Η ημέρα που ο Νίκος Γκάλης είπε «σταματάω»

Το φινάλε δεν ήταν όπως το ονειρεύτηκε. Ο Νίκος Γκάλης γνώριζε πως αυτό ήταν το μοναδικό πράγμα που δεν θα μπορούσε να νικήσει.

Ό,τι και αν επιχειρούσε. Ακόμη και αν περπατούσε για μία ακόμη φορά στον αέρα, όπως λάτρευε να κάνει στο παρκέ.

Το φινάλε στην καριέρα του είχε δοθεί πριν από 11 μήνες.

Μα την 29^η Σεπτεμβρίου του 1995, μία ημέρα πριν από την έναρξη του νέου πρωταθλήματος, ο Νίκος Γκάλης ξεστόμισε το «σταματάω».

Θα το ήθελε αλλιώς. Όχι φεύγοντας προς τα αποδυτήρια του γηπέδου του Μετς, στο ματς με τους Αμπελόκηπους, πριν από 11 μήνες (18/11/1994).

Και από εκεί βιαστικά σε ένα ταξί. Και μετά… σκοτάδι! Ακόμη και ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος προσπάθησε να τον πείσει να πράξει διαφορετικά.

Μόνο που ο… θεός είχε πάρει την απόφασή του.

Οι 11 μήνες που μεσολάβησαν από την ημέρα που έφυγε εκνευρισμένος, μέχρι το πραγματικό φινάλε, ήταν περίοδος περισυλλογής.

Μέχρι την τελική απόφαση.

O 37χρονος Νίκος Γκάλης σταμάτησε το μπάσκετμπολ. Έτσι ξαφνικά. Όπως είχε μπει στη ζωή μας, το καλοκαίρι του 1979.

Η επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε ο Νίκος Γκάλης:

«Κάποτε θα γινόταν κι αυτό. Στη ζωή, όλα έχουν μιά αρχή κι ένα τέλος. Πολλές φορές εξαρτάται από μας, πολλές φορές όχι. Ήθελα να σταματήσω αυτό που τόσο αγάπησα κι αγαπώ μέσα στο γήπεδο γιατί πιστεύω ότι ξέρω να παίρνω τις αποφάσεις μου τότε που πρέπει.

Αυτή μου η επιθυμία θεωρήθηκε από πολλούς αδυναμία.

Ποτέ δεν έχω παρακαλέσει άνθρωπο και ποτέ δε ζήτησα χάρη από κανέναν. Μέχρι και σήμερα (σ.σ 29/9/1995) έκανα υπομονή περιμένοντας μία κίνηση.

Είμαι εγωιστής αλλά δεν είναι εγωιστικό να πιστεύω μέχρι κι αυτή τη στιγμή ότι είμαι ελεύθερος και ότι δεν ανήκω σε κανέναν. Γιατί έχω λόγο και τιμή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Γκάλης: Τελειοποιήθηκε το «γαλανόλευκο» γκράφιτι! (pic)

Φεύγω από το άθλημα που αγάπησα πικραμένος.

Με μόνη ικανοποίηση ότι ακόμα και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι μπορώ να αλλάζω τις ισορροπίες.

Ευχαριστώ όλους τους ανώνυμους φιλάθλους για την αγάπη που μου έδειξαν.

Ζητώ συγγνώμη αν κάποιους πίκρανα. Τη ζωή πρέπει να την παίρνουμε όπως έρχεται αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι.

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος που αρχίζει αύριο (σ.σ 30/9/1995) κάνοντας μιά ευχή: Να μη ξεχνάμε όλοι ότι το μπάσκετ είναι παιχνίδι και ότι υπάρχουν νικητές και ηττημένοι».

Κάντε follow στο Sportime