Ο Νίκος Βετούλας βρίσκεται λίγες μέρες στον Άρη, ωστόσο οι αλλαγές τόσο στην ψυχολογία όσο και στο παιχνίδι των κιτρινόμαυρων είναι πολλές και εμφανείς. Μετά τη νίκη επί του Αμαρουσίου ήρθε μία ακόμη με 80-72 επί του Πανιωνίου και πλέον ο Άρης με νίκη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία θα δικαιούται να ελπίζει για είσοδο στην εξάδα.
Αυτό το μπλογκ βεβαίως δεν γράφεται για να βγάλουμε τον Καστρίτη άχρηστο και τον Βετούλα… Φιλ Τζάκσον, ωστόσο κάποια πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο και αυτό είναι εμφανές.
Πρώτα από όλα οι παίκτες και ατομικά και σαν σύνολο δείχνουν πιο απελευθερωμένοι και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Τα σερί αρνητικά αποτελέσματα είχαν φέρει μια τεράστια πίεση στον προηγούμενο προπονητή ο οποίος την έβγαζε τη σειρά του πάνω στους παίκτες. Βλέπαμε έναν Καστρίτη να ωρύεται στον πάγκο και στα τάιμ άουτ και σχεδόν τίποτα από όσα ζήταγε από τους αθλητές του να μην υλοποιείται στο παρκέ.
Αντιθέτως ο νέος κόουτς βγάζει ένα πιο ήρεμο πρόσωπο ακόμη κι όταν ένας αγώνας δεν εξελίσσεται καλά. Και αυτό τουλάχιστον μέχρι στιγμής έχει λειτουργήσει ευεργετικά στο παιχνίδι του Άρη. Απόδειξη η δυο τελευταίες νίκες. Ο Αυτοκράτορας έβγαλε εντυπωσιακή αντίδραση στο Μαρούσι όταν βρέθηκε στο -11, ενώ χθες (8/2) διαφύλαξε σχετικά άνετα τη διαφορά που έχτισε στο τρίτο δεκάλεπτο με εκείνο το εντυπωσιακό ξέσπασμα που έκανε.
Με τον προηγούμενο προπονητή (στον οποίο αναγνωρίζεται το ελαφρυντικό των πολλών τραυματισμών) δύσκολα θα κατάφερνε να κερδίσει τα δύο αυτά παιχνίδια. Οι διαφορές χάνονταν όσο μεγάλες κι αν ήταν (θυμηθείτε τι έγινε στο Περιστέρι), ενώ όποτε ο αντίπαλος περνούσε μπροστά κι έχτιζε ένα προβάδισμα, δεν υπήρχε αντίδραση ανάκαμψης.
Λίγες μέρες ο Βετούλας στον Άρη, πολλές οι αλλαγές στο παιχνίδι του
Επίσης κάποιοι παίκτες δείχνουν να βρίσκουν τον ρόλο που τους ταιριάζει. Ο Νίκος Βετούλας φαίνεται πως αρχίζει να βάσει ένα «χαλινάρι» στον Κούπερ και να τον κάνει να παίζει ένα πιο «ευρωπαϊκό» μπάσκετ. Φαίνεται να του περιορίζει τις ατομιστικές και τραβηγμένες ενέργειες και κάνει τον Αμερικανό να γίνει πιο πολύτιμος ως πραγματικός πλέι μέικερς.
Ο δεύτερος παίκτης που παρουσιάζεται ακόμη πιο βελτιωμένος προς το καλύτερο είναι ο Φιγκερόα. Ο Καστρίτης δεν ειχε καταφέρει να το βρει ρόλο και στα περισσότερα παιχνίδια ο Αμερικανός από το Δομίνικο έμοιαζε να περιφέρεται στο παρκέ χωρίς να ξέρει τι να κάνει παίζοντας χωρίς αυτοπεποίθηση.
Κόντρα στον Πανιώνιο και ειδικά στο πρώτο ημίχρονο τα έκανε όλα! Μέχρι και παιχνίδι μοίραζε έχοντας 4 ασίστ λειτουργώντας ως «πλέι μέικερ» από τη θέση φόργουορντ.
Ο τρίτος που δίνει περισσότερο πράγματα επί Βετούλα είναι Ρόμπερτς. Ένας παίκτης που δεν έχει το ταλέντο να δημιουργήσει για τον εαυτό του αλλά που ο Πατρινός κόουτς αξιοποιεί περισσότερο δίνοντας εντολή στα γκαρντ να του περνάνε τη μπάλα. Γενικότερα ο Βετούλας δείχνει διάθεση να περνάει τη μπάλα μέσα στη ρακέτα και να περιορίσει την κατάχρηση των τριπόντων. Δέκα πόντοι, ισάριθμα ριμπάουντ και 2 τάπες ο απολογισμός του Ρόμπερτς που παράγοντας στη νίκη επί των κυανέρυρθων.
Επιπλέον η χρησιμοποίηση του Γουίλις στο «4» σε αρκετά σχήματα δίνει στον Άρη τη δυνατότητα να ανοίγει περαιτέρω την αντίπαλη άμυνα. Ο Αμερικανός δεν είναι καλός αμυντικός, είναι όμως εξαιρετικός σουτέρ και από τη θέση του πάουερ φόργουορντ τραβάει το αντίπαλο «4» εκτός ρακέτας. Οπότε είτε θα δημιουργηθεί κενό μέσα για να το εκμεταλλευθούν οι συμπαίκτες του, είτε θα έχει ο ίδιος ελεύθερο σουτ. Πολύ σημαντικό οτι διαθέτει και σουτ μετά από ντρίπλα αλλά και ικανότητα να πάρει σε μπάσιμο.
Σε κάποια γενικές παρατηρήσεις. Απέναντι σε μια δυνατή ομάδα όπως ο Άρης είχε 22 ασίστ(!), ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν όποτε η στατιστικά έγραφε διψήφιο νούμερα ήταν… είδηση. Κόντρα στο Μαρούσι ο Αυτοκράτορας μοίρασε επίσης πολλές τελικές (19). Αυτό δείχνει καλή κυκλοφορία, κίνηση χωρίς τη μπάλα, ομαδικότητα και παιχνίδι στον αιφνιδιασμό. Κυρίως δείχνει μη στατικό μπάσκετ που γίνεται εύκολη λεία για τις αντίπαλες άμυνες.
Επίσης έχοντας πλέον ένα παιχνίδι την εβδομάδα ο Νίκος Βετούλας φαίνεται πως θα πάει σε ένα «στενό» ροτέισον. Ο Χοτζ, Φίλλιος και Βησσαρίου δεν έπαιξαν λεπτό στο τελευταίο ματς, ενώ ο Γκιουζέλης που ήταν πολύ καλός με το Μαρούσι αγωνίστηκε μόλις 3,5 λεπτά. Οπότε το παιχνίδι του Άρη βασίστηκε σε Τολιόπουλο, Κούπερ, Μποχωρίδη, Γουίλις, Γούντμπερι, Ρόμπερτς, Φιγκερόα συν τον Χατζηδάκη που κι αυτός έμεινε στο παρκέ για σχεδόν 12 λεπτά.
Μένει να δούμε αν το μικρό ροτέισον συνεχιστεί και στα υπόλοιπα παιχνίδια, αναλόγως φυσικά με τον αντίπαλο, τους τραυματισμούς και και το πρόβλημα των φάουλ.
ΥΓ: Ο Βετούλας πρέπει να πάρει τη μπάλα από τα χέρια του Τολιόπουλου και να του δίνει εκεί που τη θέλει. Δεν είναι πλέι μέικερ ο άνθρωπος για να την «κουβαλά», να κουράζεται και να χαλάνε οι επιθέσεις. Είναι σκόρερ/σουτερ, καθαρό 2άρι. Ας μοιραστεί τον ρόλο αυτό με τον Κούπερ ο Μποχωρίδης που κι αυτός όμως δεν είναι πλέι μέικερ. Έτσι όπως στήθηκε η ομάδα δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές θα πει κανείς…
ΥΓ1: Θα είναι σημαντικό ο Άρης να προσθέσει έναν ακόμη ψηλό στο ρόστερ του. Έστω κι αν αυτός είναι στο επίπεδο του Ρόμπερτς, ένα ψηλό «κορμί» ακόμη χρειάζεται.
ΥΓ2: Στο άκουσμα της πρόσληψης του Νίκου Βετούλα οι περισσότεροι δεν ενθουσιαστήκαν. Τα πρώτα δείγματα όμως θετικά. Η διακοπή έρχεται στο κατάλληλο χρονικό σημείο και εν συνεχεία θα μπορούμε να βγάλουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα για τον «Άρη του Βετούλα».