Το Περιστέρι ζει στο όνειρο του

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι το Περιστέρι ζει μία ιστορική στιγμή και ασφαλώς αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε μία παραδοσιακή δύναμη του ελληνικού μπάσκετ.

Το Περιστέρι βρίσκεται στον τελικό λοιπόν. Κατά γενική ομολογία δεν είναι το φαβορί απέναντι στον Ολυμπιακό, τον οποίο θα χαρακτήριζες εκτός από καλύτερη ομάδα της Ελλάδας και καλύτερη της Ευρώπης αυτή τη στιγμή, αλλά θα δώσει τη μάχη του για να διεκδικήσει τις πιθανότητες του.

Για τους πιο παλιούς μπασκετικούς και ρομαντικούς όμως, η παρουσία του Περιστερίου στον τελικό, πέρα φυσικά από τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι άνθρωποι που έχουν τα ηνία της ομάδας (φυσικά τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια) αποτελεί και δικαίωση κάποιων ανθρώπων που αν ζούσαν σήμερα δύσκολα θα συγκρατούσαν τα δάκρυά τους.

Το Περιστέρι είναι μία από τις ομάδες που χτίστηκαν μέσα από την αγάπη, τη συνεργασία, το όραμα και τη σκληρή δουλειά. Από την αγάπη ορισμένων ανθρώπων για την πόλη τους, για τη νεολαία της πόλης.

Και μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα τώρα στις εποχές του επαγγελματισμού, αλλά εκείνες οι όμορφες στιγμές, της δημιουργίας, της ελπίδας, της προσμονής, παραμένουν ζωντανές.

Σε κάποια γωνια στον ουρανό ο Πλούταρχος Βυλιωτης, ο Δημήτρης Παπαχατζής, ο Νίκος Φασουρας, ο Αλφόνσο Φορντ και ποσοι άλλοι θα καμαρώνουν από ψηλά το αγαπημένο τους Περιστέρι.

Και ίσως αυτή η συμμετοχή να γίνει το σύνθημα ώστε το γήπεδο να γεμίσει όπως παλιά, σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας και ταυτόχρονα να σπρώξει ακόμα περισσότερα παιδιά στα γήπεδα.

Ο Βασίλης Σπανούλης και οι παίκτες του θα είναι έτοιμοι να γράφουν ιστορία. Μηπως ο Σπανούλης δεν ήταν πάντοτε νικητής και παθιασμένος;