Ο Μόουζες Κίνγκσλεϊ έπαιζε με… μικρότερα παπούτσια!
Το ταξίδι ζωής του Μόουζες Κίνγκσλεϊ από την Νιγηρία όπου έπαιξε μπάσκετ κατά τύχη, μέχρι τις ΗΠΑ, το Βέλγιο και τελικά το Περιστέρι.
Με 8,9 πόντους και 5,6 ριμπάουντ σε περίπου 23 λεπτά παρουσίας στην Basket League… Κι ακόμα καλύτερος στο BCL με 10,6 πόντους-10 ριμπάουντ σε περίπου 25 λεπτά συμμετοχής… Και με 17 πόντους-12 ριμπάουντ (το 4ο double–double του σε 7 αγώνες) κόντρα στην Γκαζιαντέπ, ο Μόουζες Κίγκσλεϊ αποδεικνύει ότι το Περιστέρι έχει χτυπήσει… φλέβα χρυσού!
Ο 25χρονος σέντερ από την Νιγηρία μας έχει… μπερδέψει πάντως. Ενώ παντού αναγράφεται ως Μόουζες Κίνγκσλεϊ στην Ελλάδα παρουσιάζεται ως… Κίνγκλσεϊ Μόουζες! Θα μας επιτρέψετε να πάρουμε την… Αμερικάνικη εκδοχή, όπου αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια στο NCAA με το Άρκανσας.
Το ταξίδι της ζωής του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Από την Νιγηρία μέχρι τις ΗΠΑ. Από το όνειρο της συμμετοχής στο ντραφτ μέχρι την Ευρώπη. Από το πόσο… ντροπαλός ήταν στα πρώτα του μπασκετικά βήματα, στην πατρίδα του. Και φυσικά όπως στους περισσότερους Αφρικανούς έτσι και στον δικό του δρόμο, βρέθηκε ο σπουδαίος Μασάι Ουζίρι.
Μόουζες Κίνγκσλεϊ: Κατά τύχη έπαιξε μπάσκετ
Ας πάρουμε, όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Μόουζες Κίγκσλεϊ γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1994 στην πόλη Εϊνούγκου. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά της Νιγηρίας κι έχει πληθυσμό περίπου 750 χιλιάδες κατοίκους. Είναι μια ορεινή περιοχή που καλύπτεται από λόφους… Απ’ εκεί πήρε το όνομά της («Εϊνούγκου» σημαίνει «κορυφή του λόφου»). Θεωρείται μια από τις ελάχιστες πόλεις στην Αφρική που βελτιώθηκαν κι αναπτύχθηκαν χάρη στην επαφή με την Ευρώπη. Μάλιστα το 1967 έγινε για λίγο πρωτεύουσα του νεοσύστατου Κράτους «Δημοκρατία της Μπιάφρα» που δεν «έζησε» και πολύ καθώς γρήγορα ανακαταλήφθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις της Νιγηρίας.
Θεωρείται η σημαντικότερη πόλη της κινηματογραφικής βιομηχανίας της Νιγηρίας. Κι εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε ο σέντερ του Περιστερίου.
Πως άρχισε να παίζει μπάσκετ; Ιδού η ομολογία του και θα καταλάβετε: «Παίζαμε έξω από το σπίτι… Ο μεγαλύτερος αδερφός μου ήρθε και μου είπε ότι ένας φίλος του… έριξε την ιδέα να παίξω μπάσκετ. Γιατί; Επειδή είμαι ψηλός! Και ψήλωνα περισσότερο» λέει αρχικά ο Κίνγκσλεϊ και συνεχίζει:
«Μια εβδομάδα μετά βρέθηκα στην Αμπούτζα (σ.σ.πρωτεύουσα της Νιγηρίας από το 1991) με κάποιους φίλους μου. Ήμασταν τόσο ντροπαλοί ώστε να πλησιάσουμε τα γήπεδα που όλα τα παιδιά έπαιζαν μπάσκετ. Φύγαμε… Κι επιστρέψαμε σε μια εβδομάδα για να δοκιμάσουμε»!
Δεν έβρισκε παπούτσια…
Εδώ αρχίζουν τα πιο ωραία ζητήματα: «Εκείνο το διάστημα δεν είχα καθόλου παπούτσια για μπάσκετ κι έπρεπε να πάω να αγοράσω. Ο πατέρας μου φρόντισε γι’ αυτό και μου έδωσε χρήματα. Πήγα κι αγόρασα κάτι παπούτσια που όμως δεν ήταν κατάλληλα για μπάσκετ. Νόμιζα πως δεν υπήρχαν ειδικά και ότι με όλα μπορούσα να παίξω. Όταν μπήκα στο γήπεδο, ο κόουτς με κοίταξε και μου είπε: «Τι είναι αυτά;». Του απάντησα ότι είναι τα παπούτσια μου για μπάσκετ. «Αυτά είναι για τρέξιμο όχι για μπάσκετ» μου είπε… Έπρεπε όμως να τα κρατήσω. Γιατί; Στην Νιγηρία τα πράγματα δεν είναι όπως αλλού που παίρνεις την απόδειξη και μετά μπορείς να κάνεις αλλαγή. Δεν ισχύουν αυτά… Στην Νιγηρία με το που θα βγεις από το κατάστημα… τέλος! Ό,τι αγόρασες σου ανήκει. Έτσι κι εγώ για ένα χρόνο έπαιξα με λάθος παπούτσια (!) και μετά χάρη σε χρήματα που μου έδωσε η μητέρα μου πήρα κανονικά παπούτσια για μπάσκετ»…
Κι εδώ αρχίζουν τα άλλα προβλήματα. «Ήταν δύσκολο να βρω παπούτσια στο νούμερό μου γιατί δεν είναι εύκολο να βρεις τόσο μεγαλο νούμερο στην Νιγηρία. Ολοι φορούν μικρότερα… Αλλωστε το μπάσκετ δεν είναι κυρίαρχο σπορ στην χώρα, όσο το ποδόσφαιρο. Και δεν είναι διαδεδομένα τα προϊόντα του. Δεν υπήρχε νούμερο 14 για εμένα, που φόραγα τότε. Αναγκαστικά έπαιζα με το νούμερο…13! Τελικά έτσι συνέχισα μέχρι που πήγα στο καμπ του Μασάι Ουζίρι και φόρεσα νέα παπούτσια. Στο νούμερό μου».
Ποιός είναι ο Μασάι Ουζίρι; Μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Ο Μόουζες Κίνγκσλεϊ στις ΗΠΑ
Και μετά έρχονται οι ΗΠΑ. «Το 2010, ο προπονητής του New Albany High School μίλησε με μερικούς προπονητές μου στην Νιγηρία. Μου είπαν ότι θα ήθελαν να παίξω μπάσκετ στις ΗΠΑ και να σπουδάσω» λέει ο Μόουζες Κίνγκσλεϊ.
«Δεν το σκέφτηκα καν. Αμέσως άρπαξα την ευκαιρία. Το σύστημα Παιδείας στις ΗΠΑ είναι πιο σταθερό απ’ ότι στην Νιγηρία. Εκεί είχα μια οικογένεια να με φιλοξενεί. Ήταν οι νόμιμοι κηδεμόνες μου. Εμεινα μαζί με τον Σκοτ και την Λέσλι Τόμας καθώς επίσης και τα δύο παιδιά τους. Μια ζωή θα τους είμαι ευγνώμων. Με βοήθησαν να αντιληφθώ τη νέα κουλτούρα που επικρατούσε στις ΗΠΑ».
Όμως ο Νιγηριανός σέντερ άλλαξε σχολείο… «Ναι, για την τελευταία τάξη πήγα στο Huntington, στην West Virginia γιατί ήθελα να έχω περισσότερο ανταγωνισμό. Στο New Albany δεν είχα τόσο έντονο ανταγωνισμό και ήθελα να πάω κάπου καλύτερα ώστε να αντιληφθώ ότι βελτιώνομαι. Ηδη είχα αρχίσει να έχω προτάσεις από Κολλέγια. Τελικά επέλεξα το Άρκανσας».
Το ΝΒΑ που δεν ήρθε ποτέ
Στις πρώτες του δύο σεζόν ο Μόουζες Κίνγκσλεϊ έπαιξε ως back up του Μπόμπι Πόρτις (νυν παίκτης των Νικς). Στην 3η του σεζόν… ξεπετάχτηκε. Σε τέτοιο βαθμό ώστε αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή στο ντραφτ του ΝΒΑ. Ο Νιγηριανός σέντερ είχε κατά μέσο όρο 15,9 πόντους και 9,3 ριμπάουντ ανά αγώνα.
Τελικά δεν το… δοκίμασε και επέστρεψε στο Αρκανσας. Στην τέταρτη σεζόν του είχε 12 πόντους και 7,7 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Οι Razorbacks είχαν 26-10 ρεκόρ κι έφτασαν μέχρι τον δεύτερο γύρο του NCAA Tournament…
Δεν τον επέλεξαν στο ντραφτ. Προσπάθησε μέσω των Πίστονς να βρει δουλειά στο ΝΒΑ αλλά δεν τα κατάφερε. Ο πρώτος του επαγγελματικός σταθμός ήταν το Βέλγιο και μετά από δύο χρόνια στην Αντβέρπ, βρέθηκε στο Περιστέρι.
Όπου συνεχίζει να ζει το όνειρό του… Και να γράφει τη δική του ιστορία.
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
