Εθνική Παίδων και Κορασίδων: Η ερμηνεία μιας επιτυχίας

Η Εθνική Παίδων μπήκε στην τετράδα για πρώτη φορά μετά το 2013 και η Κορασίδων στην οχτάδα για πρώτη φορά μετά το 2011.

Βεβαίως η Εθνική Κορασίδων ακόμα έχει δρόμο μπροστά της. Επικράτησε της Λετονίας και μπήκε στην οχτάδα, κάτι που είχε να συμβεί από τη γενιά των γεννημένων το 1995. Ο αγώνας με την Ισπανία που θα διεξαχθεί στις 16:00 την Τετάρτη (25/8) θα κρίνει την είσοδο στην τετράδα! Μεγάλη υπόθεση αν μη τι άλλο.

Η Εθνική Παίδων έκανε μια σπουδαία πορεία στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κι έφτασε μέχρι την 4^η θέση. Αν το σκεφτούμε καλά, από το 2013 είχε να μπει στην τετράδα (τότε είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο) όταν και πάλι τα είχε καταφέρει για πρώτη φορά μετά το 1999 (αργυρό μετάλλιο).

Βεβαίως ξεχωρίζουν οι γενιές του ’89 και του ’93 που κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο, όχι μόνο επειδή έφτασαν στην κορυφή αλλά για διαφορετικό λόγο: Διότι τροφοδότησαν την μεγάλη Εθνική ομάδα αλλά και συλλόγους με παίκτες που έκαναν πολύχρονη καριέρα.

Με πρώτο και καλύτερο τον Νίκο Οικονόμου αλλά και παιδιά που μπορεί να μην έφτασαν στην «μεγάλη Εθνική» αλλά έκαναν πολύχρονη καριέρα στην Α1 Κατηγορία (Basket League πλέον)

Η γενιά του ’93 ήταν η βάση για το Παγκόσμιο Εφήβων του ’95 όπου σάρωσαν τα πάντα, με παιδιά που έφτασαν στην κορυφή και σε πολύ υψηλό επίπεδο (Κακιούζης, Ρεντζιάς, Παπανικολάου, Γιαννούλης, Χατζής, Καράγκουτης και άλλοι).

Τι ακριβώς θέλουμε να πούμε; Ότι δεν έχει καμία σημασία το χρώμα του μεταλλίου ή ακόμα και το αν θα κατακτήσεις μετάλλιο σε αυτές τις ηλικίες. Το πιο σημαντικό είναι να κατανοήσουν οι αθλητές και οι αθλήτριες (στα 15-16 χρόνια) ότι μια επιτυχία είναι μόνο η αρχή και δε σημαίνει τίποτα.

Μπορούμε να σας βρούμε περιπτώσεις ομάδων που «σάρωσαν» στις μικρές ηλικίες αλλά οι αθλητές δεν είχαν συνέχεια. Όπως επίσης μπορούμε να θυμηθούμε ότι από τη «χρυσή» Ανδρών του 2005, ο Τσαρτσαρής, ο Διαμαντίδης, ο Ντικούδης, ο Παπαλουκάς, ο Χατζηβρέττας (σχεδόν η μισή ομάδα) δεν είχαν παίξει σε καμία «μικρή» Εθνική!

Μια επιτυχία, ένα μετάλλιο σε αυτές τις ηλικίες είναι απλώς το κίνητρο για ακόμα πιο σκληρή δουλειά. Η ευθύνη των προπονητών είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ καθώς θα πρέπει να συνυπολογίσουμε το ευμετάβλητο του χαρακτήρα σε αυτές τις ηλικίες όπου τα αγόρια και τα κορίτσια ακόμα διαμορφώνουν χαρακτήρα και προσωπικότητα.