Στην Euroleague… πετούν χαρταετό!

Τις τελευταίες ημέρες, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Έντουαρντ Σκοτ (κατέχει την θέση του επιχειρησιακού διευθυντή) από πλευράς Euroleague προβάλλονται κάποια επιχειρήματα ως πιθανές λύσεις για την επανεκκίνηση της διοργάνωσης.

Μάλιστα, προ ενός 24ωρου (περίπου) ο προπονητής της Εφές, σε συνέντευξη που παραχώρησε δεν δίστασε να συμπλεύσει με την Euroleague και να γίνει υπέρμαχος της διεξαγωγής αγώνων μέσα στο καλοκαίρι.

Δεν έχουμε καμία απολύτως διάθεση να πάμε στην απέναντι πλευρά κι ευχόμαστε ολόψυχα να βρεθούμε σύντομα σε θέση να ξαναρχίσουν οι αγώνες, να ολοκληρωθεί η σεζόν και να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας.

Όμως δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε και το ότι όσα έχουν ακουστεί (επισήμως) από ανθρώπους της Euroleague το τελευταίο διάστημα, είτε έχουν μοιραστεί μέσω non paper στα φιλικά ΜΜΕ (κυρίως ισπανικά ή τους media partners) περισσότερο προδίδουν μια «σπουδή» της διοργάνωσης να απαντήσει στο ότι το BCL της FIBA μέσα σε χρόνο μηδέν παρουσίασε πλάνο…

Όπως επίσης δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε το γεγονός ότι όσα έχουν ακουστεί από πλευράς Euroleague στερούνται λογικής σε μεγάλο μέρος και σε κάποια σημεία είναι προσβλητικά για τις ομάδες και τους παίκτες.

Διότι- κατά τα ψέματα- όταν η εξυπηρέτηση των χορηγών (που είναι απαραίτητοι και καλοδεχούμενοι) μπαίνει παραπάνω από την ασφάλεια των αθλητών, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Πάμε λοιπόν να αναλύσουμε τα δικά μας επιχειρήματα. Η Euroleague έχει αναφέρει για συνέχεια αγώνων και προσπαθούμε να βρούμε το πώς… Παρουσιάζουμε λοιπόν τα εξής ερωτήματα.

1.Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι σε όλες τις χώρες, την ίδια χρονική στιγμή θα παρουσιαστούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και συνθήκες, από πλευράς υγείας και ασφάλειας ώστε να αρχίσουμε;

2.Πως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι Αμερικανοί παίκτες, που ήδη βρίσκονται στην πατρίδα τους, θα μπορέσουν να ταξιδέψουν και να επιστρέψουν στις ευρωπαϊκές τους βάσεις και να ξαναρχίσει η διοργάνωση;

3.Πως είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή, που δεν ξέρει κανείς πόσο θα διαρκέσει αυτή η ιστορία, ο Μπερτομέου και οι συνεργάτες του να θεωρούν εφικτό το να υπάρξει συνέχεια στην διοργάνωση;

Προσέξτε: Έχουμε 6 αγωνιστικές. Με 9 αγώνες η κάθε μία, άρα σύνολο 54 αγώνες για το τέλος της Κανονικής Περιόδου. Πάμε και στα Πλέι Οφ, με μίνιμουμ τρεις αγώνες και μάξιμουμ πέντε σε κάθε ένα από τα τέσσερα ζευγάρια άρα από 12 ως 20 αγώνες.

Επομένως φτάνουμε τους 66 μίνιμουμ και 74 μάξιμουμ. Και τέσσερις αγώνες το φάιναλ φορ; Καταλήγουμε σε 70 μίνιμουμ και 78 μάξιμουμ.

4.Σε έναν τέτοιο αριθμό αγώνων, με δεδομένο ότι οι παίκτες που θα ταξιδέψουν σε άλλες χώρες θα πρέπει να μπουν 14 μέρες σε καραντίνα! Και δεν θα κάνουν και άλλες τέσσερις εβδομάδες (το μινιμουμ που αναφέρουν οι γυμναστές) προετοιμασία;

Πάμε λοιπόν, στην καλύτερη περίπτωση στον ενάμιση μήνα. Σα να λέμε ότι (στην πιο αισιόδοξη πρόβλεψη) οι αγώνες θα αρχίσουν στα τέλη του Ιουνίου.

5.Η διεξαγωγή τόσων αγώνων (που αναφέραμε παραπάνω) σε δύο γήπεδα της ίδιας πόλης, που ακούστηκε επίσης, από μόνη της ηχεί ως ανέκδοτο και καλό θα ήταν και για αγωνιστικούς λόγους και για λόγους ασφάλειας και δημόσιας υγείας, αλλά και πρακτικούς/οικονομικούς να μην την αναλύσουμε. Είναι ανεφάρμοστη και αστεία ως ιδέα.

6.Πως ακριβώς θα… στριμωχτούν σε φουλ δράση κάθε εβδομάδα τόσοι αγώνες (οι παραπάνω αριθμοί είναι ενδεικτικοί) με τις λύσεις που προτείνει ή… ονειρεύεται τουλάχιστον η Euroleague και με τους παίκτες να είναι σε απραξία επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;

Συμπερασματικά, ενώ όλοι ευχόμαστε να φτάσουμε σ’ ένα σημείο και να ξαναδούμε αγώνες (αφού πρώτα βέβαια ξεπεράσουμε αυτό που περνάμε τώρα) εν τούτοις οι λύσεις/προτάσεις που παρουσιάζει η Euroleague είναι μάλλον ανεφάρμοστες.

Και περισσότερο φανερώνουν την… επικοινωνιακή της βιασύνη να «απαντήσει» στο BCL.