Να λοιπόν που βρεθήκαμε στο Βερολίνο καθώς η Ελλάδα προχώρησε αήττητη μετά την πρώτη φάση του Ευρωμπάσκετ.
Και μάλιστα η Ελλάδα έβγαλε ατσαλάκωτη τις πέντε υποχρεώσεις της στο Μιλάνο, κατάφερε να εντάξει σταδιακά τους παίκτες που αντιμετώπισαν προβλήματα (ο τελευταίος, ο Κώστας Αντετοκούνμπο πήρε 12 λεπτά κόντρα στους Εσθονούς) και να βελτιώσει σταδιακά την αγωνιστική της ταυτότητα.
Οι 91,2 πόντοι κατά μέσο όρο με κοντά στο 37% στα τρίποντα, οι διπλάσιες ασίστ από λάθη (20,4 έναντι 10,8), τα 10,2 κλεψίματα (σχεδόν όσα τα λάθη, φανταστείτε) αλλά και το 78% στις βολές (ο Γιάννης έβγαλε την πρώτη φάση με 84,4% και μόλις 7 άστοχες στις 45) είναι κάποια στοιχεία που μας δείχνουν την όμορφη εικόνα της Εθνικής μας ομάδας.
Όχι τα μόνα. Οι 106 από τους 456 πόντους βγήκαν από τον αιφνιδιασμό, δηλαδή ένα μερίδιο περίπου στο 23%. Κι επίσης οι 85 (δηλαδή ένα μερίδιο στο 19%) προέκυψαν μετά από λάθη του αντιπάλου. Καθόλου άσχημα επίσης αυτά τα στοιχεία.
Για την ιστορία η Ελλάδα υποχρέωνε τους αντιπάλους της σε 15,6 λάθη ανά αγώνα κι απ’ αυτά έπαιρνε κατά μέσο όρο 17 πόντους! «Τιμωρία» δηλαδή, χωρίς έλεος.
Ο πρώτος στόχος που ήταν φυσικά η παρουσία στα νοκ άουτ δεν ήταν ανέφικτος (για να ακριβολογούμε) αλλά σίγουρα θέλαμε να δούμε τι μπορεί να βγάλει η ελληνική ομάδα και φυσικά την κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται ενόψει Βερολίνου.
Και τον αντίπαλό μας, βέβαια. Η Τσεχία μας ιντριγκάρει λόγω του πρόσφατου κακού παρελθόντος από το Παγκόσμιο του 2019 και το Προολυμπιακό του 2021 αλλά αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο για μια ομάδα που είναι μεγάλη και σοβαρή.
Μπορεί να δίνει ένα κίνητρο παραπάνω αλλά με μέτρο. Οι μεγάλες ομάδες έχουν στόχο, δεν έχουν χρόνο για «αναμνήσεις» και πολύ περισσότερο για «μικρότητες». Άκου να εκδικηθούμε την Τσεχία. Έχουμε σοβαρότερες δουλειές να κάνουμε.
Παρεμπιπτόντως οι αντίπαλοί μας είναι καλή και «δεμένη» ομάδα. Παίζουν πολλά χρόνια μαζί και είναι σα να λέμε ότι μια καλή φουρνιά βρέθηκε παρέα στον κατάλληλο χρόνο. Και μπορεί να «δεινοπάθησαν» στην πρώτη φάση (επίσης είναι και ένα βήμα πριν τον αποκλεισμό από το Παγκόσμιο) αλλά η επιστροφή του Τόμας Σατοράνσκι άλλαξε πλήρως την εικόνα τους.
Ο γκαρντ της Μπαρτσελόνα ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό πριν από την έναρξη του Ευρωμπάσκετ. Έπαιξε 17 λεπτά κόντρα στους Πολωνούς και είχε 0/2 τρίποντα και 6 ασίστ. Επέστρεψε με τους Φινλανδούς με 1/8 σουτ, 10 ασίστ και 4 ριμπάουντ σε 26 λεπτά. Με το Ισραήλ που κρίθηκε το εισιτήριο της επόμενης φάσης είχε 14 πόντους (5/11 σουτ)- 11 ασίστ και 8 ριμπάουντ αλλάζοντας πλήρως το παιχνίδι της ομάδας.
Ο Χρούμπαν (15,2 πόντοι) και ο Βέσελι (14,8 πόντοι) τράβηξαν όλο το κουπί στην πρώτη φάση όπου οι Τσέχοι σούταραν εντυπωσιακά έξω από τα 6,75 μέτρα (43,6% συγκεκριμένα).
Οι Τσέχοι είναι το πρώτο από τα τέσσερα εμπόδια που θα έχουμε μπροστά μας ως τον τελικό της 18ης Σεπτεμβρίου. Και δεν πρέπει να «πέσουμε» από κανένα. Την Κυριακή (11/9-21:45) η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα, να μπει στην οχτάδα. Και μετά αρχίζει άλλο έργο.
Ούτε «εκδίκηση», ούτε παρελθόν, ούτε συναισθήματα. Ψυχρές κι επαγγελματικές δουλειές.
Και κάτι τελευταίο για τη «λαχτάρα» που περάσαμε με τον Γιάννη. Συζητήθηκε έντονα το γιατί έπαιξε κι αν θα έπρεπε να μείνει θεατής. Δεν είναι έτσι!
Ο Γιάννης ξεκουράστηκε με τους Βρετανούς με βάση το πλάνο που είχε διαμορφωθεί κι αφορούσε τον ίδιο, το κορμί του, το ρυθμό του. Όπως είδαμε και με την Ουκρανία είχε ρυθμό οπότε δε μπορούσες να τον «κόψεις» κι αφού προηγήθηκε μια μέρα ανάπαυσης.
Δε μπορούσε να μείνει εκτός και να πάει να παίξει με τους Τσέχους χωρίς να έχει αγωνιστική δραστηριότητα για τέσσερις ημέρες! Να μη γινόμαστε παράλογοι και υπερβολικοί.