Κακή ήττα ήταν αυτή που υπέστη ο Άρης από την Κλουζ καθώς μιλάμε για απώλεια στην έδρα σου από ανταγωνιστική ομάδα που επίσης στοχεύει (και μπορεί) να προκριθεί στην επόμενη φάση του EuroCup.
Υπάρχει βεβαίως το μεγάλο ελαφρυντικό των τριών απουσιών. Έλειπε ο πιο σταθερός σκόρερ ως τώρα (Τολιόπουλος), έλειπε ένας από τους λίγους καλούς σουτέρ που διαθέτει φέτος η ομάδα του Καστρίτη και μοναδικός ψηλός με μακρινό σουτ, ικανός να τραβάει εκτός ρακέτας τους αντίπαλους ψηλούς (Μπλούμπεργκς). Και βεβαίως έλειπε ο Σλαφτσάκης ένας παίκτης που κάνει ανεκτίμητη βρώμικη δουλειά και που στο χθεσινό (1/11) ματς έλειψε.
Έστω ο Τολιόπουλος να αγωνιζόταν πιστεύω οι κιτρινόμαυροι δεν έχαναν από τους Ρουμάνους που έχουν υπερδιπλάσιο μπάτζετ.
Το θετικό είναι οτι o Άρης, αν και αποδεκατισμένος, κατάφερε να «αγγίξει» τη νίκη, δείχνοντας πως σαν ομάδα είναι στιβαρή διατηρώντας τη συνοχή του, τουλάχιστον στο αμυντικό κομμάτι όπου ήταν και πάλι εξαιρετικός.
Από εκεί και πέρα όμως παίκτες που περίμενες να βγουν μπροστά και να κάνουν έστω λίγο περισσότερα πράγματα ο καθένας ώστε να καλυφθούν τα κενά, δεν το έκαναν.
Και πρώτος πρώτος ο Γκάλινατ. Δεδομένα ο Αμερικανός έχει επιθετικό ταλέντο, δεν έχει όμως σταθερότητα και εκεί που δείχνει να έχει βρει ρυθμό, εκεί χάνεται και μάλιστα για πολύ ώρα κατά τη διάρκεια ενός ματς. Επίσης πρέπει ο Καστρίτης να του βάλει κάποιο «φρένο» στις προσπάθειες… πλημμύρα που παίρνει.
Το παιχνίδι με την Κλουζ ήταν μια καλή ευκαιρία για τον Μάρκους Καρ να βγει μπροστά, ούτε τώρα όμως ο Αμερικανός άρπαξε την ευκαιρία, έχοντας 0/11 σουτ! Δυστυχώς δεν δείχνει γενικότερα ικανότητα σε κάτι, εκτός ίσως από την άμυνα. Ούτε στο σκοράρισμα, ούτε να διαθέτει κάποιο σουτ, έστω στατιστικό, ούτε και στη δημιουργία. Λάθη δεν κάνει πολλά, αλλά παίρνει πολλές λανθασμένες αποφάσεις.
Ο Άρης που παλεύει ακόμη και με μισή ομάδα, η διαχείριση και εκείνοι που δεν βγήκαν μπροστά
Από εκεί και πέρα ούτε ο Λευτέρης Μποχωρίδης βγήκε μπροστά το συγκεκριμένο παιχνίδι, ούτε και κάποιος άλλος να κάνει το κάτι παραπάνω.
Εκείνος που αξίζει θετικής αναφοράς είναι ο Δημήτρης Κατσίβελης που πρόσθεσε ένα ακόμη καλό παιχνίδι στο ενεργητικό του και δείχνει να σταθεροποιείται. Εκμεταλλεύεται σωστά το ύψος που διαθέτει για τη θέση του και πηγαίνοντας μέσα στο καλάθι εκμαιεύει τα φάουλ και γενικά παίρνει επιθετικές πρωτοβουλίες χωρίς το σκοράρισμα να είναι το φόρτε του.
Επίσης κόντρα στους Ρουμάνους ο Γιάννης Καστρίτης δεν έκανε την καλύτερη διαχείριση, εν αντιθέσει με τα περισσότερα ματς που χειρίζεται πολύ καλά τα περιορισμένων δυνατοτήτων ρόστερ του. Ο Έλληνας τεχνικός έκανε «κατάχρηση» του Καρ (σχεδόν 28 λεπτά) στον οποίο δεν έβγαινε τίποτα, ενώ «ξέχασε» για μεγάλο διάστημα τον Μπάνκστον, την στιγμή που ο Σοούζα δεν ήταν αποτελεσματικός ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση.
Σίγουρα ο Μπάνκστον δεν είναι «φόβητρο» κάτω απο τα καλάθια ούτε διαθέτει όγκο, όμως με την αθλητικότητά του μπορούσε τουλάχιστον να δημιουργήσει κάποια φθορά στους αντίπαλους ψηλούς και να δώσει επιθετικές λύσεις.
Χαρακτηριστικό ακόμη είναι και ένα διάστημα στο κακό δεύτερο δεκάλεπτο, στο οποίο ο Καστρίτης χρησιμοποίησε μαζί στην ίδια πεντάδα και Φίλιο και Περσίδη, δύο παίκτες που δεν έχουν ρυθμό και ρόλο στην ομάδα μέχρι στιγμής.
Σε κάθε περίπτωση ο Άρης βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο και δεν χρειάζεται πανικός. Άλλωστε μιλάμε για μια ομάδα ορισμό του value for money, έστω κι αν από κάποιους παίκτες περιμέναμε περισσότερα. Απλά χάθηκε ευκαιρία για μια νίκη που θα τον έβαζε από νωρίς σε τροχιά πρόκρισης.