Ο Δημήτρης Ιτούδης δημόσια ζήτησε «συγγνώμη» για την τεχνική ποινή που δέχθηκε σε κρίσιμο σημείο και οι Ιταλοί παρέδωσαν μαθήματα.
Τόσο η συμπεριφορά που έδειξε ο κόουτς Ιτούδης όσο και η αντίστοιχη των Ιταλών φιλάθλων μας δείχνουν ένα δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Στην ουσία είναι μονόδρομος. Ο πολιτισμός και η ειλικρίνεια μα κυρίως ο τρόπος που διαχειρίζεσαι μια κατάσταση αποτελούν «φάρο».
Λίγο μετά το τέλος του αγώνα, με τους σφυγμούς να έχουν φτάσει στο απόλυτο, ο Δημήτρης Ιτούδης μέσα σε όλα απολογήθηκε ΔΗΜΟΣΙΩΣ για την τεχνική ποινή που δέχθηκε: «Ήταν λάθος μου και ζητώ συγγνώμη. Ήταν σαφές πως η μπάλα ήταν δική μας αλλά δεν έπρεπε να δεχτώ τεχνική ποινή. Δεν παίζουμε μόνοι μας, δε θα μας πουν οι αντίπαλοι τι ωραία που ήρθατε εδώ, περάστε» είπε χαρακτηριστικά.
Θα μπορούσε να μην έχει πει κουβέντα. Είχε νικήσει και σε τελική ανάλυση ο ίδιος έχει χτίσει ένα μεγάλο όνομα. Η δημόσια παραδοχή ενός λάθους δεν είναι απλώς χαρακτηριστικό της νοοτροπίας και της προσωπικότητάς του, αλλά και ένας δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Ακόμα και σε «ασφαλείς συνθήκες» (έχει νικήσει ο άνθρωπος») ανίχνευσε το λάθος στη συμπεριφορά του κι απολογήθηκε. Φανταστείτε πόσο σημαντικό είναι αυτό για την ομάδα, όταν βλέπει τον ίδιο τον προπονητή να κάνει κάτι τέτοιο. Να μη φοβάται ΔΗΜΟΣΙΩΣ να αναλάβει ευθύνη και μάλιστα μετά από νίκη!
Την ίδια στιγμή χειροκροτήσαμε το υπέροχο ιταλικό κοινό, που δημιούργησε θερμή κι ενθουσιώδη ατμόσφαιρα, έχοντας ως επίκεντρο να ενθαρρύνει την αγαπημένη του ομάδα χωρίς να βγάλει μίσος για τον αντίπαλο.
Φοβάμαι ότι ειδικά στα κρίσιμα ματς στην Ελλάδα, οι περισσότεροι πάνε στο γήπεδο επειδή μισούν τον αντίπαλο και θέλουν να τον δουν να «κατατροπώνεται» και όχι επειδή θέλουν να δουν την ομάδα τους να νικά.
Χειροκρότησαν την Εθνική Ελλάδας, αποθέωσαν τον Αντετοκούνμπο και έβγαλαν φωτογραφίες μαζί του όπως και με τον Ιτούδη και τους άλλους παίκτες και παραδέχθηκαν την ανωτερότητά της. Χαρίζοντας, όμως και το πιο ζεστό χειροκρότημα στη δική τους ομάδα για την προσπάθειά της.
Έτσι δεν πρέπει να γίνεται; Αλλά ξέχασα, αυτοί είναι «ξενέρωτοι».
