Ο Κώστας Σλούκας δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Με 3 Euroleague στο σαλόνι του σπιτιού του, πολλοί θα ήταν/είναι εκείνοι που θα ήθελαν να του μοιάσουν. Και στα μπασκετικά του χαρακτηριστικά και στον ηγετικό του ρόλο. Ο μπασκετικός εγωϊσμός και φυσικά όσα έγιναν το καλοκαίρι οδήγησαν στην πολυθρύλητη μεταγραφή στον αιώνιο αντίπαλο.
Ο Παναθηναϊκός ήξερε τι έβαζε στη μηχανή του. Έναν παίκτη για ματς όπως αυτό με τη Μακάμπι. Με τη σειρά στο 0-1, με το break να είναι πάνω από τα κεφάλια των παικτών του Αταμάν. Δεύτερο λάθος δε γινόταν. Ο Σλούκας έκανε το λάθος στην τελευταία επίθεση του Game 1. Το άφησε και πήγε παρακάτω. Έτσι κάνουν οι ηγέτες.
Στο Game 2 έπαιξε κοντά 30 λεπτά. Έβαλε 29 πόντους με 12/16 εντός πεδιάς. Είχε 8/9 δίποντα, 3 ριμπάουντ, 4 ασίστ. Ήταν εκείνος που πήρε τη σάλπιγγα και οδήγησε όταν η Μακάμπι ήταν μπροστά.
Είχε βέβαια και συνοδοιπόρο. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου έκανε το καλύτερο παιχνίδι της σεζόν. Το καλύτερο μετά τον τραυματισμό του. Είχε περίσσια αυτοπεποίθηση. Φαινόταν. Οι 15 πόντοι με 4/7 τρίποντα το φανερώνουν.
Ο Παναθηναϊκός πάει για τουλάχιστον μια νίκη στο Βελιγράδι. Το μόνο που πρέπει είναι να μην έχει κενά διαστήματα. Και καλύτερο Ναν. Που θα πάει θα τον έχει.
ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΡΙΣΚΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ!
