Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο. Η ανάλυσή του, η κριτική του, ο σχολιασμός είναι σύνθετος και δυσκολότερος. Μερικά πράμα είναι απλά όπως. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από έναν σκόρερ και δεν μπορεί να το βλέπουμε εμείς και όχι ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Οι προπονητές πάντα ξέρουν καλύτερα. Αυτό που λέμε εμείς το έχουν συζητήσει πριν καν έρθει ως σκέψη στο δικό μας το κεφάλι. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση όμως παύει να είναι σύμπτωση. Ο Ολυμπιακός έχει… νεκρό διάστημα για 3ο διαδοχικό παιχνίδι στη Euroleague και μάλιστα με παρόμοιο τρόπο.
Αυτός δεν είναι άλλος από το «κόλλημα» στην επίθεση. Στο ΟΑΚΑ όλα πήγαν πρίμα, ή σχεδόν όλα. Από τη νίκη επί του Παναθηναϊκού όμως και μετά… κόλλησε η επίθεση των «ερυθρολεύκων». Το ότι γι΄ αυτό ευθύνονται οι τραυματισμοί και η έλλειψη φρεσκάδας δεν μοιάζει να αποτελεί μια πειστική δικαιολογία.
Για τον Ολυμπιακό του Μιλάνο που σημείωσε 53 πόντους, τι να πούμε. Η όποια ανάλυση ή συζήτηση για το συγκεκριμένο παιχνίδι επιθετικά, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Με την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 66-59 λιγότερο από πέντε λεπτά πριν από το τέλος. Θα πει κανείς πως το πρόβλημα ήταν οι 77 που δέχθηκε τελικά. Όμως το τελικό 68 προβληματίζει. Με άλλα λόγια, δύο πόντοι ήρθαν όλοι κι όλοι στο κρίσιμο κομμάτι της αναμέτρησης. Στη βαθμολογία βέβαια αυτά δεν φαίνονται.
Δεν φτάνει μόνο η άμυνα
Με την Παρτιζάν, αυτό το πρόβλημα έκανε ξανά την εμφάνισή του. Ο Κάνααν κλέβει την μπάλα από τον Αβράμοβιτς και σκοράρει για το 49-39 υπέρ του Ολυμπιακού. Το σκορ στην 3η περίοδο έφτασε στο 51-59. Η «ερυθρόλευκη» επίθεση «κόλλησε», παραλίγο να μη γυρίσει και το παιχνίδι.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έλεγε ξανά και ξανά πως η άμυνα θα είναι η λύση την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. «Θα είμαστε με πολλούς τρόπους καλύτεροι στην άμυνα». Εδώ πρέπει να καταθέσουμε δύο πράγματα. Το ένα έχει να κάνει με τα γεγονότα. Δύο ματς πήγαν ψηλά στο σκορ (ξέχωρα από την παράταση) και ο Ολυμπιακός τα πήρε. Δύο πήγαν χαμηλά, τα έχασε αμφότερα.
Το άλλο είναι αυτό που λένε οι Αμερικάνοι. «Η καλή άμυνα θα χάνει από την καλή επίθεση κάθε φορά». Θυμηθείτε τη φάση στην οποία ο Σμάιλαγκιτς κάνει το σκορ 79-82 υπέρ της Παρτιζάν. Είναι κλεισμένος στη γωνία, ο Φαλ είναι κολλημένος πάνω του, ο Γουόκαπ έχει «κλειδώσει» τον Πάντερ ο οποίος δεν μπορεί να πάρει πάσα κι όμως… σκοράρει ένα απίθανο τρίποντο.
Ο Ολυμπιακός δεν πήρε τον παίκτη που είπε ο Γουόκαπ
Επίθεση, λοιπόν. Τα μαθηματικά μπορεί να βγαίνουν. Λίγο παραπάνω πόντους από τους Πίτερς και Κάνααν. Πολλούς περισσότερους από τον Μιλουτίνοφ, κάποιους από τον Γκος. Δεν έχει άδικο να το σκέφτεται έτσι ο Μπαρτζώκας για όσα θα λείπουν από Βεζένκοφ και Σλούκα. Αλλά, το ζητούμενο είναι άλλο.
Το έλεγε ο Τόμας Γουόκαπ το καλοκαίρι. «Μας λείπει ο παίκτης που θα ξεκολλήσει το κάρο όταν η ομάδα θα είναι μπλοκαρισμένη». Αυτή η δήλωση έγινε όταν ήταν ήδη μέλη της ομάδας οι Γκος και Μιλουτίνοφ. Αυτός ο παίκτης δεν ήρθε. Να μπορεί να πάρει αυτόν τον ρόλο ο Γκος; Δύσκολα. Ο Κάνααν; Πρέπει να αλλάξει μυαλό. Με άλλα λόγια, αυτός ο σκόρερ, δεν υπάρχει.
Ο Ολυμπιακός δεν τον πήρε. Αυτό είναι το δεδομένο. Πλήρης εμπιστοσύνη στον κόουτς Μπαρτζώκα. Εξυπακούεται. Υπάρχει κι ένα ακόμα όμως δεδομένο. Ποτέ δεν είναι αργά για να βρει το κομμάτι που λείπει.
