Ο Νίκος Γκάλης και η κοινωνία του μίσους

Ο Νίκος Γκάλης έγινε γκράφιτι και κάποιοι έσπευσαν να το αμαυρώσουν. Αλλά και να αναφέρουν το όνομα νεκρού. Το θέμα είναι σοβαρότερο...
Ο Νίκος Γκάλης και η κοινωνία του μίσους

O Νίκος Γκάλης δεν είναι μόνο ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων καθώς η γενιά μου μ’ εκείνον μεγάλωσε. Είναι κάτι πολύ σημαντικότερο… Είναι εκείνος που έκανε το μπάσκετ εθνικό μας σπορ. Που γέμισε τα γήπεδα με παιδιά. Που κάναμε ουρές (όπως αυτές που γίνονταν τώρα με τον Γιάννη) για να τον δούμε- απλά- όταν κατέβαινε στην Αθήνα, την δεκαετία του ’80. Δεν είναι όμως, αυτό το θέμα μου.

Τα μαντάτα μας τα διαβάσατε, προφανώς. Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς σκέφτονταν όσοι έκαναν αυτή την πράξη στο γκράφιτι που απεικόνιζε τον Γκάλη. Αλλωστε δεν μπορείς να την ερμηνεύσεις με τίποτα. Οσο κι αν το σκεφτείς. Αλήθεια, για ποιο λόγο θα πήγαινες να καταστρέψεις και να ασεβήσεις (κυρίως) επάνω στην απεικόνιση ενός αθλητή;

Αθλητής είναι… Χαρά μοίραζε. Καλάθια έβαζε ο Νίκος Γκάλης… Τα παιδιά και τους μεγάλους χαρούμενα έκανε. Και μάλιστα οδήγησε και κόσμο στα γήπεδα είτε ενεργά, είτε ως θεατές.

Δεν ήταν στην ομάδα σου;

Και τι έγινε; Ηταν λόγος αυτός προκειμένου να καταστρέψεις και κυρίως να αναφέρεις, ειρωνικά, το όνομα της πρώτης συζύγου του που έχει σκοτωθεί σε τροχαίο;

Δεν είναι αλητεία; Του αισχίστου είδους.

Ο Νίκος Γκάλης και η βρωμιά

Ομως, ειλικρινά, τι διαφορετικό είδαμε σ’ αυτή την πράξη απ’ αυτά που αντιμετωπίζουμε καθημερινά; Μια κοινωνία μίσους. Μια κοινωνία που σε ένα μεγάλο ποσοστό της αδυνατεί να χαρεί. Λες και το αποφεύγει…

Με γήπεδα να… δονούνται από βρισιές για νεκρούς! Με προσωπικότητες να διασύρονται και με χαρακτήρες να «δολοφονούνται» μέσα από τα social media. Με τις… μητέρες, τις γυναίκες και τις οικογένειες να έχουν την τιμητική τους στα περισσότερα γήπεδα στην Ελλάδα.

Μίσος, άρνηση, ισοπέδωση, απαξίωση… Σεβασμός μηδέν. Να μην το έχεις σε… τίποτα να βρίσεις, να ειρωνευτείς, να προσβάλλεις νεκρούς!

Να μην δέχεσαι τίποτα και να θεωρείς ότι αποκτάς ύπαρξη, οντότητα με τέτοια πράγματα. Σε μια κοινωνία που το ένα της ποσοστό έχει μάθει να μισεί και το άλλο να ανέχεται. Να είναι παθητικός δέκτης…

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram

 

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Ο Νίκος Γκάλης και η κοινωνία του μίσους», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για περισσότερα σχετικά άρθρα επιλέξτε παρακάτω.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Νίκος Μπουρλάκης

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1989 δημοσιεύτηκε το πρώτο του κείμενο στο «7ήμερο του μπάσκετ» κι ακολούθησε μια μακρά διαδρομή σε «Φως των Σπορ», «Αθλητική Ηχώ», «Goal News» και από το 2017 στο «Sportime». Έχει εργαστεί σε ιστοσελίδες ως σχολιογράφος (sentragoal.gr, basketblog.gr μεταξύ άλλων), στα περιοδικά μπάσκετ «Τρίποντο» και «All Star Basket», στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Sentra 103,3» και «AlphaSport» όπως και ως υπεύθυνος Τύπου σε ομάδες της Basket League αλλά και στον ΕΣΑΚΕ. Επίσης εργάστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ενώ επί σειρά ετών ήταν καθηγητής στο New York College, στο ΙΕΚ Ομηρος και στο City Unity College