Ομπράντοβιτς: «Σίγουρα ο Σάρας θα προσπαθήσει να με πάει κάπου απόψε» (vid)

Απολαυστικός ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου πριν από την έναρξη του Final Four της Euroleague στο Βελιγράδι.

Η υπόκλιση του Σάρας στον Ζοτς

Ο «Ζοτς» έδωσε ρεσιτάλ απαντήσεων και, φυσικά, προκάλεσε τα γέλια όλων όσοι ήταν παρευρισκόμενοι.

Αρχικά, αναφέρθηκε στο πόσο ξεχωριστό είναι που θα συμμετάσχει σε ένα Final Four που γίνεται στην πατρίδα του: «Ειναι αναμφίβολα πολύ ξεχωριστό! Κρίμα που θα είμαι μόλις 5 ημέρες εδώ (γέλια)».

Φυσικά, καλέστηκε να απαντήσει για τη συγκυρία να έχει αντιμέτωπους τους Γιασικεβίτσιους (παίκτης του στον Παναθηναϊκό), Ιτούδη (βοηθός του στον Παναθηναϊκό) και Λάσο (παίκτης του στη Ρεάλ) και σχολίασε με χιουμοριστική διάθεση: «Είναι ωραία που έχω την ευκαιρία να περάσω λίγο χρόνο μαζί τους. Ήδη άρχισα από χθες το βράδυ (γέλια). Δεν είναι εύκολο, είναι πιο νέοι, θα με χρησιμοποιήσουν. Είμαι σίγουρος πως ο Σάρας θα προσπαθήσει να με πάει κάπου απόψε! Θα παίξει όλα τα χαρτιά του! Θα δούμε τι θα γίνει αύριο. Ξέρω πως ο Σάρας έχει δουλέψει πολύ σκληρά και πόσο ξεχωριστό είναι να είναι με την ομάδα του εδώ. Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω εδώ τους φίλους μου».

Για το γεγονός ότι πέρυσι είχε πολλή πίεση για τον τίτλο και αν έχει ξανά φέτος, που είναι στην πατρίδα του: «Η συζήτηση για την πίεση άρχισε αμέσως μετά την Κωνσταντινούπολη πέρυσι. Η πίεση μου φέτος είναι άλλη, πού θα είναι ο Σάρας απόψε (γέλια)».

Για το ότι υπερασπίζεται τον τίτλο του πρωταθλητή και το ενδεχόμενο να φτάσει στο 10ο τροπαιο: «Δεν σκέφτομαι τον 10ο τίτλο, αλλά το παιχνίδι με την Ζαλγκίρις. Σίγουρα θα είναι καλή ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Ας νικήσει ο καλύτερος».

Όταν το 2003 ήταν στον Παναθηναϊκό, ο Γιανκούνας έκανε το ντεμπούτο του με την Ζαλγκίρις κόντρα στο «τριφύλλι» και ο… μύθος ήθελε τον «Ζοτς» να ρωτάει τον προπονητή για τον παίκτη: «Δεν το θυμάμαι αυτό. Αλλά μιλώντας για το τώρα, είναι ηγέτης για την ομάδα του, κάνει πολλά για εκείνη. Θα είναι “κλειδί” για εμάς να τον σταματήσουμε. Όπως λέει και ο Σάρας θα το κάνουμε αργά και σταθερά, για να έχουμε ελπίδες μέχρι το τέλος του ματς (γέλια)».