Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ανέλαβε την Μακάμπι Τελ Αβίβ σε μια εποχή που μόνο η καλύτερη δεν ήταν για την ομάδα.
Η Μακάμπι πελαγοδρομούσε στην Euroleague καθώς μετά την κατάκτηση του τροπαίου το 2014 ακολούθησε μια πολύ κακή πορεία.
Στο πρωτάθλημα του Ισραήλ είχε επιστρέψει στους τίτλους καθώς κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2018. Είχαν προηγηθεί τρία χρόνια στα οποία η Μακάμπι δεν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα στη χώρα της, κάτι εντελώς παράξενο.
Απλώς να υπενθυμίσουμε ότι η Μακάμπι είχε σερί πρωταθλήματα από το 1970 ως το 1992 ενώ η πρώτη που έσπασε την παντοκρατορία της ήταν η Χάποελ Γκαλίλ Ελιόν του Πίνι Γκέρσον το 1993.
Ακολούθησαν 14 σερί τίτλοι μέχρι να έρθει η Χολόν (2008) και να ξαναπάρει τον τίτλο. Από τότε άρχισαν κάποια θεματάκια: Έχασε το πρωτάθλημα τομ 2010 από την Γκιλμπόα/Γκαλίλ και το 2013 από την Χάιφα. Το 2015 και το 2017 το πήρε η Χάποελ Ιερουσαλήμ και το 2016 η Ρισόν.
Με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο η Μακάμπι κατέκτησε τρία σερί πρωταθλήματα (μεγαλώνοντας το σερί της στα 4) αλλά στην Ευρώπη τα πράγματα παραμένουν δύσκολα.
Μετά το ευρωπαϊκό της, το 2015 αποκλείστηκε από την Φενέρμπαχτσε (και εύκολα, με 3-0) στα πλέι οφ. Την επόμενη χρονιά αποκλείστηκε από την Regular Season και υποβιβάστηκε στο Eurocup για τη συνέχεια της σεζόν όπου και πάλι δεν έκανε τίποτα.
Το 2017 ήταν 14η, το 2018 ήταν 10η όπως και το 2019 (την πρώτη χρονιά του Σφαιρόπουλου). Το 2020 ήταν 5η αλλά το πρωτάθλημα δεν εξελίχθηκε λόγω κορονοϊού ενώ το 2021 ήταν 13η! Πλέι οφ ούτε για δείγμα ενώ παραμένουν αμφίβολα και για φέτος (είναι 12η).
Στο φετινό πρωτάθλημα Ισραήλ είναι 3η με ρεκόρ 9-6 ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε από την Χάποελ Τελ Αβίβ. Από την ίδια ομάδα είχε ηττηθεί στις 23 Ιανουαρίου για το πρωτάθλημα. Τα πράγματα δεν είναι καλά.
Και κάπως έτσι ήρθε το τέλος.
Ο Σφαιρόπουλος δεν είναι άμαθος στην πίεση! Το αντίθετο, την έχει ζήσει στην Ελλάδα στα μεγάλα ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό. Τέσσερα χρόνια ως πρώτος προπονητής στον πάγκο των Πειραιωτών δεν είναι λίγα.
Την έχει ζήσει και στην Euroleague αλλά η Μακάμπι να ξέρετε, είναι κάτι τελείως ξεχωριστό.
Πρόκειται για ένα περιβάλλον παράξενο, ιδιόμορφο και απίστευτα απαιτητικό. Σε βαθμό υπερβολής. Η Μακάμπι είναι κάτι πολύ σημαντικό για τη χώρα και οι οπαδοί της είναι ενθουσιώδεις, πιεστικοί και πολύ απαιτητικοί. Θεωρούν ότι η Μακάμπι είναι το κέντρο του κόσμου και απαγορεύονται οι ήττες. Ο Τύπος είναι επίσης σκληρός και υπερβολικός.
Το 2014 πριν κατακτήσει το ευρωπαϊκό, ο Ντέιβιντ Μπλατ ζούσε έναν εφιάλτη κάθε φορά που έμπαινε στο γήπεδο αφού τον αποδοκίμαζαν άγρια οι οπαδοί της Μακάμπι. Δεν τους άρεσαν τα αποτελέσματα.
Δύσκολα πέρασε ακόμα και ο Πίνι Γκέρσον αρκετές φορές. Ο Σφαιρόπουλος δε θα ξέφευγε από τον αγώνα παρά την αρχική αποθέωση.
Είναι αλήθεια ότι ο Έλληνας προπονητής, όταν ανέλαβε έδωσε μια ώθηση, ψυχολογική κι αγωνιστική στην Μακάμπι. Την σταθεροποίησε στα πρωταθλήματα Ισραήλ αλλά αυτά για την Μακάμπι δεν είναι αρκετά.
Οι έντονες αποδοκιμασίες μετά την ήττα από την Χάποελ, η προσπάθεια για «ντου» στα αποδυτήρια από τους οπαδούς, ο τσακωμός του Γουίλμπεκιν με φίλους της ομάδας, η φυγάδευση του Σφαιρόπουλου από άλλη πόρτα και τα βίντεο με τη διασκέδαση μέχρι πρωίας βασικών στελεχών (Νάναλι, Ρέινολντς κ.α) έφεραν το τέλος.