Η συγκλονιστική ιστορία του Ομάρ από την Παλαιστίνη

Ο Παλαιστίνιος Ομάρ Ελντιραουί θέλει να πάει στην πατρίδα του για να παίξει μπάσκετ. Δεν είναι και τόσο σίγουρο όμως ότι το Ισραήλ θα του χορηγήσει working visa. Γεννήθηκε στον Λίβανο από γονείς πρόσφυγες. Σπούδασε κι έπαιξε μπάσκετ στις ΗΠΑ. Φόρεσε την φανέλα της Εθνικής Παλαιστίνης. Και η ιστορία του, που τη διηγείται μέσα από το Sportime είναι συγκλονιστική.

Γεννήθηκε πριν από 24 χρόνια στον Λίβανο. «Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες» λέει. Βρέθηκε στην Αμερική. Πήρε δύο πτυχία: Διοίκηση επιχειρήσεων και μαθηματικά. Επαιξε μπάσκετ στο ταπεινό Μπρέβαρντ (κολέγιο 3^ης κατηγορίας) και όταν αποφοίτησε θέλησε να επισκεφτεί για πρώτη φορά στην ζωή του την πατρίδα του.

«Εθελοντής στην Παλαιστίνη»

Τον Αύγουστο του 2017 ο Ομάρ επισκέφτηκε για πρώτη φορά στην ζωή του την Παλαιστίνη. «Ηθελα να μείνω εκεί, να παίξω μπάσκετ και προσφέρθηκα εθελοντικά να κάνω τον προπονητή σε παιδιά» λέει στο Sportime ο Παλαιστίνιος παίκτης. Και μετά ήρθε μια μεγάλη στιγμή. «Η Εθνική ομάδα… Ξέρεις τι είναι να φοράς την φανέλα της χώρας σου; Πήγαμε σε τουρνουά στο Μπαχρέιν, στην Ιορδανία… Παίξαμε, το χαρήκαμε, κάναμε φιλίες».

Πως ακριβώς προετοιμάζεται και προπονείται η Εθνική Παλαιστίνης; Ο Ομάρ γελάει… «Τι να σου πω τώρα! Βρισκόμαστε για μια- δύο εβδομάδες, μαζευόμαστε από παντού και πάμε σε τουρνουά! Ερχονται και προπονητές είτε από την Σερβία είτε από τις ΗΠΑ και μας βοηθούν»

«Το μπάσκετ είναι η φωνή μας»

Η φωνή του Ομάρ Ελντιραουί ξαφνικά… σπάει. «Είναι μεγάλη ιστορία να εκπροσωπείς την πατρίδα σου. Είναι άλλη αίσθηση… Ξέρετε, δεν έχουμε φωνή. Και όταν παίζουμε μπάσκετ με την Εθνική μας ομάδα είναι σα να έχουμε τη φωνή μας» λέει ο 24χρονος Παλαιστίνιος.

«Δεν είμαι πολιτικός, είμαι αθλητής» συνεχίζει. «Ηθελα να πάω στην Παλαιστίνη και να εργαστώ εκεί, να βοηθήσω τα μικρά παιδιά. Και ξαφνικά μου είπαν ότι δεν μπορώ να μείνω άλλο εκεί».

Η πόρτα της εξόδου

Και πως έφυγε; «Στις 21 Ιανουαρίου πήγα και πάλι στην Παλαιστίνη για να πάμε σε τουρνουά στην Ιορδανία» είπε ο Ομάρ. «Είχα άδεια για τρίμηνη παραμονή κι έπαιξα στο πρωτάθλημα της Παλαιστίνης, όπου συμμετέχουν δέκα ομάδες. Δεν είναι επίσημο, δεν αναγνωρίζεται από την FIBA. Στις 8 Μαρτίου πήγαμε στην Ιορδανία με την Εθνική ομάδα και στις 16 Μαρτίου, μου είπαν ότι δεν μπορώ να μείν περισσότερο γιατί δεν έχω working visa. Δεν ξέρω αν θα μου δώσει το Ισραήλ working visa ώστε να ξαναπάω εκεί…».

Ολοι οι συγγενείς είναι πρόσφυγες

Και τώρα; «Είμαι στην Αμερική… Ευτυχώς οι γονείς μου είναι κοντά μου. Ψάχνω για δουλειά, πρέπει κάτι να κάνω. Ελπίζω να βρω και ομάδα για να παίξω μπάσκετ. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι κάτι που αγαπώ. Θέλω να πάω στην πατρίδα μου, αλλά δεν έχω χαρτιά»…

Εχει και συγγενείς στην Παλαιστίνη; Ο Ομάδα απαντά με ένα πικρό γέλιο. «Εχω συγγενείς παντού, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, αλλά όχι στην Παλαιστίνη. Ολοι πρόσφυγες»…

Χωρίς σχόλια.