Ο Παναθηναϊκός έφερε τη σειρά με τη Μακάμπι στο 1-1, ωστόσο χρόνος για να πανηγυρισμούς δεν υπάρχει. Η σειρά μεταφέρεται πλέον για τα δύο επόμενα παιχνίδια (30/4 και 2/5) στο Βελιγράδι (στηνAleksandar Nikolic Hall) και εκεί η ομάδα του Εργκίν Αταμάν θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική.
Εικόνα όπως στο game 1 στο οποίοι οι Ισραηλινοί που δεν είναι δα και κάνα μεγαθήριο (ως ρόστερ, όχι ως ιστορία) ήλεγξαν τον ρυθμό στο μεγαλύτερο μέρος του 40λέπτου, απαγορεύεται.
Και όχι μόνο εικόνα όπως στο game 1 αλλά και στο game 2 Κι ας νίκησε ο Παναθηναϊκός με 15 πόντους διαφορά. Αυτό το παιχνίδι θα πρέπει να προβληματίσει περισσότερο το τριφύλλι και όχι το πρώτο που έχασε.
Σε ένα ματς χωρίς αύριο ο Παναθηναϊκός μπήκε νωθρός, δέχθηκε 28 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και γενικότερα για 15 λεπτά δεν πατούσε καλά. Αν σκεφτούμε ότι έπαιζε στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, ότι διαθέτει αρκετά μεγαλύτερο μπάτζετ από τη Μακάμπι, αλλά και ότι από την ομάδα του Κάτας έλειπε ο κορυφαίος παίκτης της ο Μπάλντγουιν (στο game 1 είχε 15π. και 7ασ. ενώ φέτος στη σεζόν σκοράρει 17,9π. και μοιράζει 4,9 ασίστ κατά μέσο όρο), αυτό δεν επιτρέπεται.
Εν συνεχεία βεβαίως η αντίδραση των πράσινων ήταν εντυπωσιακή και ήταν η ενδεδειγμένη. Το 33-11 του δεύτερου δεκαλέπτου και το 26-1 κάποια στιγμή έβαλαν τον Παναθηναϊκό σε θέση που οι περισσότεροι νόμιζαν οτι πλέον δεν υπάρχει γυρισμός για τη Μακάμπι.
Και όμως οι Ισραηλινοί «κοίμισαν» τους γηπεδούχους και από το -18 (64-46) εν ριπή οφθαλμού βρέθηκαν στο -3 (71-68) και παράλληλα να απειλούν με το 0-2 την ομάδα του Αταμάν. Ικανότητα που διαθέτουν βασιζόμενοι στην ευχέρεια που έχουν στο σκοράρισμα καθότι είναι 2η ομάδα σε ολόκληρη τη Euroleague σε μέσο όρο πόντων ανα ματς με 88.3 (88,6 έχει η Ρεάλ).
Το η Μακάμπι κατάφερε να επιστρέψει σε ένα ματς που δεν φαινόταν οτι μπορούσε να το κάνει και χωρίς τον Μπάλντγουιν πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι στον Παναθηναϊκό. Επίσης το τελικά η αντίπαλος των πράσινων δεν άντεξε στο τέλος έγκειται στο ότι δεν διαθέτει τόσο βάθος και τέτοια ψυχραιμία σε έδρες όπως το ΟΑΚΑ.
Αν όμως αυτό το παιχνίδι ήταν έστω και στην ουδέτερη Σερβία ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό. Γι αυτό ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να χαλαρώνει στην άμυνα για τόσο μεγάλα διαστήματα. Οπως στα 15 λεπτά και από τα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου και μέχρι το -3 της Μακάμπι.
Επίσης το τριφύλλι πρέπει να προσέξει τα ριμπάουντ και ειδικά τα επιθετικά. Εκεί τον χτύπησε η ομάδα του Τελ Αβίν στο game 1 και παρά τα εξαιρετικά ποσοστά που είχε για περίπου 2,5-3 δεκάλεπτα τελικά ηττήθηκε. Στο δεύτερο ματς οι παίκτες του Αταμάν ήλεγξαν καλύτερα τα ριμπάουντ. Μην ξεχνάμε οτι οι Ισραηλινοί είναι πρώτοι σε όλη τη Euroleague στα επιθετικά ριμπάουντ (με 13,1 μέσο όρο) και 3η στα συνολικά με 35.9.
Το θετικό είναι ότι στην εξίσωση για τον Παναθηναϊκό μπήκε και ο Ιωάννης Παπαπέτρου που προσφέρει σε όλους τους τομείς και προσθέτει σκληράδα. Και τέτοιοι παίκτες, έστω κι αν δεν είναι «σταρ» είναι πολύ χρήσιμοι σε τέτοιες σειρές.
Από την άλλη στα δύο πρώτα ματς με των πλέι οφ βλέπουμε έναν Κέντρικ Ναν που δεν έχει την ίδια φρεσκάδα με αυτή που είχε στην κανονική περίοδο και θα ήταν καλό ο Αμερικανός σκόρερ να «ανέβει». Γιατί η Μακάμπι δεν είναι καλή στην άμυνα ως ομάδα. Έχει παίκτες αθλητικούς που παίζουν καλή άμυνα ατομικά, αλλά όχι ομαδικά όλοι μαζί. Γι αυτό το τριφύλλι πρέπει να τη χτυπήσει με όσο το δυνατόν περισσότερους σκόρερ.
Μετά το 1-1 ο Παναθηναϊκός παραμένει φαβορί καθώς η σειρά μεταφέρεται στο Βελιγράδι και όχι στο «καυτό» Γιαντ Ελιάου εκεί όπου θα είχαμε δύο παιχνίδια… αίμα και άμμο. Θέλει πάντως προσοχή, ειδικά στο 3ο ματς καθώς όποια ομάδα το πάρει θα πάρει γερό προβάδισμα για την πρόκριση. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να το πάρει…
ΥΓ: Καλά τα minda games και συνηθίζονται ανάμεσα στις ομάδες, αλλά μήπως αυτές οι δηλώσεις του Αταμάν είναι υπερβολικές; Καλή η σιγουριά για πρόκριση, αλλά όταν ο τρόπος που το λες δίνει έξτρα κίνητρο στον αντίπαλο ίσως να σου γυρίσει μπούμερανγκ.
