Ο Παναθηναϊκός φτιάχτηκε για να παίρνει τίτλους, ο Ολυμπιακός να τους χάνει

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια ιστορική ανατροπή. Θα μνημονεύεται για πάντα. Όπως γίνεται με αυτό το αντίστοιχο που είχε πετύχει η ΑΕΚ το 2002 πάλι απέναντι στον Ολυμπιακό. Από 0-2 νίκες, 3-2 και πρωτάθλημα. Βασικά φάνηκε να υπάρχει αποκατάσταση της μπασκετικής τάξης.

Οι πρώτοι δύο τελικοί τους ξεγέλασαν όλους. Ο Ολυμπιακός είχε βρει τον κουρασμένο Παναθηναϊκό και του πήρε δύο νίκες. Όταν όμως μια ομάδα είναι φτιαγμένη για τίτλους, στο τέλος θα τους βρει. Ο Παναθηναϊκός είναι γεμάτος προσωπικότητες. Σλούκας, Ναν, ο Αταμάν φυσικά. Ο Γκραντ, ο Χουάντσο, ο Μήτογλου, ο Παπαπέτρου.  Ε, στο τέλος θα κερδίσουν.

Αντίθετα, ο αντίπαλος έχει ρολίστες. Και τέλος. Κάνααν, Γκος. Μόνο ο Μιλουτίνοφ είναι πρώτης γραμμής προσωπικότητα. Ο Παπανικολάου είναι αρχηγός για να κρατά τις ισορροπίες. Μπασκετικά αν και το πάλεψε στον 5ο τελικό, ματς δεν μπορεί να πάρει. Το ίδιο και ο Πίτερς που έκανε το καλύτερο του ματς. Αλλά δεν είναι ηγέτης με τίποτα. Σίγουρα στοίχισε και η απουσία του Φαλ. Αλλά όταν προηγείται μια ομάδα 0-2, δεν μπορεί να το χάνει.

Ο πέμπτος τελικός ήταν πολύ ωραίος μπασκετικά. Ο Ολυμπιακός το πάλεψε. Αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν ομάδα με προσωπικότητες. Όταν ο Ναν αστοχούσε, το πήρε πάνω του ο Σλούκας. Με 25 πόντους στο ημίχρονο. Ήταν μεγάλο του στοίχημα να κερδίσει τον Ολυμπιακό και τον Μπαρτζώκα. Φάνηκε από τις αντιδράσεις του. 

Τους τίτλους τους παίρνουν οι προσωπικότητες. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι τυχαία πρωταθλητής Ευρώπης και ο Ολυμπιακός τρίτος. Η μια ομάδα είναι σύνολο για τίτλους και η άλλη όχι. Είναι για να πηγαίνει στους τελικούς ή στο Final 4 της Euroleague. Αλλά μέχρι εκεί, για φέτος πάντα η σημείωση.