Οι Αμερικανοί μας «κράζουν» για τον Giannis και μάλλον έχουν δίκιο!

Λίγες ώρες μετά από το παιχνίδι με τη Βραζιλία και λίγες πριν από τον πρώτο «τελικό» για την Εθνική ομάδα στην Κίνα, με τη Νέα Ζηλανδία, η κουβέντα που έχει ανοίξει είναι μεγάλη.

Και όταν λέμε κουβέντα δεν εννοούμε φυσικά το… καφενείο των social media. Τα βέλη έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Λογικό θα πει κάποιος –φορώντας τη φουστανέλα- καθώς με τι να ασχοληθούν με τη δική τους ομάδα. Επειδή όμως δε θέλουμε να συμμετάσχουμε στο καφενείο που λέγαμε πριν, απλώς γελάμε με κάτι τέτοιες απόψεις.

Οι Αμερικανοί συνάδελφοι, λοιπόν, βλέπουν τον παίκτη που τράβηξε όλα τα βλέμματα πάνω του τον περασμένο χειμώνα, να είναι ευνουχισμένος στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

ΤΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΟΜΠΑΣΚΕΤ 2019

Μιλάμε φυσικά για τον απόλυτο σταρ της διοργάνωσης. Όσοι είναι εκεί επιβεβαιώνουν την αντιμετώπιση ροκ σταρ που έχει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

Ο Giannis λοιπόν κουβαλά μαζί του τον τίτλο του καλύτερου παίκτη του ΝΒΑ. Του πολυτιμότερου παίκτη της σεζόν. Και απόλυτα φυσιολογικά όλοι έχουν και έχουμε τεράστιες απαιτήσεις από εκείνον.

«Άλλο Μπακς, άλλο Εθνική»

Η ιστοσελίδα «The ringer» είχε μια εξαιρετική ανάλυση του γιατί ο Γιάννης είναι άλλος παίκτης στους Μπακς και άλλο στην Εθνική. Κάνουν ανάλυση για τους σουτέρ που έχει δίπλα του. Μιλούν για την εμμονή της Ελλάδας στα πικ εν ρολ με τους αργούς μας σέντερ. Αναφέρονται στο ότι δεν παίρνει την μπάλα.

Και εκεί μας συγχωρείται αλλά έχουν τεράστιο δίκιο. Δεν μπορεί σε ένα παιχνίδι που κρίνεται στη λεπτομέρεια ο ηγέτης σου να μην έχει την μπάλα στα χέρια του. Να μην αποφασίζει εκείνος για την ομάδα του. Γιατί ναι ο Καλάθης, ο Σλούκας, ο Πρίντεζης είναι τεράστιοι παίκτες, αλλά ο ηγέτης είναι ο Αντετοκούνμπο…

Μόνο στα χέρια του Σπανούλη

Τα πράγματα είναι απλά. Θυμηθείτε στα χρόνια που η Εθνική πήγαινε τρένο (τότε με τον… έξω από εδώ Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο της), που ήταν η μπάλα στα κρίσιμα. Σκεφτείτε να είναι πχ ο Σπανούλης στο παρκέ και οι τελευταίες επιθέσεις να μην περνούν από τα δικά του χέρια. Ή παλιότερα από τα χέρια του Διαμαντίδη ή του Παπαλουκά. Εκείνοι έπαιρναν τις αποφάσεις.

Η ακόμα και στη Γερμανία ο Νοβίτσκι καθόριζε πάντα τις τελευταίες επιθέσεις. Και ας λένε πολλοί πως άλλη περίπτωση η μία και άλλη η άλλη. Διαφωνούμε.

Ο Σκουρτόπουλος και το παράδειγμα του Σκαριόλο

Και για να πάμε στο κομμάτι του προπονητή που δέχεται εντελώς (για αυτή τη στιγμή) άδικη κριτική. Στον Θανάση Σκουρτόπουλο πιστώνεται πως «μάζεψε» την ομάδα και την οδήγησε στο Παγκόσμιο.

Πρέπει όμως και ο ίδιος να αλλάξει επίπεδο, όπως άλλαξε και η ομάδα με τις συγκεκριμένες επιλογές. Δεν θα κρίνουμε αν πήρε τέσσερα γκαρντ ή πέντε φόργουορντ κοκ. Αυτός είναι το αφεντικό και αυτός αποφασίζει. Έστω και αν –όπως θα θυμάστε- ο Βασιλακόπουλος θεωρεί τον προπονητή… αναγκαίο κακό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Έριξε την μπηχτή του ο Πιτίνο

Ο Σκουρτόπουλος, λοιπόν, θα πρέπει να έχει σαν πρότυπο τον Σέρτζιο Σκαριόλο. Ο Ισπανός κατάφερε να διαχειριστεί απόλυτα την καλύτερη γενιά παικτών της χώρας και να την οδηγήσει σε μετάλλια. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει σταρ πολύ μεγαλύτερο από το μέγεθος της ομάδας. Μόλις ο (κάθε) προπονητής καταφέρει να το αποδεχθεί και να του δώσει τα κλειδιά, τότε το πιθανότερο είναι πως όλοι θα βγουν κερδισμένοι.

Μέχρι τότε περιμένουμε το παιχνίδι με τους Νεοζηλανδούς για να κάνουμε έστω το επόμενο βήμα και μετά βλέπουμε. Άλλωστε όταν είσαι πραγματικά καλός, τότε μια αναποδιά μπορείς να την ξεπεράσεις…

ΥΓ: Το ροτέισον παίζει σημαντικό ρόλο ώστε οι βασικοί παίκτες να καθαρίζουν το μυαλό τους. Κόντρα στη Βραζιλία θα μιλούσαμε για άλλο παιχνίδι αν ο Καλάθης είχε καθαρό μυαλό και δεν τον έπιανε… φουρτούνα στο τέλος. Για να είμαστε δίκαιοι…