Δεν είναι ακριβώς …τρέλα. Μοιάζει περισσότερο με έξαψη.
Το Final Four είναι η κορύφωσή της. Τόσο μεγάλη που δεν της αρκεί μόνο ο Μάρτιος. Θα… κλέψει και λίγο από τον Απρίλιο. Αλλά (του) αξίζει.
Το κολεγιακό πρωτάθλημα λογίζεται, όχι άδικα, ως ο προθάλαμος του ΝΒΑ. Μία μικρογραφία όσων θα ακολουθήσουν για εκείνους που θα γίνουν επαγγελματίες.
Το Final Four , δε, είναι μία απίστευτη μυσταγωγία. Γεμάτη ιστορίες. Ιστορίες για θαύματα. Για ήρωες. Για απρόσμενες καταστροφές. Για μπάσκετ….
Το τελευταίο είναι το μεγάλο ζητούμενο, έχοντας υπόψη μας πως η φετινή σεζόν διέθετε και πολλά άλλα: μία έρευνα του FBI, η οποία έφερε την αποκαθήλωση του Λουσιβιλ, αποκαλύψεις για… μισθοδοσίες σε παίκτες, ένα επεισόδιο μακριά από αμερικανικό έδαφος, με πρωταγωνιστές και συλληφθέντες αθλητές του UCLA.
Για κάθε ένα… πταίσμα, υπάρχει το αντίδοτο. Η πρώτη νίκη ενός Νο16 επί ενός Νο1, κατά τη διάρκεια της «Τρέλας του Μαρτίου». Πολλά απίθανα παιχνίδια, μερικές επικές εμφανίσεις και όπως σας είπαμε, το μπάσκετμπολ πάνω από όλα.
Στο Alamodome του Σαν Αντόνιο θα βρεθούν τα ξημερώματα της Κυριακής (1/4) τέσσερις ομάδες. Μία τετράδα, σχεδόν, απρόσμενη. Και εξαιρετικά περίεργη.
Το Λογιόλα Σικάγο (Νο11) δεν θα έπρεπε να ήταν εκεί. Είναι το θαύμα του φετινού Final Four.
Και φιλοδοξεί να μην σταματήσει εκεί. Να κάνει ακόμη ένα. Όπως είχε συμβεί το 1963. Στην τελευταία παρουσία τους στην τελική τετράδα, όταν και αναδείχθηκαν πρωταθλητές. Και όχι μόνο. Για την ακρίβεια ήταν και πρωτοπόροι. Η πρώτη ομάδα που παρέταξε τέσσερις Αφροαμερικανούς αθλητές στην πεντάδα της στον ημιτελικό της περιφέρειας με το Μισισιπί Στέιτ, «σπάζοντας» τον άγραφο νόμο που ανέφερε πως κάθε ομάδα θα έπρεπε να χρησιμοποιεί μέχρι τρεις. Τα ιστορικά κιτάπια το αναφέρουν ως το «Παιχνίδι της αλλαγής».
Το σερί της συνεχίζεται. Ισως πρόκειται για απίστευτη ρέντα. Μπορεί και όχι. Ο προπονητής του Λογιόλα, Πόρτερ Μόζερ, ξέρει πως υπάρχει και ικανότητα.
Αντίπαλος του στον ημιτελικό θα είναι το Μίσιγκαν. Και μόνο το προσωνύμιό τους, αρκεί για να προκαλέσει τρόμο: τους λένε Wolverines και διαθέτουν την καλύτερη άμυνα από τις τέσσερις φιναλίστ. Για να καταλάβετε καλύτερα αυτό που διαβάζετε, σας παραθέτουμε πως στο σερί των 13 νικών του Μίσιγκαν, μόλις 4 ομάδες έχουν καταφέρει να σημειώσουν παραπάνω από 65 πόντους στην ομάδα του Τζον Μπέιλιν.
Μη νομίζετε, δεν παίζουν μόνο άμυνα. Διαθέτουν ακόμη ένα προσόν. Όχι τόσο σπάνιο, καθώς αποτελεί αρετή και των τεσσάρων ομάδων του Final Four. Το Μίσιγκαν μπορεί να απειλήσει από το τρίποντο, έχοντας 40%!
Το καλύτερο ποσοστό σε σουτ τριών πόντων φέρνει στο Τέξας το Λογιόλα, με 41.7%, ακολουθεί το Βιλανόβα με 41.1% και το Κάνσας με 40.6%.
Για το Κάνσας μπορούν να ειπωθούν πολλά. Τουλάχιστον για φέτος συμπυκνώνονται στο γνωμικό πως «κανείς δεν πίστεψε σε εμάς».
Για να φτάσει μέχρι το Σαν Αντόνιο απαιτήθηκε να περάσει από ένα… κολασμένο κομμάτι του bracket: πρώτα απέκλεισε το Πεν, κατόπιν το Σίτον Χολ, μετά το Κλέμσον και στο τέλος του Ντουκ του Μάικ Σιζέφσκι.
Για τον Μπιλ Σελφ η διαδικασία δεν είναι άγνωστη. Ηταν εκεί στον μοναδικό τίτλο του Κάνσας, το 2008. Κατά… διαβολική σύμπτωση στο ίδιο γήπεδο.
Σε ένα ακόμη μπασκετικό θαύμα. Φέρει το ονοματεπώνυμο του Μάριο Τσάλμερς. Εμεινε στην ιστορία ως το «θαύμα του Μάριο». Και ήταν… Ένα τρίποντο του μετέπειτα πρωταθλητή του ΝΒΑ με το Μαϊάμι, στην παράταση, είχε δώσει τον τίτλο στο Κάνσας, κόντρα στο Μέμφις.
Στο πλευρό του Σελφ βρίσκονται δύο πολλά υποσχόμενοι αθλητές. Ο ένας έχει τη δυνατότητα να αποχωρήσει ως πρώτος σκόρερ του τουρνουά.
Ο Μαλίκ Νιούμαν μετράει 22.7 πόντους και 54.2 στα σουτ τριών πόντων, στα τελευταία επτά ματς. Από τότε δηλαδή που άπλωσε το χέρι του, έπιασε εκείνο του Κάνσας και το… τράβηξε μέχρι το Final Four. O δεύτερος λογίζεται ως ένας αθλητής που μπορεί να αναδειχθεί ως το «επόμενο μεγάλο ταλέντο». Με έναν αστερίσκο…
Ο Ουντόκα Αζουμπούκε αποτελεί ένα ισχυρό φόβητρο στην άμυνα, έχει επιθετικό ταλέντο, αλλά αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα με τη φθορά των φάουλ. Στα δύο τελευταία παιχνίδια του Κάνσας έχει αποβληθεί συμπληρώνοντας πέντε φάουλ.
Η αλήθεια είναι πως ο Αζουμπούκε θα έχει και έναν παραπάνω λόγο για να κάνει τα ματς της ζωής του. Η μητέρα του, Φλόρενς θα ταξιδέψει από τη Νιγηρία στο Σαν Αντόνιο, για να τον παρακολουθήσει για πρώτη φορά από κοντά να παίζει μπάσκετ! Το NCAA δεν μένει με χέρια σταυρωμένα. Ουσιαστικά χορηγεί τα ταξίδια των οικογενειών των παικτών του. Και με το παραπάνω. Για τα ματς των ημιτελικών υπάρχει ένα κονδύλι 3.000 δολαρίων. Το οποίο αυξάνεται στις 4.000 δολάρια για τον τελικό!
Για την Φλόρενς Αζουμπούκε απαιτήθηκε και η συντονισμένη προσπάθεια του αμερικανού κράτους, αφού η μαμά του σέντερ του Κάνσας έπρεπε να εκδώσει διαβατήριο και να αποκτήσει και βίζα εισόδου στις ΗΠΑ.
Ο Τζέι Ράιτ «τρέχει» το πρόγραμμα του στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο από το 2001. Και πριν από δύο χρόνια, στο Final Four του γειτονικού στο Σαν Αντόνιο, Χιούστον, απέδειξε πως ένας τίτλος μπορεί να έρθει και με το απαραίτητο στυλ. Βλέπετε, εκείνη η τάξη του Βιλανόβα κέρδιζε κάθε παιχνίδι με διαφορά 21 πόντων (σε μέσο όρο). Άλλο ένα… ψέμα των αριθμών, καθώς στον τελικό απαιτήθηκε ένα απίθανο τρίποντο σε «νεκρό» χρόνο, προκειμένου ο Ράιτ και η ομάδα του να λάβουν την ευλογία της κατάκτησης του τίτλου. Και κάτι ακόμη: στην πορεία του προς το Final Four είχαν αποκλείσει το Κάνσας….
Ο πρώτος ημιτελικός ανάμεσα στο Λογιόλα και το Μίσιγκαν θα ξεκινήσει στη 1.10 τα ξημερώματα της Κυριακής (1/4) και ο δεύτερος, όπου το Κάνσας θα αντιμετωπίσει το Βιλανόβα στις 3:50.
Battle for the 🏆 begins tonight in San Antonio. #FinalFour
Who moves on to Monday's #NationalChampionship? pic.twitter.com/Xz9boUt59D
— NCAA March Madness (@MarchMadnessMBB) March 31, 2018