Τον Αϊζάια Κάνααν τον μάθαμε στην Euroleague και φυσικά ήρθε στην επικαιρότητα καθώς ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτησή του.
Ξέρουμε ότι ο Κάνααν είναι ένας εκπληκτικός σουτέρ, ικανός σκόρερ αλλά και όσα περιγράψαμε στην ανάλυσή του. Τι δε ξέρουμε; Ότι σε νεαρή ηλικία (14 ετών συγκεκριμένα) αντιμετώπισε το θάνατο! Τον είδε να πλησιάζει και να τον απειλεί σε μια τρομακτική εμπειρία.
Όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο βρέθηκε εγκλωβισμένος σε μια εκκλησία μαζί με τη γιαγιά του, κατά τη διάρκεια του τυφώνα «Κατρίνα». Η στάθμη του νερού από την πλημμύρα ανέβαινε συνεχώς και το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι η γιαγιά του δεν ήξερε κολύμπι!
«Είδα τη ζωή μου να αναβοσβήνει τότε» είπε αρκετά χρόνια αργότερα ο Κάνααν. «Ήταν να ζήσω ή να πεθάνω. Έχω δει ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί, οπότε τώρα επιμένω να βλέπω θετικά τη ζωή και να σκέφτομαι πόσο καλύτερο μπορώ να κάνω κάτι».
Το καλό είναι ότι το νερό σταμάτησε να ανεβαίνει πριν απειλήσει τον Κάνααν και τη γιαγιά του. Προηγουμένως, όμως, το σπίτι τους είχε καταστραφεί ολοσχερώς.
Μετά απ’ εκείνη την τραγωδία ο Κάνααν πέρασε αρκετό χρόνο στην εκκλησία. Θεώρησε ότι ο Θεός τον είχε βοηθήσει να αποφύγει το θάνατο. Όπως και η γιαγιά του. Πήγαινε λοιπόν στην ίδια εκκλησία, εκεί όπου ο θάνατος του είχε ανοιγοκλείσει το μάτι. Έψαλλε στην εκκλησία πολύ συχνά και στη συνέχεια έφυγε με τη μητέρα του για την Ατλάντα, αλλά μετά από λίγους μήνες επέστρεψε.
Ο λόγος; Ήθελε να βοηθήσει τη γιαγιά του να ξαναχτίσει το σπίτι της. Θεωρούσε ότι ήταν υποχρέωσή του. Ήταν εκεί λοιπόν, πάντα ευγνωμονώντας τον Θεό, για να προσφέρει στη γιαγιά του, στο συνάνθρωπο. Και λάβετε υπόψη, όπως είπαμε στην αρχή ότι ήταν ένα παιδί του Γυμνασίου ακόμα και πέρασε αυτή την τρομακτική εμπειρία.
Στη συνέχεια στο Μάρεϊ Στέιτ όπου ο Κάνααν ήταν σούπερ σταρ, σε ένα μικρό σχολείο, έδειξε τη συμπεριφορά του και την κοινωνικότητά του. Παρότι οι παίκτες- ειδικά οι σταρ- αποφεύγουν την επαφή με τους άλλους συμφοιτητές στην Πανεπιστημιούπολη, ο Κάνααν έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Περπατούσε κάθε μέρα, χαιρετούσε τους πάντες και δεν αισθανόταν την παραμικρή πίεση. Και μάλιστα ήταν πρώτος και καλύτερος στην τάξη του, συμμετείχε στο μάθημα σηκώνοντας συχνά το χέρι του για να διατυπώσει ερώτηση.
«Ας λένε ότι είμαι σταρ, δεν το βλέπω καθόλου έτσι» είχε πει ο Κάνααν που όπως αποκάλυψε, μετά την αγωνία που έζησε με τον τυφώνα «Κατρίνα» ζωγράφιζε για λίγο αλλά ως εκεί.