Για μία ακόμη φορά η Εθνική Ελλάδας χρησιμοποιείται ως αντικείμενο πίεσης ώστε μια ομάδα να πετύχει καλύτερους όρους αντιμετώπισης στη Basket League, επειδή θεωρείται οτι αδικείται. Τώρα, επί ημερών Λιόλιου στην ΕΟΚ, είναι ο Παναθηναϊκός, παλαιότερα, επί ημερών Βασιλακόπουλου, ήταν ο Ολυμπιακός.
Όσο δίκιο κι αν έχει κάποιος στη διαμαρτυρία του είναι απαράδεκτο να βάζει στη μέση τη Γαλανόλευκη. Αυτή η οδός διαμαρτυρίας είναι μία ακόμη απόδειξη οτι οι δύο αιώνιοι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για το ελληνικό μπάσκετ, αλλά για τον εαυτό τους.
Οπως αντιμετωπίζουν το πρωτάθλημα το οποίο διέκοψαν χωρίς λογική, επειδή συμμετείχαν στο Final-4 της Euroleague, έτσι αντιμετωπίζουν και την Εθνική. Βεβαίως δεν είναι μόνο θέμα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Είναι θέμα του εκάστοτε δυνατού. Δηλαδή αν αύριο κάποια άλλη από τις υπόλοιπες ομάδες της Basket League αποκτήσει οικονομική δύναμη και κάνει μπάτζετ 15-20 εκατομμυρίων το πιθανότερο είναι να αποκτήσει και τη νοοτροπία/αλαζονεία τους.
Όλα αρχίζουν από τις εκλογές της Ομοσπονδίας. Η ομάδα που θα δει την παράταξη και τον πρόεδρο που στήριξε να εκλέγεται, θα τα βρίσκει όλα καλά στη θητεία τους. Κανένα πταίσμα Αντιθέτως ο χαμένος θα τα βρίσκει όλα λάθος, θα κάνει πόλεμο και δεν θα παραδέχεται το παραμικρό θετικό.
Κι από δίπλα φυσικά ένας μιντιακός μηχανισμός από «δημοσιογράφους»-οπαδούς, έτοιμος να εξυπηρετήσει το εκάστοτε αφήγημα και να κάνει το άσπρο μαύρο.
Όλο αυτό φυσικά οδηγεί σε ένα κλίμα ακραίας τοξικότητας και δηλητηριασμού με θύματα τους φιλάθλους του μπάσκετ και βεβαίως το ίδιο το άθλημα. Δυστυχώς όμως δεν τους ενδιαφέρει το καλό του αθλήματος, αλλά το προσωπικό τους και της ομάδας τους.
Τους νοιάζει μόνο να νικήσουν κι ας γίνει αυτό με οποιονδήποτε τρόπο. Τους νοιάζει να είναι εκείνοι που θα επιβληθούν και που θα πουν την τελευταία κουβέντα.
Η Εθνική Ελλάδας πρέπει να είναι πάνω από όλους – Ας ελπίσουμε οι τελικοί να μην δημιουργήσουν κενά σε συμμέτοχες
Δεν έχει σημασία να αναλύσουμε το ποιος το άρχισε, και αν έχει περισσότερο δίκιο ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός. Δεν οδηγεί πουθενά. Το θέμα είναι οτι είναι κάτι που άρχισε από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Είναι κρίμα από όλο αυτό να επηρεαστεί αρνητικά την Εθνική Ελλάδας. Ειδικά αυτή τώρα που έχουμε μπροστά μας τη δυνατότητα για συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μάλιστα με την ευτυχή συγκυρία της συμμετοχής του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Γι αυτό θα πρέπει οι ποινές όχι μόνο να αυστηροποιηθούν όσο περισσότερο γίνεται (επισύροντας ποινές αφαίρεσης βαθμών από τις ομάδες, αλλά αποκλεισμού των αθλητών από διοργανώσεις), αλλά και να υπάρχει η πυγμή από τα αρμόδια όργανα, αυτές να εφαρμοστούν όταν κριθεί απαραίτητο.
Πάντως αυτή τη φορά διαφαίνεται κι ένα «θέμα» με τις σχέσεις κάποιον αθλητών των «αιωνίων» μετά τους δύο πρώτους τελικούς. Αν και αυτό είναι κάτι που περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς εκτιμάται οτι μετά το τέλος του πρωταθλήματος και για το καλό της Εθνικής, οι όποιες διαφορές θα ξεπεραστούν. Άλλωστε στην τεχνική ηγεσία υπάρχει ο Βασίλης Σπανούλης που και την προσωπικότητα διαθέτει και την εμπειρία ώστε να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις.
Το βασικό λοιπόν είναι όσοι αθλητές κληθούν από τον Ομοσπονδιακό τεχνικό να δώσουν κανονικά το «παρών» και μόνον εφόσον κριθεί από εκείνον ή αν υπάρχει θέμα τραυματισμού τότε να μην συνεχίσουν κάποιοι. Σε πρώτη φάση πάντως στις κλήσεις του Σπανούλη βρίσκονται κανονικά και οι παίκτες του Παναθηναϊκού και αυτό είναι σίγουρα κάτι αισιόδοξο.