ΜΠΑΣΚΕΤ

Εθνική ομάδα: Θέλει εισιτήριο πρόκρισης μέσα στην παράνοια

Ο Μιχάλης Λούντζης ενσωματώνεται, για τον αγώνα με το Βέλγιο θα μπουν κι άλλοι όμως επί της ουσίας αυτή η παράνοια που συμβαίνει κάθε Νοέμβριο και Ιανουάριο θα πρέπει να τελειώσει και να υπάρξει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ συνεργασία. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Μπορεί η Εθνική ομάδα να είναι η πλέον επιτυχημένη από οποιαδήποτε άλλη στη διαδικασία των «παραθύρων» διαχρονικά, αλλά αυτό δε λέει τίποτα. Προσέξτε τα προηγούμενα χρόνια: Η Εθνική μας, με πολλά προβλήματα (σχεδόν) πάντα, με παίκτες όχι από τη δεύτερη αλλά από την 3η σειρά επιλογής πολλές φορές, κατάφερνε να προσπερνά τα εμπόδια έστω και με μερικές φυσιολογικές ανορθογραφίες: Όπως- για παράδειγμα- τις ήττες από Βοσνία ή Μεγάλη Βρετανία. Δε πρέπει να ξεχνάμε όμως και τις «λαχτάρες» με την Βουλγαρία ή το τρίποντο του Αθηναίου στο Νιούκαστλ. Και πόσα ακόμα. Πάντως η Ελλάδα δεν έζησε- ως τώρα- στη διαδικασία των «παραθύρων» αποκλεισμούς όπως οι Σλοβένοι και οι Κροάτες ούτε και βρίσκεται σε φάση να παίζει συνέχεια τελικούς, όπως τώρα οι Σέρβοι ή οι Τούρκοι. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε κάθε Νοέμβριο ή Φεβρουάριο είναι ιδανική. Στην ουσία είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, εκθέτει το μπάσκετ και το γελοιοποιεί καθώς είναι το μόνο άθλημα στο οποίο συμβαίνει αυτή η ανακατωσούρα. Και βέβαια πλέον φτάσαμε στο απροχώρητο με την αντιαθλητική ενέργεια της Παρτιζάν να δώσει άδεια μόνο στους Σέρβους διεθνείς αλλά όχι στον Έλληνα και στον Ισραηλινό. «Δε μου δίνει άδεια η Παρτιζάν» παραδέχθηκε περίλυπος ο Παπαπέτρου μετά το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Είμαι βέβαιος ότι και ο ίδιος έχει καταλάβει ότι ο Οργανισμός στον οποίο βρίσκεται έχει κάνει κάτι απαράδεκτο. Αν η Παρτιζάν θέλει να εξυπηρετεί μόνο εγχώριες καταστάσεις τότε να παραμείνει στο πρωτάθλημα Σερβίας. Προς το παρόν το μόνο που της αξίζει είναι η αποδοκιμασία όλου του ευρωπαϊκού μπάσκετ γι’ αυτή την απαράδεκτη ενέργεια. Κι αυτό μόλις μια εβδομάδα μετά τις δηλώσεις του Ομπράντοβιτς ότι «οι διεθνείς πρέπει να παίζουν στις Εθνικές τους ομάδες». Στην ερώτηση που του έγινε στο ΣΕΦ είπε ότι «δεν είναι δική μου δουλειά, αφορά στις Εθνικές και τους συλλόγους»! Με όλο το σεβασμό που (δε θα πάψω ποτέ να) του έχω, στο συγκεκριμένο θέμα αποδείχθηκε ανακόλουθος. Η Εθνική ομάδα απέναντι στην Λετονία (19:00) στο ενθουσιώδες κοινό του Ηρακλείου που θα γεμίσει τα «Δύο Αοράκια» θέλει να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης στο Παγκόσμιο. Με τον Μιχάλη Λούντζη να ενσωματώνεται την τελευταία στιγμή και τους Ιτούδη- Καλάθη να μην προλαβαίνουν να είναι παρόντες (αν και το ήθελαν). Ο Δημήτρης Αγραβάνης είχε τραυματισμό και βρίσκεται στην Αθήνα ενώ οι Παπανικολάου και Λαρεντζάκης θα παίξουν στο Βέλγιο κι ακολούθως θα «πετάξουν» για το Μόναχο όπου θα συναντήσουν την αποστολή του Ολυμπιακού για τον αγώνα με την Μπάγερν. Λογικά για τον αγώνα της Δευτέρας (14/11) στο Βέλγιο θα είναι διαθέσιμοι και οι «πράσινοι» διεθνείς. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, έχουμε μπροστά μας τον αγώνα με τον Λετονία που επίσης έρχεται για να εξασφαλίσει πρόκριση (είναι πρώτη με 4-1) κι έχει ευκαιρία απέναντί της με μια «αποδεκατισμένη» Ελλάδα. Κάπως έτσι ήταν και για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ αλλά η Εθνική μας είχε νικήσει 97-94 στην Ρίγα και τους είχε αφήσει εκτός διοργάνωσης, την τελευταία ημέρα των προκριματικών. Απ’ εκεί και πέρα όμως θα πρέπει να βρεθεί πεδίο συνεννόησης κάποια στιγμή. Η Euroleague και η FIBA πρέπει να συνεργαστούν (είναι καλύτερες οι συνθήκες μετά την αποχώρηση του Μπερτομέου) ώστε να πάψει να γελοιοποιείται το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αυτή τη στιγμή ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ συνολικά οι καλύτεροι παίκτες που θα μπορούσαν στις Εθνικές ομάδες. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να βρουν δύο εβδομάδες μέσα στο χρόνο για να διευθετηθεί το ζήτημα. Για να είμαστε ειλικρινείς η Euroleague έπαιζε τον απαγορευτικό της ρόλο στο έπακρο ως τώρα καθώς η FIBA ήταν πάντοτε ανοιχτή σε συνεργασία. Ομολογουμένως θα πρέπει να μπει ΤΕΛΟΣ στην παράνοια.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Μπορεί η Εθνική ομάδα να είναι η πλέον επιτυχημένη από οποιαδήποτε άλλη στη διαδικασία των «παραθύρων» διαχρονικά, αλλά αυτό δε λέει τίποτα.

Προσέξτε τα προηγούμενα χρόνια: Η Εθνική μας, με πολλά προβλήματα (σχεδόν) πάντα, με παίκτες όχι από τη δεύτερη αλλά από την 3η σειρά επιλογής πολλές φορές, κατάφερνε να προσπερνά τα εμπόδια έστω και με μερικές φυσιολογικές ανορθογραφίες: Όπως- για παράδειγμα- τις ήττες από Βοσνία ή Μεγάλη Βρετανία.

Δε πρέπει να ξεχνάμε όμως και τις «λαχτάρες» με την Βουλγαρία ή το τρίποντο του Αθηναίου στο Νιούκαστλ. Και πόσα ακόμα. Πάντως η Ελλάδα δεν έζησε- ως τώρα- στη διαδικασία των «παραθύρων» αποκλεισμούς όπως οι Σλοβένοι και οι Κροάτες ούτε και βρίσκεται σε φάση να παίζει συνέχεια τελικούς, όπως τώρα οι Σέρβοι ή οι Τούρκοι.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε κάθε Νοέμβριο ή Φεβρουάριο είναι ιδανική. Στην ουσία είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, εκθέτει το μπάσκετ και το γελοιοποιεί καθώς είναι το μόνο άθλημα στο οποίο συμβαίνει αυτή η ανακατωσούρα.

Και βέβαια πλέον φτάσαμε στο απροχώρητο με την αντιαθλητική ενέργεια της Παρτιζάν να δώσει άδεια μόνο στους Σέρβους διεθνείς αλλά όχι στον Έλληνα και στον Ισραηλινό. «Δε μου δίνει άδεια η Παρτιζάν» παραδέχθηκε περίλυπος ο Παπαπέτρου μετά το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό. Είμαι βέβαιος ότι και ο ίδιος έχει καταλάβει ότι ο Οργανισμός στον οποίο βρίσκεται έχει κάνει κάτι απαράδεκτο.

Αν η Παρτιζάν θέλει να εξυπηρετεί μόνο εγχώριες καταστάσεις τότε να παραμείνει στο πρωτάθλημα Σερβίας. Προς το παρόν το μόνο που της αξίζει είναι η αποδοκιμασία όλου του ευρωπαϊκού μπάσκετ γι’ αυτή την απαράδεκτη ενέργεια.

Κι αυτό μόλις μια εβδομάδα μετά τις δηλώσεις του Ομπράντοβιτς ότι «οι διεθνείς πρέπει να παίζουν στις Εθνικές τους ομάδες». Στην ερώτηση που του έγινε στο ΣΕΦ είπε ότι «δεν είναι δική μου δουλειά, αφορά στις Εθνικές και τους συλλόγους»! Με όλο το σεβασμό που (δε θα πάψω ποτέ να) του έχω, στο συγκεκριμένο θέμα αποδείχθηκε ανακόλουθος.

Η Εθνική ομάδα απέναντι στην Λετονία (19:00) στο ενθουσιώδες κοινό του Ηρακλείου που θα γεμίσει τα «Δύο Αοράκια» θέλει να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης στο Παγκόσμιο.

Με τον Μιχάλη Λούντζη να ενσωματώνεται την τελευταία στιγμή και τους Ιτούδη- Καλάθη να μην προλαβαίνουν να είναι παρόντες (αν και το ήθελαν).

Ο Δημήτρης Αγραβάνης είχε τραυματισμό και βρίσκεται στην Αθήνα ενώ οι Παπανικολάου και Λαρεντζάκης θα παίξουν στο Βέλγιο κι ακολούθως θα «πετάξουν» για το Μόναχο όπου θα συναντήσουν την αποστολή του Ολυμπιακού για τον αγώνα με την Μπάγερν. Λογικά για τον αγώνα της Δευτέρας (14/11) στο Βέλγιο θα είναι διαθέσιμοι και οι «πράσινοι» διεθνείς.

Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, έχουμε μπροστά μας τον αγώνα με τον Λετονία που επίσης έρχεται για να εξασφαλίσει πρόκριση (είναι πρώτη με 4-1) κι έχει ευκαιρία απέναντί της με μια «αποδεκατισμένη» Ελλάδα. Κάπως έτσι ήταν και για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ αλλά η Εθνική μας είχε νικήσει 97-94 στην Ρίγα και τους είχε αφήσει εκτός διοργάνωσης, την τελευταία ημέρα των προκριματικών.

Απ’ εκεί και πέρα όμως θα πρέπει να βρεθεί πεδίο συνεννόησης κάποια στιγμή. Η Euroleague και η FIBA πρέπει να συνεργαστούν (είναι καλύτερες οι συνθήκες μετά την αποχώρηση του Μπερτομέου) ώστε να πάψει να γελοιοποιείται το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Αυτή τη στιγμή ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ συνολικά οι καλύτεροι παίκτες που θα μπορούσαν στις Εθνικές ομάδες. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να βρουν δύο εβδομάδες μέσα στο χρόνο για να διευθετηθεί το ζήτημα. Για να είμαστε ειλικρινείς η Euroleague έπαιζε τον απαγορευτικό της ρόλο στο έπακρο ως τώρα καθώς η FIBA ήταν πάντοτε ανοιχτή σε συνεργασία.

Ομολογουμένως θα πρέπει να μπει ΤΕΛΟΣ στην παράνοια.

Exit mobile version