πάρετε κανένα τηλέφωνο τον άνθρωπο; Τι βλέπει για το προολυμπιακό τουρνουά του χρόνου; Πρέπει να τον φωνάξουμε πίσω να αναλάβει την προετοιμασία. Θα έρθει; Να μας πει αν πράγματι συνεχίζει ή όχι».
Πάντως αν γίνουν οι εκλογές μέσα στο 2020, θα είναι θέμα της επόμενης διοίκησης ο Πιτίνο. Τον κρατάμε;
«Προφανώς, γιατί να μην τον κρατήσουν. Πάρθηκε μια απόφαση, με βάση το μέγεθος του προπονητή. Κρίθηκε από κάτι ο Πιτίνο; Εγώ θεωρώ ότι είναι ένα πολύ μεγάλο όνομα. Όλα είναι υπό συζήτηση, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις εκλογές της ομοσπονδίας, όπως τις εθνικές εκλογές. Όχι ότι φεύγει ο ένας, κι έρχεται ο άλλος να τα αλλάξει όλα. Δεν είναι έτσι.
Έχει γίνει μια δουλειά, πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω, κάτι καλύτερο. Κι όχι με παρατάξεις. Δεν είναι μια παράταξη, απέναντι σε μια άλλη. Είναι όλοι υποψήφιοι για το ΔΣ της ομοσπονδίας. Επαναλαμβάνω. Αποζητούμε την ενότητα του χώρου, για ένα καλύτερο μέλλον. Που είναι το κακό;».
Αυτή τη φορά, φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον, σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Εσύ, ο κύριος Λιόλιος, ο κύριος Σγουρός. Έχεις κάνει συζητήσεις για να καταλήξεις σε μια ομάδα ανθρώπων;
«Βεβαίως. Και γίνονται στη λογική του τι πρέπει να αλλάξει. Υπάρχουν πολλοί. Λόγω της πανδημίας, έχουν διακοπεί. Προφανώς και δεν μπορούμε να συναντηθούμε, ούτε να γυρνάμε την Ελλάδα να ακούμε απόψεις που αφορούν στο μπάσκετ. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θέλουν να μπουν σε αυτό, δεν θέλω να μπω στη λογική των ονομάτων αυτή τη στιγμή.
Τον επόμενο μήνα, αν ξεπεράσουμε το πρόβλημα με την πανδημία, θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πάρα πολλούς ανθρώπους που μέχρι τώρα δεν ήθελαν να βγουν μπροστά. Δε μιλάμε μόνο για αθλητές. Είναι παράγοντες, πολίτες κι άλλοι που είναι στο μπάσκετ χρόνια κι έχουν προσφέρει.
Οι τεχνοκράτες που ακούω συνέχεια, είναι οι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει τον τρόπο να εφαρμόζουν πολιτικές που τους υποδεικνύονται. Δεν αποφασίζουν πολιτικές. Οι πολιτικές εκπορεύονται από ανθρώπους που έχουν άποψη για τον αθλητισμό και οτιδήποτε. Θα ήταν περίεργο να λες ότι τις πολιτικές στην Ελλάδα τις εφαρμόζει ο κύριος Τσιόρδας, που είναι τεχνοκράτης.
Τις πολιτικές τις εφαρμόζει ο κύριος Μητσοτάκης, με βάση αυτά που του λένε οι επιστήμονες. Το ίδιο θα συμβεί και στο μπάσκετ. Θεωρώ ότι είναι πολύ κρίσιμη η συνεργασία με αυτούς. Με τεχνοκράτες, που ξέρουν πράγματα, στο μάρκετινγκ, στη λειτουργία, σε πολλά.
Για παράδειγμα, βρέθηκαν αρκετές δεκάδες ελληνόπουλα, που παίζουν μπάσκετ με αθλητική υποτροφία, είτε στην Αμερική, είτε στην Ευρώπη, σε διάφορες ομάδες. Ασχολούμαστε καθόλου; Είναι κάτι καινούριο αυτό, αλλά δεν πρέπει να έχουμε μια εικόνα για αυτούς; Να ρωτήσουμε πως πάει. Είναι σημαντικό να γνωρίζει ο προπονητής ότι ασχολούνται με τον παίκτη του από την Ελλάδα».
Σε αυτό το σημείο μπαίνει στη συζήτηση ο Μάνος Μανουσέλης από την Κίνα…
«Αισθάνομαι ένοχος, που διακόψατε τη συνομιλία με τον Φασούλα για να μιλήσετε μαζί μου».
Θέλουμε να μάθουμε πως είναι η ζωή στην Κίνα…
«Όπως μπήκε η Κίνα νωρίτερα στην παράνοια του ιού, έτσι πιο γρήγορα κάνει το επόμενο βήμα προς την κανονικότητα. Τα μαγαζιά είναι ανοικτά, ο κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους, αλλά υπάρχει προσοχή. Μάσκες, θερμομέτρηση κατά την είσοδο σε κτήρια κι έλεγχος. Αυτή τη στιγμή αισθανόμαστε μια ανησυχία και το πρωτάθλημα δεν ξεκινάει.
Υπήρξαν πολλές χιλιάδες κόσμου που έφυγαν και τώρα προσπαθούν να γυρίσουν πίσω, γιατί το πρόβλημα είναι αλλού. Όσοι γυρίζουν, μπαίνουν σε καραντίνα και κάποιοι από αυτούς είναι και θετικοί στο τεστ. Είναι τα λεγόμενα εισαγόμενα κρούσματα.
Σχετικά με το πρωτάθλημα, είναι ακόμα λίγο νεφελώδες. Σίγουρα μέχρι και τρεις βδομάδες πριν την 1 Ιουλίου, θα ξέρουμε αν θα παίξουμε ή όχι. Υπάρχει πιθανότητα να το ξέρουμε και πολύ νωρίτερα. Οι Κινέζοι παίκτες έκαναν προπόνηση από τις 22 Ιανουαρίου. Θα γυρίσουν στις 10 Μαΐου.
Οι ξένοι παίκτες μας έχουν μείνει όλοι στην Σανγκάη. Κι επειδή ακούω για το ενδεχόμενο μετακίνησης παικτών στην Euroleague, νομίζω ότι είναι πιο πιθανό να δούμε παίκτες να κάνουν την αντίθετη πορεία. Να έρθουν στο CBA, από τη Euroleague. Είναι πιο πιθανό να συνεχίσει το CBA, παρά η Euroleague».
«Να πω στον Παναγιώτη, ότι το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει ανθρώπους σαν τον ίδιο, τον Γιαννάκη, τον Γκάλη εκτός μπάσκετ. Αισθανόμαστε πιο φτωχοί, ενώ δεν είμαστε».
Φασούλας: «Να σημειώσουμε επίσης, πόσοι Έλληνες προπονητές είναι σε ομάδες και κάνουν φοβερά πράγματα. Πρέπει να το λέμε ότι όντως υπάρχει σχολή δική μας, που βγάζει παίκτες και προπονητές».
«Πιστεύω πολύ και στους Έλληνες παίκτες. Παίζουν το ρόλο τους και οι Έλληνες. Δε θέλω να γίνω γραφικός, αλλά δεν το βλέπω αυτό πια. Παίζουν ξένοι, μόνο και μόνο επειδή ήρθαν στην ομάδα. Με τις ανάλογες εξαιρέσεις πάντα. Για παράδειγμα, εγώ έγινα καλύτερος παίκτης, παίζοντας με τον Τάρπλεϊ. Υπάρχουν όμως σπουδαίοι νέοι Έλληνες παίκτες, που πρέπει να τους εμπιστευθούμε».
Για το θεσμό του εθνικού προπονητή: «Είναι λίγο δύσκολο. Αλλά πρέπει να δούμε από την Εθνική Ανδρών και κάτω, ποιοι είναι οι προπονητές που συμμετέχουν στην παραγωγική διαδικασία και ποια φιλοσοφία ακολουθούν. Εκεί πιθανόν να χρειάζεται ο εθνικός προπονητής».
Για τη διαιτησία: «Καθήκον της ομοσπονδίας είναι να διασφαλίζει έναν διαφανή τρόπο λειτουργίας της διαιτησίας, στις κατηγορίες που έχει υπό την ευθύνη της. Και να παρεμβαίνει, να βοηθάει και να συμμετέχει στις διαδικασίες λήψεις αποφάσεων της Α1, που είναι η βιτρίνα του οικοδομήματος. Πάντα, με σωστή αξιολόγηση».
Για το νομικό πλαίσιο: «Υπάρχει, αλλά είναι απαρχαιωμένο. Υπάρχει από τη δεκαετία του 80. Και είναι έτσι φτιαγμένο, σα να λέει ότι τους αθλητές δεν τους θέλουμε στα πόδια μας. Γενικά. Επί της ουσίας, θέλουμε πάρα πολύ να βγάζουμε φωτογραφίες, να κάνουμε συσκέψεις και βιντεοσυσκέψεις, αλλά μετά πάρε μια άδεια ΠΡΟΠΟ, αρκεί να ξέρεις ότι δεν έχεις δικαίωμα να συμμετέχεις στις εκλογές. Ή είσαι υπάλληλος σωματείου, άρα δεν είσαι αγνός, άρα δεν μπορείς νομικά να είσαι υποψήφιος στην ομοσπονδία. Τέλος πάντων υπάρχουν διάφορα κωλύματα. Εγώ πάντως είμαι εδώ και περιμένω να ξεπεραστούν».
Για τα όρια ηλικίας: «Εγώ είμαι κατά των αποκλεισμών. Όλων και του ηλικιακού. Είναι αστείο να λέει κανείς ότι ο Φασούλας επειδή είναι σύμβουλος του προέδρου, δηλαδή της ομοσπονδίας, δεν έχει δικαίωμα να συμμετέχει στις εκλογές, διότι από εκεί παίρνει αβαντάζ για να βγει. Ο πρόεδρος δηλαδή, δεν αποκτά πλεονέκτημα; Πέρα από τους ανθρώπους που έχω μιλήσει, πιστεύω θα βγουν μπροστά, κι άλλοι σαν κι εμένα».
«Για μένα το μπάσκετ δεν είναι πεδίο αντιπαράθεσης. Όλοι μας υπηρετούμε την ενότητα του χώρου. Είναι κακό να διατυπώνουμε μόνο τα κακά και τις παραλείψεις, αλλά να μην λέμε τι θέλουμε να γίνει από εδώ και πέρα. Χρειάζονται προγραμματικές συμφωνίες για το μπάσκετ. Έχω κάνει 5-6-7 προτάσεις. Μπορεί καλές, μπορεί κακές. Πρέπει να τις συζητήσουμε και πρέπει να φτάσουμε στις εκλογές με συζήτηση κι όχι με αντιπαράθεση. Όχι με αποκλεισμούς για ηλικία, θέση οτιδήποτε άλλο».