«Είναι πιο εύκολο να παίζεις». Ο Ντίνο Ράτζα ξεκίνησε την ομιλία του για την εισαγωγή στο Hall Of Fame με αυτήν την ατάκα.
Λίγα λεπτά αργότερα, αποδείχτηκε πως είχε δίκιο. Ο Ράτζα αποκάλυψε πως έκλαιγε για 10 ημέρες, μόλις έμαθε για την τιμή που του έγινε! Κάτι που ο ίδιος δεν γνώριζε, αφού αποτέλεσε πρωτοβουλία φίλων και παλιών συμπαικτών του.
Ο Κροάτης σέντερ, ο οποίος φορούσε μία γραβάτα στα καρέ χρώματα της Κροατίας, είχε μία ατελείωτη λίστα ανθρώπων και ομάδων, τους οποίους ήθελε να ευχαριστήσει.
«Κόμπιασε» σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη αφορούσε τον Ντράζεν Πέτροβιτς.
«Θα πρέπει να είναι τόσο χαρούμενος αυτή τη στιγμή σε ένα καλύτερο μέρος», είπε ο Ράτζα. Το αυθόρμητο χειροκρότημα του κοινού τον βοήθησε να προχωρήσει.
Η δεύτερη στιγμή ήρθε όταν ο 51χρονος αναφέρθηκε στην οικογένειά του. Δάκρυσε. Και βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία για να απολογηθεί: «Δεν ήμουν σχεδόν ποτέ στο σπίτι. Και όταν ήμουν μιλούσα για το μπάσκετ. Η μητέρα μου θα πρέπει να χορεύει κάπου εκεί ψηλά. Και ο πατέρας μου θα είναι χαρούμενος. Το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, όμως, είναι εδώ. Οι γιοί μου και η γυναίκα μου. Ημουν σκληρός απέναντί σας (σ.σ.: για τα παιδιά του), αλλά είναι για το καλό σας. Ολοι οι συμπαίκτες μου με έκαναν καλύτερο παίκτη, η σύζυγός μου με έκανε καλύτερο άνδρα».
Ο Ράτζα αναφέρθηκε και σε δύο «αδέλφια» του. Στον Τόνι Κούκοτς, με τον οποίο αγωνίστηκε μαζί σε διάφορες ομάδες, αλλά και στον Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο οποίος βρίσκονταν στη Μασαχουσέτη.
Αναφορά έγινε σε όλες τις ομάδες της καριέρας του, ανάμεσά τους ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, αλλά και στους προπονητές του και πρώην συμπαίκτες του (Πάσπαλι, Περάσοβιτς, Ντίβατς Κόμαζετς και άλλους), με τους οποίους «ήμασταν κυρίαρχοι στο ευρωπαϊκό και όχι μόνο μπάσκετ».
