Με 14,1 πόντους- 3,8 ριμπάουντ- 2,4 ασίστ- 1,4 κλεψίματα κι ακόμα 54% στα δίποντα, 50% στα τρίποντα σε 26’37’’ συμμετοχής, ο Τάισον Κάρτερ αποτελεί την απόλυτη ατραξιόν της Basket League.
O Κάρτερ ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο θρίαμβο επί της ΑΕΚ στην παράταση. Με 24 πόντους και 3/4 τρίποντα αλλά και 6 ριμπάουντ- 3 ασίστ φώναξε «παρών» στα κρίσιμα σημεία. Το Λαύριο είναι η πρώτη επαγγελματική ομάδα της καριέρας του μετά την αποφοίτησή του από το Μισισίπι Στέιτ.
Στα 23 του χρόνια και με ύψος 1,93μ. ο Κάρτερ «φωνάζει» ότι αξίζει μια ευκαιρία παραπάνω. Ότι μπορεί να ανέβει επίπεδο. Δεν είναι μόνο η φετινή του χρονιά αλλά και η νοοτροπία του την οποία έχουν περιγράψει εύστοχα οι Αμερικάνοι. Από τότε που αγωνιζόταν στο Στάρκβιλ του Μισισίπι, στο σχολικό πρωτάθλημα. Και μάλιστα είχε προπονητή και είδωλο τον πατέρα του.
Τον οποίο στην πορεία… ξεπέρασε!
Κατ’ αρχήν θα σας αναφέρουμε κάτι σημαντικό: Ο Κάρτερ άρχισε ως βασικός στα 56 από τα 134 ματς της κολεγιακής του καριέρας. Και το 2020 αναδείχθηκε καλύτερος έκτος παίκτης στην SEC. Όταν τελείωσε την κολεγιακή του καριέρα ήταν 5ος καλύτερος παίκτης του Μισισίπι στα τρίποντα. Ενώ με τους 1.352 πόντους που πέτυχε, σχημάτισε το μοναδικό ντουέτο πατέρα/γιού στην SEC με περισσότερους από 1.000 πόντους.
Ας επιστρέψουμε όμως στα σχολικά χρόνια.
Στο 2015. Ο Γκρεγκ Κάρτερ αναδεικνύεται κόουτς της χρονιάς και ο γιός του, Τάισον, MVP του τελικού με το Μάντισον Σέντραλ όπου το Στάρκβιλ κατέκτησε τον πολιτειακό τίτλο.
«Ο Τάισον ξέρει ακριβώς το πρόγραμμά μας» έλεγε ο υπερήφανος πατέρας. «Έρχεται μαζί μου στο γήπεδο από τότε που ήταν τριών ετών. Ξέρει τι περιμένω, ξέρει τι σκέφτομαι. Κι όταν φεύγουμε από το γήπεδο, το μπάσκετ δεν σταματάει».
Πατέρας και γιός με τα βραβεία τους, το 2015
Όσο για τον Τάισον; «Πάντα ήθελα να παίξω μπάσκετ και κυρίως να παίξω για τον πατέρα μου. Είναι ένας πολύ καλός κόουτς σε σχολική ομάδα και περίμενα με ανυπομονησία αυτή τη στιγμή. Πέτυχα όσα ήθελα και το να κατακτήσουμε τον πολιτειακό τίτλο, κάνει τα πράγματα ακόμα πιο όμορφα».
Ο νυν παίκτης του Λαυρίου είχε δώσει το στίγμα του. Και ουσιαστικά αποκάλυπτε αυτό που βλέπουμε τώρα στην Basket League.
«Ο πλέι μέικερ είναι σχεδόν προπονητής στο παρκέ. Είναι ο αρχηγός και ηγέτης της ομάδας. Είμαι σιωπηλός από τη φύση μου αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορώ να ηγηθώ».
Ο σιωπηλός ηγέτης μελετάει πολύ τους αγώνες. «Με τον πατέρα μου βλέπαμε συνέχεια τα προηγούμενα παιχνίδια μας. Μιλούσαμε στο να δουλέψουμε επάνω στις αδυναμίες μας και στο τι έπρεπε να κάνουμε ανάλογα με την κατάσταση. Σιγά- σιγά αρχίσαμε να βελτιωνόμαστε».
Και «ταξιδεύουμε» στις 7 Μαρτίου του 2020. Ο Τάισον Κάρτερ παίζει τον τελευταίο του αγώνα με το Μισισίπι Στέιτ. Ο πατέρας του δεν είναι εκεί καθώς έχει αγώνα με το Στάρκβιλ. Η μητέρα του, η αδερφή του αλλά και οι δύο κόρες του, συνοδεύουν τον Τάισον στο κέντρο του γηπέδου. Εκεί παίρνει πρηνηδόν στάση και φιλάει το logo του Μισισίπι Στέιτ.
Στο γήπεδο βρίσκονται 7.569 φίλοι της ομάδας. Ο Γκρεγκ Κάρτερ βλέπει την τελετή μέσω FaceTime με τη βοήθεια ενός φίλου του που βρίσκεται εκεί.
Εκείνη την ημέρα νίκησαν και οι δύο… Αν και στον Τάισον έμεινε πίκρα. Λόγω του κορονοϊού ματαιώθηκε η post season. Η χρονιά τελείωνε εκεί.
Πάντως ήταν μια ξεχωριστή στιγμή. Ειδικά λόγω της νίκης επί του… μεγάλου αντιπάλου, του Ole-Miss. Ο Τάισον ήθελε να νικήσει. Όχι όμως να τελειώσει και η σεζόν.
Μέσα στη χρονιά είχε καταφέρει να προσπεράσει τον πατέρα του σε πόντους στην ιστορία του κολεγίου.
Όμως η στιγμή που φιλά το logo της ομάδας και αποθεώνεται από χιλιάδες κόσμου ήταν συγκινητική.
Πλέον στο Λαύριο «χτίζει» το μέλλον του. Οι «μετοχές» του έχουν εκτοξευτεί. Δεν είναι μόνο ότι παίζει πολύ καλά, όσο το ότι συνδυάζει τις εμφανίσεις του με την εκπληκτική πορεία της ομάδας.
Ο Κάρτερ είναι πολύ σημαντικό μέλος μιας ομάδας που βρίσκεται στην κορυφή.
Μην το ξεχνάτε.