Βασιλακόπουλος: Η πορεία του «τελευταίου αυτοκράτορα»

Ο,τι κι αν πει κανείς για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο είναι λίγο και δεν θα μπορέσει να αποτυπώσει επ’ ακριβώς την πορεία του. Ο Βασιλακόπουλος έκανε τρομακτική δουλειά στο μπάσκετ, έφερε κολοσσιαίες επιτυχίες, το έκανε εθνικό μας άθλημα και το μετέτρεψε σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια δύναμη. Κέρδισε τον σεβασμό όλων.

Άκουσε και πολλά, βέβαια. Πάρα πολλά… Δεν είχε μόνο φανατικούς υποστηρικτές. Είχε και φανατικούς εχθρούς. Μα δεν υπάρχει κανείς που να μην του βγάζει το καπέλο για όσα πέτυχε το άθλημα επί των ημερών του ως ηγέτης της ΕΟΚ.

Ημερών (στον προεδρικό θώκο) που τελειώνουν σιγά, σιγά, καθώς το φθινόπωρο αποχωρεί και οι εκλογές της Ομοσπονδίας θα αναδείξουν τον διάδοχό του (όπως αποκάλυψε το Sportime, το φαβορί για να τον διαδεχτεί είναι ο Παναγιώτης Τσαγκρώνης). To Sportime καταγράφει την πορεία του, αλλά και τα μεγάλα «συν» και «πλην» του.

Βασιλακόπουλος: Η διαδρομή του

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος γεννήθηκε το 1939 στον Πειραιά. Η καταγωγή του είναι από την ευρύτερη περιφέρεια της Αρχαίας Ολυμπίας. Είναι μια ολόκληρη ζωή στο μπάσκετ και σε αυτό δεν υπάρχει κανένα ίχνος υπερβολής.

Το μπάσκετ είναι το απόλυτο κεφάλαιο της ζωής του. Υπηρέτησε το άθλημα ως παίκτης (ξεκίνησε από τον Πειραΐκό και έκανε το μεγάλο «μπαμ» με τον Παναθηναϊκό, ενώ ήταν στέλεχος και της Εθνικής ομάδας), ως προπονητής, ως διαιτητής.

Αρχισε την πορεία του ως παράγοντας στην Ομοσπονδία Αθλοπαιδιών από την ίδρυσή της το 1966. Το 1970 μπήκε στη νεοσύστατη Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Ηταν πρόεδρος στην ΕΟΚ από το Φεβρουάριο του 1998 μέχρι το Νοέμβριο του 2002 και από το 2010 ως σήμερα.

Η αξία του τον έφερε στα παγκόσμια μπασκετικά κέντρα εξουσίας. Ηταν πρόεδρος της FIBA Europe (2002-2010) και αντιπρόεδρος της FIBA (2006-2010).

Ασχολήθηκε και με την πολιτική και έγινε και ΓΓΑ το 1993.

Οι κολοσσιαίες επιτυχίες

Επί των ημερών του το μπάσκετ έζησε μυθικές στιγμές και έγινε παγκόσμια δύναμη. Οι επιτυχίες γεμίζουν εγκυκλοπαίδεια. Να οι πιο σημαντικές.

Η «έκρηξη» ήρθε το 1987 με το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, αλλά η πορεία εκείνη δεν ήταν πυροτέχνημα.

Η Εθνική πήρε επί των ημερών του 2 χρυσά σε Ευρωμπάσκετ (1987, 2005), 1 αργυρό (1989) και 1 χάλκινο (2009), ενώ σε Παγκόσμιο Επίπεδο η απόλυτη έκρηξη ήταν το αργυρό στο Μουντομπάσκετ της Σαϊτάμα το 2006, όπου στον ημιτελικό η Ελλάδα σκότωσε την μυθική Dream Team. Πήρε τρεις φορές την 5η θέση σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1996, 2004, 2008),

Μα δεν ήταν μόνο η βιτρίνα. Οι μικρές Εθνικές ομάδες σάρωσαν τα πάντα. Η τρομερή δουλειά που γινόταν στα κλιμάκια ήταν έργο του.

Τα… θετικά

Είναι ένας πραγματικά ακούραστος εργάτης του μπάσκετ και ένας ιδιοφυής άνθρωπος. Μα και ένας δυναμικός διπλωμάτης που κατάφερνε να έχει λόγο και ισχυρή θέση στα ξένα κέντρα εξουσίας. Η άνοιξη του ελληνικού μπάσκετ είναι στην συντριπτική πλειοψηφία έργο του.

Μέσα σε όλα στάθηκε σαν πατέρας δίπλα σε πολλούς παίκτες και ειδικά σε εκείνους που είχαν προβλήματα μετά την «συνταξιοδότησή τους». Τους φρόντισε και δεν τους… άφησε στον δρόμο.

Τα αρνητικά

Εχει μια «εμμονή» με την εξουσία. Δεν ήθελε ποτέ να παραδώσει την καρέκλα του και δεν επέτρεπε γενικά δίπλα του την παρουσία διαδόχων. Γενικά δεν αλλάζει εύκολα γνώμη και δεν δέχεται παρεμβάσεις. Το έργο του πάντως, δείχνει ότι δικαιώθηκε.

Ο ισχυρός του χαρακτήρας τον έφερε σε ρήξη με πολλούς μύθους του αθλήματος. Τον Γκάλη, τον Γιαννάκη.

Η πιο μεγάλη ρήξη του ήταν με τον Ολυμπιακό και τους αδελφούς Αγγελόπουλους και οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ξεκαθαρίσει πέρσι αποχωρούν οικειοθελώς από την Basket League, επειδή έχουν θέμα με εκείνον και με την διαιτησία.

Σε ρήξη έχει έρθει και με την Euroleague και κατά καιρούς έχει σύρει τα μύρια όσα στον Τζόρντι Μπερτομέου.