Για να είμαι ειλικρινής μου προκάλεσε τεράστια έκπληξη η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΕΣΚΑ και με αφορμή τις μεγάλες διαφορές στα σκορ σε αγώνες υποδομών.
Βεβαίως και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΕΣΚΑ άνοιξε ένα πολύ μεγάλο θέμα το οποίο- προσωπικά- έχω θίξει πολλές φορές, λαμβάνοντας διάφορα μηνύματα, άλλα ενδιαφέροντα κι άλλα πολύ χειρότερα απ’ όσο περίμενα. Κι επίσης θα πρέπει να τονίσουμε ότι το ζήτημα αυτό είναι πολύ πιο «βαθύ» από μια τόσο επιδερμική προσέγγιση. Σύσταση;
Δεν είναι δυνατόν.
Η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΕΣΚΑ αναφέρει τα εξής:
«Κατά την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου και στις πρώτες αγωνιστικές, παρατηρήθηκαν μεγάλες διαφορές στα σκορ των αγώνων υποδομών.
Προκειμένου αυτές οι διαφορές να μην έχουν αρνητικό αντίκτυπο στους νεαρούς αθλητές και στις νεαρές αθλήτριες, αλλά και στην γενικότερη ψυχολογία των ομάδων, παρακαλούμε τα σωματεία να φροντίσουν ώστε η διαφορά των πόντων σε έναν αγώνα να κρατείται σε ένα λογικό επίπεδο».
Αρχικά να τονίσουμε ότι έχουν αρχίσει μόνο οι αγώνες παιδικού κι εφηβικού και όχι στις μικρότερες ηλικίες, άρα σε αυτό το επίπεδο απευθύνεται η ανακοίνωση.
Κάποια στιγμή είχα γράψει ένα θέμα σχετικό και με τους πανηγυρισμούς (για τα «πανηγύρια») σε επίσημη ιστοσελίδα ομάδες για νίκες παίδων κι εφήβων.
Όμως θα πρέπει να αναζητήσουμε την ουσία της υπόθεσης. Με όλο το σεβασμό θεωρώ λάθος την ανακοίνωση γιατί σε αγώνες παίδων κι εφήβων δε γίνεται να πεις στους παίκτες σου «σταμάτα να παίζεις»! Γίνεται να μην αρχίζεις την πίεση σε όλο το γήπεδο όταν ο αντίπαλος είναι πολύ αδύναμος! Σε αυτή την περίπτωση, η ΕΟΚ, η ΕΣΚΑ, η ΕΣΚΑΝΑ, η ΕΚΑΣΘ, η κάθε Ένωση για να μην το «ανοίγουμε» καλό θα είναι να έχει έναν «υπεύθυνο» (θα είναι ο διαιτητής, ο κριτής, κάποιος εκτός τερέν;) που θα επιβλέπει και θα κάνει την έκθεσή του.
Όπως επίσης το ΠΡΩΤΟ που δημιουργεί αυτές τις ανισότητες (άρα και τις τεράστιες διαφορές) είναι τα «παιδομαζώματα» τα οποία παρά τους νέους κανόνες της Ομοσπονδίας που τα περιορίζουν, αποτελούν «μάστιγα». Γιατί υπάρχουν «παράθυρα» και τα βρίσκουν.
Ειδικά αυτό το «παιδομάζωμα» θα το χαρακτήριζα ως μια από τις μεγαλύτερες «πληγές» για τις μικρές ηλικίες, μαζί με τον «εισπρακτικό χαρακτήρα» της πλειοψηφίας των ακαδημιών και φυσικά τον παραλογισμό με τους ατζέντηδες από τα 15-16 χρόνια.
Όπως επίσης δεν είναι κακό να γίνει αξιολόγηση της δυναμικής των ομάδων (να το δηλώνουν ως «στόχο» και οι ίδιες οι ομάδες) για να μην υπάρχουν οι τεράστιες διαφορές.
Βεβαίως σε ό,τι αφορά στις μικρότερες ηλικίες (9-10-11-12) δε θεωρώ απλώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το να δημοσιεύεται το σκορ αλλά και να υπάρχει. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία πρέπει να παίζουν, να τρέχουν, να μαθαίνουν, να χαίρονται. Και όχι να κάνουν τα πάντα για να νικούν.
Με λίγα λόγια για να σταματήσουν οι τεράστιες διαφορές, πρέπει να ενεργήσουμε συνολικά και όχι με συστάσεις για να «κατεβάζουν ταχύτητα» οι ισχυροί. Υπάρχει μια νοοτροπία που πρέπει να αλλάξει και δεν πρέπει να το ξεχνάμε.