Η μοίρα είναι κάτι από το οποίο κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει, αφού παίζει ύπουλα και σε φέρνει αντιμέτωπο με τις πράξεις σου, καλές ή κακές και τους ανθρώπους που έχουν περάσει από την ζωή σου, φίλους ή εχθρούς.
Έτσι λοιπόν φέτος, η μοίρα έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, φέρνοντας απέναντι σε τρεις προπονητές στο Final-4 της Euroleague, που τους ξέρει από την καλή και την ανάποδη, για διαφορετικούς λόγους τον καθένα.
Ο πολυνίκης τεχνικός της Φενέρ, έχει συμπορευτεί και με τους τρεις αντιπάλους του στην μεγάλη του καριέρα και μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες μαζί τους, μας παρουσιάζει στην έντυπη έκδοση του Sportime, ο Νίκος Μπουρλάκης.
Ο παρολίγον προπονητής του Ζέλικο… Ιτούδης
Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως η ιστορία ανάμεσα σε Ιτούδη και Ομπράντοβιτς ξεκινάει, όντας συνεργάτες και αργότερα φίλοι και κουμπάροι, όμως υπάρχει ακόμα περισσότερο βάθος στην σχέση τους.
Το καλοκαίρι του 1991, ο Ομπράντοβιτς μένει ελεύθερος από την Παρτιζάν και δίνει τα χέρια με την ΚΚ Ζάγκρεμπ ώστε να συνεχίσει εκεί την καριέρα του. Ασίσταντ κόουτς της ομάδας τότε ήταν ο Δημήτρης Ιτούδης που βρίσκονταν στο Ζάγκρεμπ για σπουδές, έχοντας ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στην προπονητική.
Τελικά κάτι τέτοιο δεν πραγματοποιήθηκε, αφού ο Σέρβος έβαλε τέλος στην καριέρα του και κάθισε στον πάγκο της Παρτιζάν, με τα γνωστά αποτελέσματα μέχρι σήμερα.
Η δύσκολη αρχή στην σχέση Ομπράντοβιτς- Σαρούνας
Όταν ο Λιθουανός αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό και πριν καταφέρει να προσαρμοστεί στα δεδομένα των «πράσινων», προσπαθούσε τις προπονήσεις και τα φιλικά να τα κάνει λίγο πιο προσωπική υπόθεση.
Κάτι τέτοιο δεν άρεσε προφανώς στον προπονητή του, ο οποίος του είπε: «Νομίζεις ότι είσαι πάνω από τους άλλους; Ξεχωριστός; Να η πόρτα». Ο Σάρας τότε με δάκρυα στα μάτια έφυγε για τα αποδυτήρια και την επόμενη μέρα εμφανίστηκε στο γραφείο του Σέρβου, όπου λύθηκε το πρόβλημα, ενώ τα πράγματα είχαν αλλάξει πλέον για τα καλά.
Όταν ο Ζοτς έφερε τον Λάσο στην Μαδρίτη
Ο Λάσο λίγους μήνες πριν την μεταγραφή του στην ομάδα της Μαδρίτης ,είχε δώσει το Κύπελλο Ισπανίας στην Μπασκόνια, κόντρα στην Ρεάλ και μάλιστα αναδείχθηκε MVP του θεσμού, κάνοντας τον Ομπράντοβιτς να τον ζητήσει και τελικώς να τον αποκτήσει.
Μαζί κατάφεραν να φτάσουν στο Final-4 το 1996 και να κατακτήσουν το Κύπελλο Σαπόρτα το 1997.
Ακόμα και σήμερα ο προπονητής της Ρεάλ, θεωρείται ένας από τους καλύτερους Ισπανούς πλέι μέικερ και βρίσκεται στην πρώτη θέση της λίστας στην ιστορία της ACB σε ασιστ με 2,896 τελικές πάσες.