Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε για 2η φορά από τον Ολυμπιακό μέσα σε λίγες μέρες, όμως έχει αρκετά πράγματα ώστε να αισιοδοξεί για τη συνέχεια. Αλλά και για να διορθώσει. Η αντίδραση που έβγαλε ως ομάδα, αλλά και η ηγετική εμφάνιση που πραγματοποίησε ο Κώστας Σλούκας συγκαταλέγονται στα θετικά.
Ένα μας που κρίθηκε στην παράταση θα μπορούσε να το είχε κερδίσει και η ομάδα του Εργκίν Αταμάν. Είχε πολύ ανάγκη αυτή τη νίκη, κυρίως για ψυχολογικούς λόγους, την άγγιξε πολλές φορές, αλλά τελικά δεν την πήρε.
Το γεγονός όμως ότι ηττήθηκε στις λεπτομέρειες, δείχνει κάτι. Η βελτιωμένη εικόνα σε σχέση με το αποκαρδιωτικό πρόσωπο στον τελικό του Super Cup, είναι λόγος αισιοδοξίας. Ίσως οι περισσότεροι να μην περίμεναν τέτοια αντίδραση τόσο σύντομα. Και μάλιστα σαν ομάδα, έστω κι αν αρκετοί πράσινοι υστέρησαν αν κοιτάξει κανείς τα νούμερά τους.
Το δεύτερο σημείο αναφοράς είναι ο Κώστας Σλούκας. Στον 33χρονο γκαρντ έχει πέσει μεγάλο βάρος μετά την επιλογή του να αλλάξει στρατόπεδο «αιωνίων». Μπορεί να έχει μεγάλη στήριξη από τον κόσμο των πράσινων, όμως οι απαιτήσεις που υπάρχουν και από τη διοίκηση και από τον Αταμάν και από τους οπαδούς είναι οι μέγιστες. Όπως άλλωστε είναι και το ηγεμονικό συμβόλαιο π0υ έχει υπογράψει.
Γρήγορα όμως ο Σλούκας έδειξε ικανότητα να βγει μπροστά. Βλέποντας τους περισσότερους συμπαίκτες του να είτε να υστερούν, είτε γενικότερα να μην υπάρχει η απαιτούμενη χημεία ώστε να κάνει όσα έκανε στον Ολυμπιακό το πήρε… πάνω του.
Δεν δίστασε να πάει μόνος του κατά μέτωπο στην σκληρή άμυνα του Ολυμπιακού, να «εκβιάσει» προσπάθειες είτε με σουτ, είτε με μπασίματα και σε γενικές γραμμές δικαιώθηκε. ΟΚ υπάρχει και αυτό το αρνητικό των 7 λάθών στο παθητικό του, όμως στη συνέχεια της σεζόν λογικά θα λειτουργεί αλλιώς παίρνοντας λιγότερες προσπάθειες υπό τόσο δύσκολες προϋποθέσεις.
Το τρίτο στοιχείο είναι ο Μάριους Γκριγκόνις που πέρσι ήταν σκιά του εαυτού του στα περισσότερα ματς. Πιθανότατα βλέποντας τον ανταγωνισμό να μεγαλώνει για τη θέση του (Σλούκας, Βιλντόζα) βγήκε κι αυτός μπροστά, σουτάροντας με μια αυτοπεποίθηση που αν συνεχιστεί θα δώσει πολλές λύσεις στους πράσινους.
Ο τρίτος που έπαιξε στο επίπεδο που θέλει ο Παναθηναϊκός ήταν ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, κι αυτός όμως μέσα από ατομικές προσπάθειες περισσότερο.
Κι εδώ είναι η ευθύνη του Αταμάν. Να κάνει τους πράσινους να παίξουν πιο ομαδικά. Πιο καλό μπάσκετ. Να βρει ρόλους, αυτοματισμούς.
Επιπλέον καλείται να βάλει περισσότερους παίκτες στο ροτέισον γιατί αλλιώς δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει να πετύχει τους στόχους του. Και ειδικά στην Ευρωλίγκα που είναι ένας σκληρός «Μαραθώνιος». Ίσως αν αγωνίζονταν οι Μήτογλου και Παπαπέτρου τα πράγματα ίσως ήταν αλλιώς για το τριφύλλι. Και ειδικά ο πρώτος γιατί παρά το double double του Λεσόρ, οι περισσότερες μάχες με τον Μιλουτίνοπφ χάθηκαν από τον Γάλλο.
Ομως αν δει κανείς τον χρόνο συμμετοχής αρκετοί παίκτες από τη 12άδα, έπαιξαν από ελάχιστα έως καθόλου. Π. Καλαϊτζάκης, Μωραΐτης, Αντετοκούνμπο, Μαντζούκας, ενώ και ο Κάι Γκάι που αγωνίστηκε για 11:30 λεπτά έμεινε στο μηδέν.
Ο Τούρκος τεχνικός πρέπει να βρει ρόλους (σε άλλον μεγαλύτερο σε άλλον μικρότερο) ώστε ο Παναθηναϊκός πρέπει να αποδείξει ότι δεν έχει έλλειμμα ποιότητας, στο ρόστερ, μέχρι να αποκτηθεί και ένας ακόμη ποιοτικός φόργουορντ για τον οποίο υπάρχει ανάγκη.
Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός έβγαλε νεύρο και ένταση και η συνέχεια στη σεζόν για το μπάσκετ που θα παίξει, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.