Οι περισσότεροι φίλοι της Euroleague ξέρουν πολλά για τον Τσαρλς Τζένκινς, τον Αμερικανό γκαρντ που βρίσκεται προ των πυλών του Ολυμπιακού…
Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασε στον Ερυθρό Αστέρα και πήρε και σέρβικο διαβατήριο. Επίσης έπαιξε στην Αρμάνι και στη Χίμκι. Πόσοι όμως ξέρουν ότι ο 31χρονος πλέον Τζένκινς ήταν θρύλος στο κολέγιο Hofstra στο NCAA; Αλλά και το μυστικό που κρύβεται πίσω από το νούμερο 22 που φοράει;
Ο Τζένκινς αποφοίτησε από το Hofstra ως πρώτος σκόρερ στην ιστορία του κολεγίου του με 2.513 πόντους. Και μάλιστα ήταν δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών στην Colonial Athletic Association πίσω μόνο από τον- μαντέψτε- μετέπειτα σούπερ σταρ του ΝΒΑ, Ντέιβιντ Ρόμπινσον.
Κατέκτησε τρεις φορές το βραβείο Haggerty. Δίνεται στον All-New York Metropolitan NCAA Division I παίκτη της χρονιάς. Μόνο ο Τζένκινς, ο Τζιμ ΜακΜίλαν του Κολούμπια (1968-1970) και ο μετέπειτα σούπερ σταρ του ΝΒΑ, Κρις Μάλιν του Σεντ Τζονς (1983-1985) κατέκτησαν τρεις φορές αυτό το βραβείο.
Έγινε ο πρώτος ενεργός παίκτης στην ιστορία του σχολείο του που είδε το νούμερο της φανέλας του να αποσύρεται από το Hofstra. Αυτό έγινε στον τελευταίο αγώνα της σεζόν 2010-2011!
Κι εδώ έρχεται μια άλλη ιστορία… Το νούμερο 22 που επιλέγει ο Τζένκινς κρύβει πίσω του κάτι πολύ δυσάρεστο. Το 2001, σε ηλικία 22 ετών, ο μεγαλύτερος αδερφός του είχε δολοφονηθεί. Ο Τσαρλς ήταν μόλις 12…
Από τότε ο Τζένκινς φορά το νούμερο 22. Και πάντα έλεγε το εξής, σύμφωνα με τον προπονητή του στο Hofstra, Τομ Πεκόρα. «Πως θα βοηθήσω τους γονείς μου; Πως θα βοηθήσω την ανιψιά μου; Είναι σπάνιο για ένα παιδί 22 ετών (σ.σ τόσο ήταν το 2011) να σκέφτεται έτσι.
Ο Τσαρλς Τζένκινς ήθελε να βγάλει λεφτά για να στείλει στην 11χρονη (τότε) ανιψιά του, Κεμόνι στο κολλέγιο όταν θα έφτανε η στιγμή. Ήταν η τελευταία σύνδεση που είχε με τον αδερφό του, Καρίμ.
Η Κεμόνι ήταν το κίνητρό του. Περνούσαν τον περισσότερο χρόνο μαζί. Εκείνη έβλεπε πολλούς αγώνες του Hofstra. Κι εκείνος την είχε μαζί του όταν του απονεμήθηκε τρεις φορές το βραβείο Haggerty.
«Όποτε μπορεί είναι εκεί να του συμπαρασταθεί» έλεγε η Κριστίν, μητέρα της Κεμόνι. «Ακόμα κι αν ο πατέρας της δεν είναι πια εδώ, ο Τσαρλς είναι η πατρική της φιγούρα».
Ο Τσαρλς, όταν μεγάλωσε η Κεμόνι της πήρε και κινητό τηλέφωνο για να μιλούν συχνότερα. Ασχολείται με το σχολείο της. Και για εκείνον ήταν μεγάλο κίνητρο να τον βλέπει να προοδεύει στο Πανεπιστήμιο ώστε να του μοιάσει στη συνέχεια.
Και όχι μόνο στο σχολείο… Θεωρείται και είναι σκληρός δουλευταράς και παίκτης πειθαρχημένος.