Ο Τσάβι Πασκουάλ ανακοινώθηκε από τον Παναθηναϊκό στις 22 Οκτωβρίου του 2016. Αντικατέστησε τον Αργύρη Πεδουλάκη κι έμεινε στον πάγκο της ομάδας μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου του 2018. Έχει ένα μεγάλο ρεκόρ: Από το 2012 και μετά είναι ο προπονητής με τις περισσότερες συνεχόμενες ημέρες (789) στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Τις περισσότερες συνολικά αλλά σε τρεις διαφορετικές θητείες (941) τις έχει ο Αργύρης Πεδουλάκης.
Ο Πασκουάλ είχε ρεκόρ 71-5 στην Basket League, 44-34 στην Euroleague και 4-1 στο Κύπελλο Ελλάδας. Σύνολο 119-40. Ποσοστό επιτυχίας κοντά στο 75%… Μόνο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε καλύτερο (συνολικά) στα 13 του χρόνια στην ομάδα. Σε λίγες ώρες θα τεθεί αντίπαλος του Παναθηναϊκού οπότε θα επιχειρήσουμε μια «ακτινογραφία» των 789 ημερών του στον πάγκο της ομάδας.
Βεβαίως και δεν είναι πρωτότυπο φαινόμενο να είναι ο Πασκουάλ αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Από το 2009 όταν κι ανέλαβε την Μπαρτσελόνα, οι «μονομαχίες» ήταν μεγάλες και… πολύ μεγάλες. Αποκορύφωμα τα πλέι οφ του 2011 όταν οι «πράσινοι» απέκλεισαν τους Καταλανούς που μαζί με τον Πασκουάλ έμοιαζαν ο κακός τους δαίμονας.
Η πρόληψή του τον Οκτώβριο του 2016, στη θέση του Αργύρη Πεδουλάκη κάλυπτε και με το παραπάνω επικοινωνιακά αλλά και ουσιαστικά τον Παναθηναϊκό. Ένας προπονητής από το πάνω ράφι της Euroleague που θα μπορούσε να εγγυηθεί μια σχετική ηρεμία.
Όση ηρεμία θα μπορούσε να έχει ο Παναθηναϊκός από το 2012 και μετά. Που κάθε μήνας θα μπορούσε να έχει και μια… έκπληξη ή ένα «επεισοδιακό» γεγονός.
Πιθανότατα ήταν και μια ηχηρή απάντηση (το επικοινωνιακό που λέγαμε) ότι τα «φύγε εσύ έλα εσύ» των προπονητών από τη στιγμή που έφυγε ο Ομπράντοβιτς και μετά, θα δημιουργούσαν ζήτημα σε ό,τι αφορά την προσέλκυση μεγάλων ονομάτων.
Η αποχώρησή του, τον Δεκέμβριο του 2018 σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως. Πιθανότατα να σχολιαζόταν ακόμα περισσότερο καιρό αν στον Παναθηναϊκό δεν είχαν τραβήξει πάλι… άσο από τριάντα: Η έλευση του Πιτίνο ήταν η «απάντηση» στο ίδιο ερώτημα με το παραπάνω. Τέλος πάντων…
Τι θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε στις 789 ημέρες του Πασκουάλ, τις περισσότερες σερί που έχει καθίσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού ο οποιοσδήποτε από το 2012 και μετά;
Κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδας. Φυσικά και στα τρία χρειάστηκε να νικήσει τον Ολυμπιακό (στο Κύπελλο στον ημιτελικό στο ΣΕΦ).
Έδινε στον Παναθηναϊκό τη σιγουριά και την οντότητα ενός προπονητή πρώτης γραμμής στην Euroleague. Όχι ότι δε δέχθηκε σκληρή (ως χυδαία σε κάποιο σημείο) κριτική. Αλλά θα μου πείτε εδώ έγινε το ίδιο και με τον Πιτίνο (θυμηθείτε τα «τέρατα» που γράφονταν στη δεύτερη θητεία του…)
Απέτυχε δύο φορές να προκριθεί στο φάιναλ φορ αν και στα πλέι οφ είχε πλεονέκτημα έδρας: Το 2017 αποκλείστηκε με 3-0 από την Φενέρμπαχτσε και το 2018 με 3-1 από την Ρεάλ Μαδρίτης. Σημείωση: Και οι δύο ομάδες κατέκτησαν την Euroleague την ίδια χρονιά που απέκλεισαν τον Παναθηναϊκό.
Ομολογουμένως είχε δυνατό μπάτζετ στα χέρια του και σίγουρα οι «πράσινοι» έπαιζαν ελκυστικό μπάσκετ, πολύ πιο κοντά στο «ισπανικό μοντέλο». Όμως υπήρξαν και αρκετές εμμονές (ειδικά αυτό με τις αλλαγές στην άμυνα)…
Είχε χτυπητές αδυναμίες η ομάδα μακριά από το ΟΑΚΑ. Εντός ήταν άτρωτη μέχρι να εμφανιστούν τα… πλέι οφ! Κι αυτό, όντως, δείχνει ότι υπήρχε κάποια σχετική απόσταση με την κορυφογραμμή.
Του «χρεώνεται» η παθητική στάση στην πολύκροτη ιστορία με το πούλμαν. Ότι απλώς μπήκε στο πούλμαν επιστροφής από Κωνσταντινούπολη και δεν αντέδρασε. Που όπως και να το κάνουμε αποτελεί κηλίδα στην ιστορία του Παναθηναϊκού παρά τις αερολογίες και την προπαγάνδα ότι τελικά λειτούργησε ευεργετικά.
Κι αν τελικά αυτό συνέβη, οφείλεται στον Πασκουάλ που μάζεψε την ομάδα και τους παίκτες και βρήκαν ισορροπία. Όχι σε κάτι άλλο.
Του «χρεώνεται» επίσης το γεγονός ότι δεν κατάφερε να επιβληθεί στ’ αποδυτήρια καθώς από ένα σημείο και μετά η φθορά ήταν μεγάλη! Αυτό το τελευταίο χωράει αρκετή κουβέντα με δεδομένο ότι σε μια κατάσταση αστάθειας, που την «πλήρωναν» παραδοσιακά οι προπονητές, δεν είναι και τόσο εύκολο, όσο καλός κι αν είσαι, όση προσωπικότητα κι εμπειρία κι αν διαθέτεις, να περάσεις τα δικά σου δεδομένα.
Πάντως είναι γεγονός ότι είναι ο μόνος προπονητής, μετά τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που είχε όλες τις προϋποθέσεις να μείνει για πολλά χρόνια στην ομάδα: Top Class, ικανότατος, έμπειρος! Ο Ρικ Πιτίνο ήταν φυσικά αντίστοιχος αλλά όλοι γνώριζαν ότι δεν θα έμενε πολύ (και φυσικά δεν έμεινε).
Το γιατί δεν έμεινε ο Ισπανός; Αναζητήστε το στο ότι αν και έφυγε σχετικά πρόσφατα (2018) ο Παναθηναϊκός από τότε έχει κάνει κι άλλες αλλαγές.
Πάντως το ότι ο Μάνος Παπαδόπουλος άφησε τον Παναθηναϊκό (απίστευτο, έτσι;) κι εμπιστεύτηκε το πλάνο του Πασκουάλ στην Ζενίτ, δείχνει πολλά. Σίγουρα ο συγκεκριμένος άνθρωπος δε θα άφηνε τον Παναθηναϊκό έτσι απλά.