Από τον Ιούνιο του 2018 ως τον Δεκέμβριο του 2021 το Περιστέρι έχει προχωρήσει σε τέσσερις αλλαγές προπονητή και σίγουρα αυτό δεν είναι και η καλύτερη εικόνα.
Το Περιστέρι έχει βαθιές μπασκετικές ρίζες και ένα όνομα ισχυρό κι αξιοσέβαστο σε ό,τι αφορά στην τεχνογνωσία του μπάσκετ. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε κάποιες αποφάσεις, είτε με τις συχνές αλλαγές ξένων είτε με τις αλλαγές προπονητών, που δεν το χαρακτήριζαν παλαιότερα.
Ήδη η απομάκρυνση του Σωτήρη Μανωλόπουλου είναι ακόμα ένα στοιχείο που ενισχύει αυτό που αναφέρουμε. Κι αν πάρουμε τα πράγματα στη ψυχρή λογική τότε θα διαπιστώσουμε ότι όντως υπήρξαν κάποια άσχημα αποτελέσματα.
1.Ο αποκλεισμός από τους Ομίλους του Basketball Champions League και μάλιστα μέσα στο «Ανδρέας Παπανδρέου» από την ρουμάνικη Κλουζ
2.Η πολύ κακή παρουσία στο υποδεέστερο FIBA Europe Cup όπου το Περιστέρι αποκλείστηκε λαμβάνοντας μέρος σε έναν Όμιλο που δεν τον έλεγες και δύσκολο.
3.Στο πρωτάθλημα δε θα χαρακτήριζες καλή την πορεία αλλά ούτε κι απαγορευτική ώστε να βελτιωθεί στη συνέχεια.
Η ουσία ποια είναι; Ότι αυτά «φορτώθηκαν» στον προπονητή ενώ στην ουσία το Περιστέρι συνολικά έχει ξεφύγει από μια κατεύθυνση που το χαρακτήριζε ως τώρα.
-Οι συνεχείς αλλαγές προπονητών δημιουργούν περιβάλλον αστάθειας. Από τον Νίκο Καραγιάννη (που ανέβασε την ομάδα δύο κατηγορίες) στον Αργύρη Πεδουλάκη. Κι όταν ο τελευταίος επέστρεψε στον Παναθηναϊκό (καλοκαίρι του 2019) στον Ηλία Ζούρο. Που αν και είχε πολύ καλή πορεία, δεν έμεινε παρά μέχρι τον Νοέμβριο του 2019 για να αναλάβει ο Νίκος Παπανικολόπουλος.
Ένα χρόνο αργότερα, τον ίδιο μήνα, ο Πεδουλάκης επέστρεψε για να μείνει… τρεις μήνες (πράγμα αδιανόητο για τη μεταξύ τους σχέση) και να έρθει ο Σωτήρης Μανωλόπουλος. Που πλέον αποτελεί παρελθόν.
Σε τρία χρόνια όλα αυτά… Για μια ομάδα που φημιζόταν για τη σταθερότητα των επιλογών της.
-Κορμός παικτών… αναζητείται. Αντ’ αυτού στο προαναφερόμενο διάστημα το Περιστέρι αλλάζει συνεχώς παίκτες, κάνει και πολυδάπανες μεταγραφές αλλά και πάλι δεν έχει διατηρήσει μια σταθερότητα.
-Η μεγάλη δύναμη του Περιστερίου, επί σειρά ετών ήταν η προώθηση παικτών από τα «σπλάχνα» του. Ο Καράμπελας ήταν η μόνη περίπτωση (και πλέον βρίσκεται στη Λάρισα) όπως και ο MVP του Πανελληνίου Εφήβων, τον Αύγουστο του 2020, Τηλέμαχος Βησσαρίου.
Όλα αυτά τα στοιχεία, δηλαδή πλάνο (που δεν υπάρχει χωρίς σταθερότητα) και σύνδεση με τα «μικρά» τμήματα, έχουν οδηγήσει το Περιστέρι σε ένα δρόμο τελείως διαφορετικό απ’ αυτό που ορίζει η μέχρι τώρα διαδρομή του, στο μεγαλύτερο μέρος της.
Πρόκειται για μια ομάδα, με εύρωστη οικονομικά διοίκηση, με ανθρώπους που ξέρουν πολύ μπάσκετ και διαθέτουν τεχνογνωσία, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν μπει σε μια «δίνη» που δεν τους αποφέρει ουσιαστικό κέρδος… Παρά μόνο να ξοδεύουν χρήματα.
Αν δε γίνει κάτι δραστικό ώστε να αλλάξει αυτό, τότε και ο επόμενος προπονητής θα είναι αναλώσιμος. Αλλά το πρόβλημα δε θα έχει λυθεί.