Ήταν 6 Ιουνίου του 2010 όταν ο Βασίλης Σπανούλης τέθηκε αντίπαλος του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ για τελευταία φορά.
Και θα είναι 16 Οκτωβρίου 2022 όταν ο Σπανούλης θα είναι και πάλι απέναντι στον Ολυμπιακό. Αυτή τη φορά ως προπονητής στο Περιστέρι και όχι ως αθλητής (του Παναθηναϊκού). Ομολογουμένως ο θρύλος του Ολυμπιακού θα έχει μια περίεργη στιγμή το βράδυ της Κυριακής (16/10) σε ένα γήπεδο που αποθεώθηκε, που γνώρισε μεγάλες στιγμές, που συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να αλλάξει η ιστορία της ομάδας.
Περισσότεροι από 8 χιλιάδες (όπως τουλάχιστον αναφέρουν οι πληροφορίες) θα βρίσκονται στο ΣΕΦ ειδικά γι’ αυτόν τον αγώνα, ένας αριθμός πολύ σημαντικός σε ότι αφορά στην Basket League όπου με εξαίρεση τα ντέρμπι και τους τελικούς δε συνηθίζεται!
Η στιγμή, όμως είναι ξεχωριστή. Όχι μόνο επειδή μετά από 148 μήνες ο Σπανούλης θα βρίσκεται στο ΣΕΦ, έστω κι ως αντίπαλος. Αλλά γιατί η παρουσία του είναι έντονη στη ιστορία της ομάδας και ο κόσμος θέλει να τον επιβραβεύσει.
Οι «ερυθρόλευκοι» θα διοργανώσουν κάποια στιγμή (πιθανότατα τον Σεπτέμβριο του 2023 καθώς το Ευρωμπάσκετ ματαίωσε τα πλάνα τους για φέτος) έναν αγώνα προς τιμή του θρύλου τους. Το ίδιο θα κάνουν και με τον Γιώργο Πρίντεζη ώστε να αποδώσουν τις δέουσες τιμές σε ένα θρυλικό δίδυμο.
Στις 11 Ιουλίου του 2010, στο ημίχρονο του τελικού του Μουντιάλ, η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωνε τη μεταγραφή που άλλαζε την ιστορία.
Μια απόφαση που δεν ήταν εύκολη, έστω κι αν πολλοί εξετάζουν μόνο το οικονομικό κομμάτι. Ο Σπανούλης αποφάσισε να δείξει ότι ήθελε και μπορούσε να χτίσει το δικό του «Βασίλειο»! ‘Ηταν ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς.
Αποχώρησε από τον κυρίαρχο Παναθηναϊκό, που ήταν το πρώτο όνομα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, να γίνει ηγέτης, πρώτο όνομα. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Δεν είναι μόνο να το λες αλλά και να το νιώθεις. Φαντάζεστε όλοι ότι σε περίπτωση αποτυχίας, ο Σπανούλης θα ήταν ο πρώτος, ο εύκολος και προφανής στόχος. Και η πρώτη σεζόν 2010-2011) παρότι έφερε ένα Κύπελλο (όπως και του 2010) δεν ήταν επιτυχημένη.
Αυτό που ακολούθησε όμως, ήταν μοναδικό!
Μετά το 1997 (όταν πέτυχε το triple crown) ως και το 2011 ο Ολυμπιακός είχε τρία Κύπελλα Ελλάδας (2002-2010-2011) και δύο συμμετοχές σε φάιναλ φορ, το 2009 (αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό με τον «πράσινο» Σπανούλη να αναδεικνύεται πρωταθλητής και MVP της διοργάνωσης( και το 2010 όταν κι έφτασε στον τελικό.
Από το 2012 μέχρι και το 2021 κατέκτησε δύο τρόπαια Euroleague– ενώ έπαιξε σε άλλους δύο τελικούς (2015 και 2017)- ένα Διηπειρωτικό (2013), τρία πρωταθλήματα Ελλάδας (2012-2015-2016). Η διαφορά είναι τεράστια.
Κι αυτά τα πέτυχε όχι με τα «τρελά χρήματα» του παρελθόντος όταν οι Αγγελόπουλοι ξόδευαν αλόγιστα, υπερβολικά, παράλογα (βάλτε ό,τι θέλετε) αλλά όταν αποφάσισαν να πάνε σε «μαζεμένο» μπάτζετ με την ομάδα να χτίζεται ΓΥΡΩ από τον Βασίλη Σπανούλη.
Ο οποίος όχι απλώς δε φοβήθηκε την πρόκληση αλλά φάνηκε έτοιμος από καιρό. Ήθελε να γίνει «Βασιλιάς» και τα κατάφερε.