Ο Τζόρντι Μπερτομέου το είπε και επίσημα αυτό που τόσες μέρες σας έχουμε παρουσιάσει μέσα από ρεπορτάζ και αναλύσεις. Η όλη στάση του Ολυμπιακού μετά τον αγώνα Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, αλλά και όσα ακολούθησαν από την Ρεάλ Μαδρίτης, την Εφές και τον Ερυθρό Αστέρα ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο μιας κλειστής Ευρωλίγκας.
Τα περί Αδριατικής Λίγκας ήταν έτσι κι αλλιώς ανούσια και βέβαια η κατεύθυνση προς μια κλειστή Ευρωλίγκα φαινόταν ως η πιθανότερη. Ηδη έχει αρχίσει να συζητιέται έντονα καθώς υπάρχουν ομάδες που μελετούν το ενδεχόμενο απόσχισης από την εγχώρια Λίγκα.
Τι γίνεται όμως παρακάτω; Ο Τζόρντι Μπερτομέου το είπε ξεκάθαρα ότι “μιλάμε για business”… Ψυχρά, επαγγελματικά και ξεκάθαρα. Ο Καταλανός παράγοντας, από το 2015 όταν και αποφάσισε την νέα τάξη πραγμάτων, με τα 11 κλειστά συμβόλαια ουσιαστικά έβλεπε το μέλλον και τρέχει να κάνει αυτό που… πολλοί θέλουν και υπήρχε κίνδυνος να τον προλάβουν.
Η διαφορά στα εισιτήρια
Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι οφθαλμοφανή, όπως για παράδειγμα τα εισιτήρια του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα και στην Basket League. Η διαφορά είναι τεράστια. Δεν είναι, όμως, μόνο οι Ελληνικές ομάδες που έχουν αυτό το θέμα. Τα ίδια έχει και η Φενέρμπαχτσε, τα ίδια και η ΤΣΣΚΑ (στην VTB είναι άδεια τα γήπεδα) αλλά και η Ζαλγκίρις. Πιθανότατα μόνο οι Ισπανικές ομάδες δεν αντιμετωπίζουν θέμα στα εισιτήρια… Είναι όμως εμφανές ότι περισσότερο συμφέρει (οικονομικά) και αρέσει (από κάθε άποψη) στους παράγοντες των ομάδων η εικόνα της Ευρωλίγκας στα γήπεδά τους. Είναι άλλωστε ξεκάθαρο ότι θα έχουν να παίξουν το 80% των αγώνων τους με ισχυρούς κι εμπορικούς αντιπάλους και σε υψηλότερο ανταγωνισμό.
Επιχείρηση είπαμε;
Απ’ εκεί και πέρα βέβαια πως είναι δυνατόν να κάνουμε λόγο για “επιχείρηση”, για “business” όταν έχουμε να κάνουμε με μια διοργάνωση, ή μάλλον εταιρεία, η οποία ενώ πρεσβεύει το μέλλον σίγουρα δεν προσφέρει κέρδη αλλά ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ στις ομάδες, στους μετόχους;
Αν κάποιος πιστεύει ότι η ΤΣΣΚΑ, η Φενέρμπαχτσε, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, η Εφές, η Ρεάλ Μαδρίτης κτλ έχουν κέρδη είναι γελασμένος. Στην Ρεάλ το τρόπαιο του 2018 έφερε ζημιά 25 εκατομμυρίων ευρώ ενώ οπως ομολόγησε ο πρόεδρος της Φενέρ, η αντίστοιχη ζημιά στην δική του ομάδα θα φτάσει τα 15 εκατομμύρια!!!
Οπότε καλύτερα να τα αφήσουμε στην άκρη αυτά.
Τα προβλήματα
Βεβαίως και υπάρχουν προβλήματα… Οπως για παράδειγμα ότι το να λέμε… ευρωπαϊκό ΝΒΑ δεν στέκει και ιδιαίτερα. Ο κάτοικος της Ορλεάνης και ο αντίστοιχος της Νέας Υόρκης ή της Βοστώνης μιλούν την ίδια γλώσσα, έχουν πάνω- κάτω τα ίδια έθιμα, είναι ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ. Στην Ευρώπη υπάρχει πολύ πιο έντονο το συναίσθημα της εθνικής συνείδησης ακόμα κι αν μιλάμε για… Ενωμένη Ευρώπη. Είναι άλλος ο Ελληνας, άλλος ο Ιταλός ή ο Ισπανός, ο Σέρβος, ο Ρώσος, ο Λιθουανός, ο Γερμανός, ο Γάλλος και πάει λέγοντας.
Είναι άλλοι λαοί. Μιλούν άλλη γλώσσα. Αντιμετωπίζουν τα πράγματα διαφορετικά. Αλλά κυρίως παραμένουν… αυτό που είναι! Και σίγουρα αυτή η νέα κατάσταση θα επηρρεάσει και τα εθνικά πρωταθλήματα και βέβαια την Εθνική ομάδα.
Βάλτε λοιπόν ένα ερωτηματικό στο πως θα αντιμετωπίσουν μακροπρόθεσμα το θέμα και τελικά πόσο καλό θα κάνει στο μπάσκετ συνολικά.
Και φυσικά η εφορία
Πάμε παρακάτω για να δούμε το πιο ουσιαστικό θέμα που δεν είναι άλλο απο την εφορία. Οταν δεν υπάρχει κοινός φορολογικός συντελεστής αλλά αντιθέτως παρατηρούνται διαφορές… διαστημικές, τότε αδυνατούμε να καταλάβουμε την λογική των… ίσων ευκαιριών. Οταν για παράδειγμα ένας παίκτης που κοστίζει 1 εκατομμύριο, στην Ελλάδα θα κοστίσει 1,8 εκ. και σε Ρωσία ή Τουρκία κάτι παραπάνω από 1,1 εκ. τότε αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε ένα μεγάλο θέμα που πρέπει να λυθεί.
Πώς λύνεται όμως;
Και κυρίως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρωλίγκα ουσιαστικά διεξάγεται σε 5-6 χώρες και θα έχουμε να κάνουμε με μια περιορισμένη αγορά… Οσες προσπάθειες έγιναν για “‘ανοιγμα” (Λονδίνο πχ) απέτυχαν παταγωδώς.