Μέχρι και πριν λίγα χρόνια το μοντέλο της ομάδας που value for money» που λάνσαρε η Ολυμπιακός ήταν εντυπωσιακό και άκρως επιτυχημένο. Δηλαδή μιας ομάδας που παρότι ξοδεύει λιγότερα από τους ανταγωνιστές της μέσα στο παρκέ αποδεικνύεται πολύ πιο αποτελεσματική από αυτούς.
Πλέον όμως τα δεδομένα στο παγκόσμιο μπάσκετ έχουν αλλάξει και αυτό το μοντέλο δύσκολα μπορεί να βρει εφαρμογή. Ο Ολυμπιακός πλέον δεν έχει ούτε Σπανούλη και Πρίντεζη για ηγέτες ούτε και ξένους όπως ο Χάινς ή ο Έισι Λο που με έπαιρναν λίγα χρήματα αλλά έκαναν μεγάλη διαφορά.
Επιπλέον ο Ολυμπιακός απώλεσε και τον Βεζένκοφ, ενώ δεν χειρίστηκε καλά -όπως αποδεικνύεται- το θέμα Σλούκα, με τον Έλληνα γκαρντ να καταλήγει τελικά στον Παναθηναϊκό και τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια για τους ερυθρόλευκους.
Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Ο Ολυμπιακός έκλεισε μια χρονιά που δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις πλήρως αποτυχημένη. Κέρδισε δύο τίτλους (Κύπελλο και Σούπερ Καπ), πήγε για 3η σερί χρονιά στο final-4 της Ευρωλίγκας (σπάζοντας την έδρα της Μπαρτσελόνα) και στους τελικούς της Basket League έχασε στον 5ο και τελευταίο τελικό και μάλιστα στο σουτ. Πάνω από όλα η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα και καλό μπάσκετ έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα και όταν έχανε, έχανε δύσκολα.
Κακά τα ψέματα όμως όταν ο μεγάλος αντίπαλός σου, ο οποίος ενώ χτίζει νέα ομάδα κερδίζει άμεσα και πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα, είναι μοιραίο να σε επηρεάζει αρνητικά. Είναι αναμενόμενο να μεγεθύνει την αίσθηση της αποτυχίας σου.
Γενικότερα ο Ολυμπιακός από winner που ήταν τα προηγούμενα χρόνια κινδυνεύει να γίνει loser. Κάποτε παιχνίδια όπως ο 5ος τελικός που έφτασε να κρίνεται στο σουτ του Γκος, θα τα κέρδιζε. Τώρα ακόμη κι αν τα γυρίζει δεν έχει την ικανότητα να ολοκληρώνει την προσπάθεια. Το σουτ πλέον πάει συνήθως έξω. Δεν γίνεται μια ζωή να κάνεις υπερβάσεις. Δεν γίνεται συνεχώς ο «φτωχότερος» να κερδίζει τον πλουσιότερο. Είπαμε Σπανούλης και Πρίντεζης δεν υπάρχουν πλέον. Ούτε καν… Σλούκας.
Κάτι ανάλογο συνέβη και στο Final-4 με τη Ρεάλ. Ενώ γύρισε το παιχνίδι κάπου στους 8 πόντους, τελικά έμεινε στην προσπάθεια. Υπερίσχυσε η ποιότητα και το μπάτζετ της βασίλισσας, η οποία στον τελικό έχασε από μια ομάδα που είχε το 2ο μεγαλύτερο μπάτζετ της διοργάνωσης. Τον Παναθηναϊκό.
Ο Ολυμπιακός έχει πλέον ποσοστό επιτυχίας στα F-4, 3/13. Παράλληλα έχασε και τα πρωτεία στην Ελλάδα. Ναι υπάρχει ένα ελαφρυντικό με τους τραυματισμούς, όμως αν κάποιος σταθεί εκεί θα χάσει την ουσία. Γιατί αν ο Ολυμπιακός είχε το ανάλογο βάθος και ποιότητα δεν θα στεκόταν τόσο στην απουσία του Μουσταφά Φαλ.
Κι άντε στην Ελλάδα ο αντίπαλος που έχει επί της ουσίας για το πρωτάθλημα είναι ένας και ίσως μπορεί τα επόμενα να του «κλέψει» κάποιον τίτλο. Στην ευρωλίγκα όμως τα πράγματα θα δυσκολεύουν όσο περνάνε τα χρόνια. Μην ξεχνάμε οτι είναι πιθανό να μπει ομάδα από την Αραβία όπως φημολογείται και να «σπρώξει» πολύ χρήμα. Επιπλέον κάποια στιγμή λογικά θα επιστρέψει και η ΤΣΣΚΑ Μόσχα η οποία σχεδόν πάντα κατακτά το πλεονέκτημά έδρας στην κανονική περίοδο και σχεδόν πάντα βρίσκεται στο Final Four…
Συνεπώς όπως σας γράψαμε και στ0 Sportime ο Ολυμπιακός και ο Μπαρτζώκας πρέπει να αλλάξουν φιλοσοφία, και να πάνε σε μεγαλύτερη οικονομική επένδυση τα επόμενα χρόνια. Εφόσον βεβαίως υπάρχει η δυνατότητα και η διάθεση…