Είδηση δεν είναι όταν γράφεται ότι «ο Παναθηναϊκός δεν είναι μόνος του καθώς πολλοί οπαδοί επισκέφτηκαν το ΟΑΚΑ και στήριξαν την ομάδα»
Και κυριολεκτούμε. Η σχέση που έχει χτίσει στο μπάσκετ ο Παναθηναϊκός με τον κόσμο του είναι σπάνια. Δεν υπάρχει περίπτωση να ακουστεί το παραμικρό σε βάρος της ομάδας στο γήπεδο. Όλοι, ενωμένοι, για τον κοινό σκοπό. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Σε φυσιολογικές ή και αντίξοες συνθήκες.
Για να μην αερολογούμε: Την τελευταία φορά που όντως υπήρξε πρόβλημα στο ΟΑΚΑ, οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές. Συγκεκριμένα θα πρέπει να γυρίσουμε στο 1999. Οι πράσινοι δεν είχαν εδραιωθεί ακόμα στην κορυφή. Ο αποκλεισμός από την Φορτιτούντο Μπολόνια είχε προκαλέσει αποδοκιμασίες στο αεροδρόμιο κατά την επιστροφή (ξημερώματα) αλλά και στον επόμενο εντός έδρας αγώνα με τον Σπόρτιγκ στο ΟΑΚΑ.
Το ίδιο είχε γίνει κι ένα χρόνο νωρίτερα (στο αεροδρόμιο, με το γνωστό επεισόδιο με τον Ράτζα που πήρε μερικούς οπαδούς στο κυνήγι). Όπως και στον αγώνα της Κανονικής Περιόδου στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Ολυμπιακό επειδή παρά τη νίκη δεν είχε επιτευχθεί η διαφορά των 10 πόντων. Το πρωτάθλημα μέσα στο ΣΕΦ μερικές μέρες αργότερα, άλλαξε πολλά.
Σε κάθε περίπτωση από το 1999 και μετά, δεν υπάρχουν παρατράγουδα. Το αντίθετο…
Η εδραίωση στην κορυφή, η έλευση και η πολυετής παραμονή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, η άριστη συνεργασία του με τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο άλλαξαν τη νοοτροπία ενός συλλόγου. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν ήταν οι… πανηγυρτζήδες που έσπευδαν μόνο στις νίκες. Αλλά έγινε αυτό που οραματίζονταν διοίκηση και προπονητής: Μέρος του Οργανισμού, με συμμετοχή στις χαρές, στις λύπες, στις δυσκολίες, στους τίτλους.
Η σχέση ήταν πάντα ξεχωριστή. Και παραμένει
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν ΠΑΝΤΟΤΕ εκεί για να στηρίξει την ομάδα. Και κυρίως μετά από ήττες, απο αποκλεισμούς, από δύσκολες στιγμές. Διότι η σχέση του με την ομάδα δεν καθοριζόταν από νίκες και ήττες, αλλά από μια αόρατη έλξη. Πανίσχυρη…
Το παρακάτω βίντεο είναι ενδεικτικό. Ο Παναθηναϊκός (2006) είχε αποκλειστεί από την Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ! Είχε χάσει το φάιναλ φορ που πολλοί τον υπολόγιζαν ως φαβορί. Ο κόσμος έμεινε στο ΟΑΚΑ και αποθέωνε την ομάδα
Αν είχαν καταφέρει κάτι ο Παύλος, ο Θανάσης, ο Ομπράντοβιτς ήταν να δημιουργήσουν οπαδούς ομάδας και όχι οπαδούς νίκης. Ακόμα και σε πολύ δύσκολες στιγμές, όπως για παράδειγμα στην ήττα από το Μαρούσι στην Euroleague ο κόσμος ήταν κοντά. Το αναφέραμε και πριν: Η σχέση δεν είχε να κάνει με νίκες, αλλά με αγάπη. Και στήριξη.
Το παρακάτω πανό λέει πολλά. Σε εποχές πολύ δύσκολες για το σύλλογο (συνολικά) το τμήμα μπάσκετ ήταν η υπερηφάνεια τους.
Δεν έχει καμία σημασία αν έρχονταν τίτλοι ή όχι. Το 2012, μετά την απώλεια του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό, εκατοντάδες οπαδών συγκεντρώθηκαν στο ξενοδοχείο. Δίπλα στην ομάδα, δίπλα στον Ομπράντοβιτς (που ήταν κοινό μυστικό ότι θα έφευγε).
Το 2012, στην έναρξη της νέας εποχής, ακόμα κι αν υπήρξε δυσπιστία, ο κόσμος ήταν κοντά! Το γεγονός ότι (χωρίς Παύλο- Θανάση και Ομπράντοβιτς και τη σούπερ ομάδα του παρελθόντος) για τρία χρόνια στη σειρά η ομάδα έκανε ρεκόρ σε μέσο όρο εισιτηρίων στην Euroleague, λέει πολλά.
Ετσι και τώρα…
Δύο ήττες σερί στο ξεκίνημα. Είχε να συμβεί από το φθινόπωρο του 2003. Τότε ο Παναθηναϊκός (φανταστείτε) είχε ηττηθεί στην πρεμιέρα της Euroleague στο Κάουνας, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Ιβανώφειο αλλά και στον πρώτο αγώνα του Κυπέλλου (στο Λουτράκι) από τον Απόλλωνα Πάτρας.
Και τι έγινε;
Τότε ο κόσμος γέμιζε τη στρούγκα του Σπόρτιγκ.
Την Τετάρτη (6/10) οι οπαδοί έστειλαν το μήνυμα στον Δημήτρη Πρίφτη, στους παίκτες, στην ομάδα, στον Αλβέρτη και τον Διαμαντίδη: «Δεν είστε μόνοι σας»!
Δεν ήταν η πρώτη φορά. Και δεν θα είναι η τελευταία. Και γι’ αυτό ΞΕΚΑΘΑΡΑ δε μπαίνει… παναθηναϊκόμετρο στη σχέση του κόσμου με την ομάδα.