Το πως μια χρονιά στη Euroleague μπορεί να αλλάξει με δυο μεταγραφές μεσούσης της περιόδου, ο Ολυμπιακός το έχει δείξει και παλαιότερα.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας γνωρίζει ότι η νίκη στη Βαλένθια είναι πολύ σημαντική. Πέραν του γεγονότος ότι οι Πειραιώτες αγγίζουν την εξάδα, μαρτυρά πώς δύο παίκτες μπορούν να αλλάξουν άρδην την αγωνιστική συμπεριφορά ολόκληρου του ρόστερ.
Μόουζες Ράιτ και Φίλιπ Πετρούσεφ ήρθαν ως συμπληρωματικές λύσεις. Μη γελιόμαστε. Τόσο ο Αμερικανός, αλλά και ο Σέρβος (όσο παικταράδες κι αν είναι) έδειχναν ότι ήρθαν για να βουλώσουν τρύπες. Τουλάχιστον σε πρώτη ανάγνωση.
Αν ο Σίκμα δεν αποδεικνυόταν εντελώς ασύμβατος με το πλάνο του Μπαρτζώκα και οι Φαλ-Μιλουτίνοφ δεν τραυματίζονταν τόσο συχνά, εγγυημένα, οι δύο αυτές συνθήκες δεν θα γίνονταν. Από τη στιγμή όμως που Αγγελόπουλοι και coach B συνειδητοποίησαν ότι έτσι χρονιά δεν βγαίνει, επέδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά και έφεραν παίκτες όχι με τον γνώμονα του εφήμερου, αλλά του μακρυπρόθεσμου.
Δεν είναι τυχαίο ότι με Ράιτ και Πετρούσεφ από τον Οκτώβριο, το ΣΕΦ θα αποτελούσε απόρθητο κάστρο. Χάθηκαν πολλές μάχες εντός έδρας, αλλά όχι κι ο πόλεμος για τα play-offs, ο οποίος συνεχίζεται.
Το 2/2 εκτός έδρας στις τελευταίες αγωνιστικές έχει αναστρέψει το κλίμα, αλλά και την ψυχολογία. Ο Ράιτ έχει βρει σαφή ρόλο, χτίζει συνεργασίες με τα γκαρντ και μας δείχνει ότι παίζει/σκοράρει ΚΑΙ με πλάτη στο καλάθι, κάτι που δεν έχει τόσο ο Φαλ.
Ο Πετρούσεφ, με το δικό του… κάτι σαν πεταχτάρι, προσφέρει πολύτιμους πόντους. Δεν είναι υπερβολή να χαρακτηριστεί και καταλύτης. Έχει το καλό αγωνιστικό θράσος και κουβαλάει στα κρίσιμα. Το έκανε και με Μπάγερν και με Βαλένθια κόντρα στην οποία η νίκη ήρθε με ψυχραιμία. Αμφότεροι έδειξαν τον δρόμο και ο Ολυμπιακός γίνεται πιο απρόβλεπτος στο παιχνίδι του, μιας και η front-line αποσυμπιέζει σημαντικά τα γκαρντ από το βάρος/ άγχος του σκοραρίσματος.
Ολυμπιακός: Το κάτι παραπάνω απ’τα γκαρντ που… αναμένεται
Επειδή τα πάντα στο μπάσκετ είναι μια αλυσίδα, το ρολάρισμα στο 4 και στο 5 θα οδηγήσει σε καλύτερες επιλογές στην επίθεση. Για παράδειγμα, απέναντι στους Βαλενθιάνους είδαμε πολλές φορές να δημιουργούνται εξαιρετικές προϋποθέσεις για σουτ. Οι γηπεδούχοι έπεφταν πάνω στους ψηλούς των ερυθρόλευκων κλείνοντας προς τα μέσα.
Μπορεί τα σουτ να μην μπήκαν (μόλις 5/20), αλλά κάποια στιγμή θα μπουν. Η επιθετική δύναμη του Ολυμπιακού ήταν και είναι πλέον, περισσότερο από ποτέ, η ρακέτα του. Τα μακρινά θα μπουν τη σωστή στιγμή, χωρίς να τελματώνουν την επίθεση.
Το έργο γυρνάει και η εξάδα ανοίγει διάπλατα. Αρκεί να ακολουθηθεί το παραπάνω πλάνο, το οποίο ήδη εφαρμόζεται από τον Γιώργο Μπαρτζώκα συν την εκπληκτική άμυνα, η οποία στραγγαλίζει ξανά τον αντίπαλο.