H κουβέντα απαιτεί μπόλικο χρόνο. Το (αιώνιο) ερώτημα δεν διαθέτει ακριβώς (και) σωστή απάντηση.
Για τον καθένα, ο πολυτιμότερος διαφέρει. Ελάχιστες φορές θα συμφωνήσουν όλοι.
Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν διαφέρουν μόνο οι απόψεις. Αλλάζουν και τα κριτήρια.
Κάποτε, ως MVP ορίζονταν εκείνος που όχι μόνο διάγει μία σεζόν επικών προδιαγραφών, αλλά μέσα από αυτή, η ομάδα του ωφελείται. Γίνεται καλύτερη. Πάντα σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη σεζόν.Και φυσικά το υποθετικό ερώτημα τι θα συμβεί αν τον αφαιρέσεις από το ρόστερ της. Για να δώσουμε ένα απλό παράδειγμα, αν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε τη φετινή σεζόν του, αλλά οι Μπακς από 6οι πέρσι, τερμάτιζαν στην πρώτη τριάδα της Ανατολής (ή και ψηλότερα), τότε ο «Κούνμπο» θα μπορούσε να βρίσκεται ανάμεσα στους υποψήφιους MVP.
Πάρτε για παράδειγμα τον δύο φορές MVP, Στεφ Κάρι. Τόσο τη σεζόν 2015-2016, όσο και την προηγούμενη, το Γκόλντεν Στέιτ λάμβανε το Νο1 σε ολόκληρο το ΝΒΑ. Και εκείνος λάμβανε το… δισκοπότηρό του.
Πριν από τον Κάρι ήταν ο Κέβιν Ντουράντ. Η ομάδα του, η Οκλαχόμα βρέθηκε στο Νο2 της Δύσης. Πίσω από τους Σπερς. Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς κέρδισε δύο διαδοχικά βραβεία: ήταν στο Νο1 του ΝΒΑ τη σεζόν 2012-2013 με το Μαϊάμι και στο Νο4 τη σεζόν 2011-2012, ξανά με τους Χιτ. Πίσω από αυτόν ήταν ο Ντέρικ Ρόουζ. Ο καλύτερος παίκτης της καλύτερης ομάδας στην Ανατολή και σε ολόκληρο το ΝΒΑ, των Μπουλς. Ας μην μακρηγορήσουμε άλλο.
Στις παραπάνω αράδες… ξέφτισε η λατρευτή στους Αμερικανούς φράση πως «ο πρώτος είναι τα πάντα και ο δεύτερος τίποτα».
Η επιλογή ορισμένων MVP δείχνει πως και ο δεύτερος μπορεί να έχει τα πάντα.
Πέρσι αποδείχτηκε πως και ο 6ος έχει δικαίωμα να κρατήσει το αγαλματάκι. Προσοχή, ο Ράσελ Ουέστμπρουκ έκανε μία χρόνια που όμοιά της δεν είχε επαναληφθεί για 50 χρόνια. Και όμως… Η Οκλαχόμα μπήκε, όμως, ως 6η στα πλέι οφ. Τη στιγμή που την αμέσως προηγούμενη σεζόν (με τον Κέβιν Ντουράντ στο ρόστερ) ήταν στο Νο3 της Δύσης.
Φέτος, τα πράγματα είναι πιο απλά. Απουσιάζει το απίθανο που πρόσθεσε πέρσι ο Ουέστμπρουκ. Υπάρχουν αθλητές που διανύουν μία καταπληκτική σεζόν και έχουν βελτιώσει σημαντικά τις ομάδες τους. Εμφανίζονται σχεδόν σε όλες τις στατιστικές υπηρεσίες. Και το σημαντικότερο: δεν δείχνουν διάθεση να σταματήσουν!
Η περίπτωση του ΤΖΕΪΜΣ ΧΑΡΝΤΕΝ
Τη φετινή σεζόν, το πρώτο όνομα στη… μαρκίζα είναι ο Τζέιμς Χάρντεν.
Ο MVP των αδικημένων! Είναι αλήθεια.
Πέρσι θα μπορούσε να είναι αυτός ο πολυτιμότερος. Τον άφησε δεύτερο (ίσως δίκαια) ο Ράσελ Ουέστμπρουκ. Πρόπερσι το ίδιο. Αντίκρισε τον Στεφ Κάρι να λαμβάνει την τιμή του καλύτερου.
Φέτος κάνει τα πάντα. Είναι ο πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ. Και σε σύνολο και σε μέσο όρο. Είναι πρώτος στις (αγαπημένες του) ελεύθερες βολές. Πρώτος σε εύστοχες ελεύθερες βολές. Πρώτος σε προσπάθειες τριών πόντων. Και πρώτος σε εύστοχα τρίποντα.
Θέλετε και άλλα; Αυτά τα νούμερα έφεραν τους Ρόκετς στην πρώτη θέση της Δύσης. Με ρεκόρ νικών και για πρώτη φορά στην ιστορία τους με παραπάνω από 60 νίκες! Και το κυριότερο, αποκαθήλωσε τη… νέμεσις του, τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.
Τον Χάρντεν συνοδεύει και ένα σημαντικό εχέγγυο. Ενας προπονητής που ειδικεύεται στην ανάδειξη MVP.
O Μάικ Ντ’ Αντόνι, καλύτερος προπονητής για την προηγούμενη σεζόν, διαθέτει σημαντικό μερίδιο για εκείνα τα δύο αγαλματίδια που πήρε ο Στιβ Νας, 2005 και 2006, στο κοινό πέρασμά τους από το Φίνιξ.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, έχει αφήσει ελεύθερο τον βασικό πόιντ γκαρντ του να κατευθύνει το παιχνίδι της ομάδας του.
Η περίπτωση του ΛΕΜΠΡΟΝ ΤΖΕΪΜΣ
Το βραβείο δεν του είναι άγνωστο. Το έχει πάρει στα χέρια του το 2009, το 2010, το 2012 και το 2013.
Σχεδόν κάθε χρονιά το όνομά του βρίσκεται επάνω στο τρόπαιο από την αρχή. Είναι και αυτό ένα σημαντικό κατόρθωμα, να διανύει μία MVP σεζόν, ακόμη και αν δεν του αποδοθεί ο τίτλος.
Τούτη η σεζόν είναι μία από αυτές. Ένα ντέζα βου από τα λίγα. Δεν είναι υπερβολή. Η παρουσία του στο Κλίβελαντ είναι σημαντική. Αν τον αφαιρέσεις από το ρόστερ, λαμβάνεις μία ομάδα μετριότητας.
Ηδη φέτος έχει συμπληρώσει 17 τριπλ νταμπλ, 7 λιγότερα από τον… μετρ του είδους, Ράσελ Ουέστμπρουκ. Για ένα μεγάλο διάστημα οι μέσοι όροι του 33χρονου ήταν πάνω από το όριο των… όριο των… 3D επιδόσεων! Χώρια που είναι πρώτος σε λεπτά συμμετοχής και σε εύστοχα σουτ. Και είναι έτοιμος, για πρώτη φορά στην καριέρα του να αγωνιστεί και στα 82 ματς της κανονική περιόδου!
Η περίπτωση του ΑΝΤΟΝΙ ΝΤΕΪΒΙΣ
Στην αρχή της σεζόν, ήταν μακριά από το κάδρο των υποψήφιων. Από τη στιγμή που ο ΝτεΜάρκους Καζενς τραυματίστηκε ο AD ανέλαβε δράση. Στη σεζόν μετράει 28.3 πόντους, 11.1 ριμπάουντ και 2.5 μπλοκ ανά αγώνα. Εχει μοναχά ένα… ψεγάδι. Η ομάδα του, η Πέλικανς, δεν έχουν εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στα πλέι οφ. Θα πρέπει να πολεμήσουν μέχρι το τέλος γι’ αυτό. Τούτη τη στιγμή τα καταφέρνουν οριακά.
Ενδεχομένως ο Ντέιβις να είχε μεγαλύτερες πιθανότητες για το βραβείο. Αν διέθετε μεγαλύτερη διάρκεια. Και δεν ήταν τόσο επιρρεπής στους τραυματισμούς.
Η περίπτωση του ΝΤΑΜΙΑΝ ΛΙΛΑΡΝΤ
Ο… αθόρυβος της παρέας. Μόνο που όταν βροντοφώναξε το όνομά του, μετά τη διακοπή για το All Star Game, τότε όλοι συνειδητοποίησαν πως «ναι! Ο Λίλαρντ μπορεί να είναι υποψήφιος».
Με 33.1 πόντους, 5.8 ασίστ, 4.1 ριμπάουντ και 1.3 κλεψίματα ανά αγώνα, μπορεί να στοιχειοθετήσει τον σκοπό του. Αν σε αυτό προσθέσουμε πως οι Μπλέιζερς (του) κατάφεραν να αποκολληθούν από τις υπόλοιπες ομάδες και να φτάσουν μέχρι την 3η θέση της Δύσης (πίσω από Χιούστον, Γκόλντεν Στέιτ), τότε καταλήγουμε πως ο Λίλαρντ θα λάβει αρκετές προτιμήσεις (ακόμη και για την 1η θέση) στην ψηφοφορία για τον MVP.
H περίπτωση των… ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ
Σε αυτή τη λίστα υπάρχουν μπόλικοι παίκτες. Μοιάζει με μία λίστα… παρηγοριάς. Σε αυτή θα τοποθετηθούν όσοι διανύουν μία παραγωγική χρονιά, αλλά γνωρίζουν πως δεν διαθέτουν καμία πραγματική ευκαιρία για να αναδειχθούν πολυτιμότεροι.
Ο Κέβιν Ντουράντ αν δεν τραυματίζονταν θα μπορούσε να είναι ανάμεσα στους εκλεκτούς. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετά το All Star Game (φυσιολογικά) έχει ρίξει τις επιδόσεις του. Μαζί του και οι Μιλγουόκι Μπακς. Ακόμη και ο Ράσελ Γουέστμπρουκ. Η περσινή απίθανη χρονιά του δεν μπορεί να επαναληφθεί. Φέτος είναι φανερή η διαφοροποίηση των αριθμών του, εξαιτίας της προσθήκης των Πολ Τζορτζ και Καρμέλο Αντονι. Χώρια του μέτριου ρεκόρ που κατέχουν οι Θάντερ.