ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ BC

Σενάριο για ταινία είναι η ζωή τους όλη…

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε την ταινία «Ταξίδι στ’ Αστέρια» που είναι σχετική με το χτίσιμο μιας από τις μεγαλύτερες δυναστείες στην μπασκετική Ευρώπη.

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε την ταινία «Ταξίδι στ’ Αστέρια» που είναι σχετική με το χτίσιμο μιας από τις μεγαλύτερες δυναστείες στην μπασκετική Ευρώπη.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε την ταινία «Ταξίδι στ’ Αστέρια» που είναι σχετική με το χτίσιμο μιας από τις μεγαλύτερες δυναστείες στην μπασκετική Ευρώπη.

Το βέβαιο είναι ότι σενάριο για ταινία αποτελεί ολόκληρη η ζωή του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου. Ένα μεγάλο παράδειγμα προς όλους. Με τον τρόπο που πορεύτηκαν, πέτυχαν, έχτισαν και βασίστηκαν σε θέσεις αγάπης κι εμπιστοσύνης.

Το δικό τους ταξίδι στ’ αστέρια που άρχισε από το φαρμακείο του πατέρα τους, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, στην οδό Πειραιώς. Κάπου εκεί που τώρα βρίσκεται ένα θέατρο. Διότι εκεί γαλουχήθηκαν με τις αξίες της ζωής. Το σεβασμό στο συνάνθρωπο και τον αδιάκοπο αγώνα καθημερινά προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι οι ίδιοι πάντοτε έλεγαν ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας τους. «Ποτέ δε ξεχάσαμε από πού ξεκινήσαμε»! Πολύ μεγάλη κουβέντα: Για να πετύχεις στο «σήμερα» πρέπει να σέβεσαι το «χθες».

Προφανώς αν γινόταν ταινία βιογραφική, για τη δική τους ζωή, αυτός να ήταν και ο τίτλος. Κι αν όχι ο τίτλος, σίγουρα το τελικό συμπέρασμα.

Από τις δύσκολες εποχές στο φαρμακείο με ένα χαρτζιλίκι που το κρατούσαν για να βλέπουν τον Παναθηναϊκό… Από τότε που έχασαν τον πατέρα τους και ο Παύλος αναγκάστηκε να γίνει τα πάντα για όλα τα αδέρφια: Να τα σπουδάσει, να τα μεγαλώσει.

Να μείνουν πάντα μαζί, αγαπημένοι, ενωμένοι! Κι αυτή η αγάπη τους να είναι η πιο δυνατή πηγή δημιουργίας και δουλειάς. Σκληρής δουλειάς… Με πάθος για ό,τι έκαναν. Με πείσμα, όταν πια μπήκαν στον αθλητισμό, όταν μετά τα αποτυχημένα αποτελέσματα γνώρισαν ακόμα και το χλευασμό.

Όμως έμειναν εκεί… Κάθε άσχημο αποτέλεσμα τους έκανε πιο δυνατούς. Γιατί ήταν ΕΝΩΜΕΝΟΙ. Γιατί σέβονταν τους συνεργάτες τους, τους συνανθρώπους τους, ακόμα και τους αντιπάλους τους.

Γιατί η αγάπη, ο στόχος το κίνητρο όπως και η παντελής απουσία «εγωκεντρισμού» τους οδήγησαν όχι απλώς στην κορυφή, αλλά σε δυσθεόρατα επίπεδα. Γιατί το ιδανικό που ακολουθούσαν ήταν ό,τι σημαντικότερο, ακόμα κι από τον εαυτό τους.

Γι’ αυτό δούλεψαν μαζί, έχτισαν μαζί, μεγαλούργησαν μαζί κι έφυγαν μαζί… Ενωμένοι στη ζωή ως το θάνατο.

Προφανώς η δική τους βιογραφική ταινία να ήταν ένα υπέροχο όσο και χρήσιμο μάθημα. Για πολύ κόσμο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού

Αυτή είναι η αλήθεια για την απώλεια του Μήτογλου

 

Exit mobile version